Op café met SPACEBABYMADCHA: ‘Brussel heeft me geleerd om nog unieker te durven zijn’

“In Brussel is iedereen ongegeneerd zichzelf,” zegt SPACEBABYMADCHA, de Brugse rapper die de kosmos van het Venetië van het Noorden even inruilt voor een kop warme hoofdstedelijke openheid in café Moka.

“Eigenlijk ga ik nooit op café,” grinnikt SPACEBABYMADCHA terwijl die zich tussen de hangplanten nestelt in de knusse gelagkamer van Moka. “Dus heb ik even gegoogeld waar het gezellig is, en dat blijkt te kloppen.” De Brugse rapper, die zich identificeert als non-binair, is nogal introvert en houdt niet van drukke ruimtes. “Om mijn batterijen op te laden, moet ik alleen kunnen zijn,” zegt die. “Op een podium heb ik daar geen last van, mensen staan ver genoeg en je eigen aura blijft onaangetast.”

Als SPACEBABYMADCHA (“zeg maar SBM”) kerft de 24-jarige rapper hun eigen niche uit in de Belgische rapscene. Die bracht net de nieuwe single ‘Top ten!’ uit, in het najaar volgt een nieuwe ep. Hun song ‘On me’, die hun begin dit jaar tot in de finale van De Nieuwe Lichting loodste, prijkte vorig jaar op de met een Ensor bekroonde soundtrack van de VRT-reeks Roomies. “Ik had nog nooit een Vlaamse reeks gezien waarmee ik me kon vereenzelvigen, ik vond die serie echt baanbrekend. Op de soundtrack stonden bovendien alleen vrouwelijke en non-binaire artiesten uit België, dat was supernice.”

SBM is resident in creatieve vrijhaven voor jongeren Het Entrepot in Brugge en in Trix in Antwerpen, maar dankzij Volta, waar die resideert met hun eigen project en repeteert met de Brusselse indiepopartiest Uwase, heeft die vooral ook een sterke band met Brussel. “Een paar jaar terug heb ik hier even film gestudeerd aan Narafi. Ik besefte snel dat ik alleen maar muziek wilde maken, en ben met die studies gestopt, maar de vibe van de hoofdstad was wel een eyeopener. Ik heb hier een gevoel dat ik niet per se in Brugge heb. Iedereen is hier zo ongegeneerd zichzelf. Brussel heeft me geleerd om mezelf te durven tonen en nog unieker te zijn.”

Maar voorlopig woon je nog in Brugge?
SPACEBABYMADCHA: Ja, de huur is er goedkoper, en je bent snel in de natuur. Maar mijn vriendin en ik zijn wel op zoek naar een stek in Brussel, we kunnen beter hier iets huren dan al ons geld storten op de rekening van de NMBS. (Lacht) Brugge is wel aan het veranderen, onder meer dankzij Het Entrepot, maar ook in het Concertgebouw zijn er meer initiatieven voor jongeren. Barno Koevoet & The Duijmschpijkers, waarmee ik in De Nieuwe Lichting zat, is ook van Brugge. Brugge is ook de plek waar het voor mij begonnen is. In het vierde middelbaar zat ik voor het eerst in de klas met een kerel die net als ik Afrikaanse roots had. Hij was into hiphop en toonde me hoe simpel het is om zelf muziek te maken. Thuis had hij een soort van homestudio, daar heb ik mijn eerste opnames gemaakt. Daarna heb ik mijn eigen gear gekocht en was ik vertrokken.

Twee weken geleden stond je op de affiche van Flammes, een festival georganiseerd door de Ancienne Belgique met alleen maar vrouwelijke en non-binaire rappers. Vond je dat een belangrijk signaal?
SPACEBABYMADCHA: Zeker. Hiphop is heel lang een mannenbastion geweest, en nog altijd. Ik heb altijd opgekeken naar artiesten als MC Lyte, die als eerste vrouwelijke rapper een soloalbum uitbracht. Of Lil’ Kim, die hard heeft moeten knokken om erkenning te krijgen in de hiphopscene. De Netflix-docureeks Ladies first: a story of women in hip-hop is in dat verband een echte aanrader. Op de affiches van festivals vind je nog altijd amper vrouwelijke of non-binaire rappers terug. Het is niet omdat ze niet zichtbaar zijn, dat ze niet bestaan. Veel heeft ook te maken met de rangorde van de muziekindustrie, daar zijn het toch nog altijd vooral oude witte mannen die het voor het zeggen hebben.
Mijn wereld is opengegaan toen iemand mij een jaar of vier geleden een link stuurde naar een videoclip van 070 Shake, een Amerikaanse artiest die zich net als ik identificeert als non-binair. Dat was voor mij de eerste persoon waarin ik mezelf kon herkennen. Ik dacht niet dat ik in de hiphopwereld zou passen, maar 070 Shake bewees het tegendeel.

Wanneer heb je jezelf geïdentificeerd als non-binair?
SPACEBABYMADCHA: Een ex-vriendin van mij was heel erg geïnteresseerd in non-binaire kunst uit oude Chinese en Afrikaanse culturen. Daar kon ik me heel erg in terugvinden, het voelde opeens alsof ik een ruimte vond waarin ik vrij kon bewegen. Ik was nooit part of the guys, maar ook nooit part of the girls. Toen ik dat begrip ‘non-binair’ hoorde, dacht ik: dat ben ik. Voor heel veel mensen blijft dit moeilijk om te begrijpen, maar voor non-binaire personen is dat niet-opdelen zo belangrijk. Omdat je je geen van de twee voelt, of van alle twee iets. Als tiener was ik daar niet per se heel veel mee bezig, ik kwam ook niet veel mensen tegen die zich voelden zoals ik. Sinds mijn twintigste is dat veranderd. Brussel heeft daar, zoals ik al aangaf, een belangrijke rol in gespeeld. Ik vond hier de tijd en de ruimte om daarover te praten.

Vind je het belangrijk om zelf een voorbeeld te zijn voor anderen?
SPACEBABYMADCHA: Eigenlijk wel. Als artiest neem je toch een bepaalde rol op, je draagt een boodschap uit die mensen kracht geeft. Niet dat ik op dat non-binair zijn focus in mijn lyrics, het komt gewoon aan bod omdat ik queer ben. Daar gaat mijn song ‘On me’ over, dat is een lovesong over mijn lief.

“Been the man with a bigger plan, niggas know the drill,” rap je in ‘On me’. Over welke drill heb je het?
SPACEBABYMADCHA: De dingen die je moet doen om van je leven iets te maken. De focus behouden op wat je wilt, en niets anders. Dat n-woord floepte er gewoon uit. Ik wil niet zeggen dat mensen van kleur harder moeten knokken, maar onbewust is dat wellicht wel naar boven gekomen.

Die drill heeft je deze zomer naar Dour en Couleur Café geloodst. Zit de grote doorbraak eraan te komen?
SPACEBABYMADCHA: Only God knows, maar... Ach, don’t jinx it! Ik wil me daar niet over uitspreken. Ik denk dat deze zomer wel een mooie aanloop was van wat ik wens dat er komt. Het is ook een aanzet om credibiliteit op te bouwen in het buitenland. De laatste stop van mijn zomertour was in Paradiso in Amsterdam. Dat was heel mooi. Ik heb ook al in het VK gestaan. Ik heb het gevoel dat ik in België heel goed gesteund wordt, maar in Engeland en Nederland lijkt mijn muziek nog beter binnen te komen.

Op je nieuwe tracks lijk je nog elektronischer te gaan dan voorheen.
SPACEBABYMADCHA: Die clubsfeer is inderdaad de weg die ik op wil. Ik heb vroeger heel veel naar Chris Brown geluisterd, en dat hoor je duidelijk in mijn muziek. Maar ik ben ook een heel grote fan van Aphex Twin. Legend! Ik heb hem deze zomer op Dour gezien, dat was de beste avond van mijn leven. (Lacht) Ik werk veel samen met Nathan Elias, een producer die onlangs een track heeft gemaakt met A$AP Ant van de A$AP Mob, waar ook A$AP Rocky deel van uitmaakt. Hij weet perfect hoe je iets experimenteels kan maken dat toch in de mainstream kan bestaan. Ik wil echt een heel unieke sound creëren, die verklankt hoe ik in het leven sta.