“Ik rap niet, ik zing,” zegt IKRAAAN beslist. Gemakshalve wordt het 21-jarige aanstormende talent tot de hiphopscene gerekend, maar dat is kort door de bocht. “Ik maak al muziek sinds mijn vijftiende. Aanvankelijk rapte ik, omdat ik toen helemaal in de ban was van (het Amerikaanse rapicoon, tz) Tupac Shakur. Maar ondertussen ben ik meer gaan zingen.” Haar kraakverse debuut-ep, Happy pill, is gevuld met vijf dromerige maar donkere liedjes die iets spannends doen met de bouwstenen van de r&b. “Ik noem het soultrap. Het klinkt als trap, maar dan veel trager. En het is prima geschikt om emotioneel diep te gaan.”
Ikraaan: trap onder de soul
IKRAAAN groeide net als die andere jonge r&b-vernieuwer Martha Da’ro op in Mechelen en begint straks aan haar tweede jaar sociaal werk aan de Erasmushogeschool Brussel. Haar echte naam is Ikraan, voor haar muzikale alias voegde ze een a toe, om zo het onderscheid te maken met andere zingende Ikraans die op het internet floreren.
Tupac
Tupac Shakur leerde ze kennen via haar jonge ooms, die verslingerd waren aan rap. “Ik ben naar zijn muziek beginnen te luisteren toen mijn Engels goed genoeg was om zijn teksten te begrijpen. Hij heeft me veel geleerd over de maatschappij en hoe die in elkaar zit. En hij gaf om mensen die een positie lager op de maatschappelijke ladder stonden. Daarvoor schreef ik al kinderlijke gedichten, maar door hem heb ik beseft dat ik iets wilde maken met betekenis. Eerst uitte ik mijn woede tegenover de maatschappij, nu gebruik ik teksten om mijn persoonlijke trauma’s te verwerken. Muziekmaken is therapie voor mij.”
In ‘Reflectie’ klinkt dat zo: “Vrienden ze zijn zoek / Op jou rust er een vloek / Alles in je handen gaat dood / Je blijft alleen met de stemmen in je hoofd.” Niets om vrolijk van te worden. “Nee, dat liedje gaat over zelfhaat. Ik zing in de derde persoon, maar eigenlijk zijn dat de stemmen in mijn hoofd die die dingen tegen mij zeggen.”
Bedwelmende soultrap
Mogen we uit de titel Happy pill concluderen dat ze een remedie gevonden heeft tegen die somberte? “Niet echt. Ik heb het in de titeltrack over iemand die je schijnbaar gelukkig maakt, maar die slecht voor je is. Zoals je drugs neemt: even lijken je problemen te verdampen, maar ze zijn er nog steeds.”
Omdat IKRAAAN haar bedwelmende soultrap in het Nederlands brengt, komt het des te harder binnen. “Veel artiesten lijken zich schamen om in het Vlaams te zingen, ze vinden het zelfs marginaal. Ik vind die taal net heel mooi en poëtisch. Nederlands is niet mijn moedertaal, maar ik denk wel in het Nederlands. Waarom zou ik er dan niet in zingen?”
Haar clips ondertitelt ze wel in het Engels. “Mijn videoclipmaakster, Louise Guais, komt uit Parijs. Ze voelde de vibe van mijn songs, maar wilde heel graag weten waarover ik het had. Dat was niet zo’n gek idee, want nu weten ze ook buiten België waar ik het over heb.”
> Ikraaan
27/09, 20.00 uur, Volta
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.