Succesvol rapper, geëngageerd mediafiguur en fervent voetbalsupporter van The Reds en de Rode Duivels. Roméo Elvis pakt voor ons zijn snoepje Chocolat uit en kijkt daarbij vooral in de spiegel. Op een album gespekt met bijdragen van Damon Albarn, -M- en Zwangere Guy balanceert de jonge artiest tussen intieme bekentenissen en wereldse revelaties.
Roméo Elvis ontvangt BRUZZ een paar dagen voor de release van z'n uitstekende Chocolat op de derde verdieping van een Brussels luxehotel. De kans bij uitstek om het te hebben over zijn leven, z'n angsten. Om te praten over voetbal, drinkbussen en zijn interne conflicten. Maar vooral om zijn langverwachte, nieuwe album te doorgronden. Met een petje op, krokodillen op z'n kousen en een vape in de hand parfumeert Roméo Elvis de kamer met een cannabiswalm. Hij verstopt zich niet, hij liegt niet, hij wil de waarheid en niets dan de waarheid. Neemt een laatste trek en met een opgeklaard gezicht begint hij eraan.
Wat is er nu eigenlijk het ongelofelijkste: jouw succesverhaal of dat van je zus?
ROMÉO ELVIS: Ik heb altijd gedacht dat Angèle aan de top zou komen. Ze heeft heel veel talent en werkt ongelofelijk hard. Voor Morale 2 uitkwam zei ik tegen iedereen dat mijn zusje de hele scène kapot zou maken. Nu wordt ons succes vaak gelinkt, vooral sinds haar single Tout Oublier. Dat stoort mij niet. Ik ben er altijd in geslaagd om mijn familie en mijn muziek van elkaar gescheiden te houden. Ik denk ook dat daar de kracht van ons duo in schuilt.
In 3 étoiles spreek je over de kritiek die je krijgt. Ben je daar gevoelig voor?
ROMÉO ELVIS: Ik kan leven met kritiek als die beargumenteerd is en door een competent iemand geuit wordt. Daarom sta ik bijvoorbeeld ook open voor de kritiek van journalisten. Hun visie zorgt ervoor dat ik nadenk over mijn eigen kunnen en sommige aspecten anders aanpak. Ik heb daarentegen wel een probleem met het quoteren van het dagelijkse leven. Als je eten bestelt moet je je mening geven over de leverancier. Stap je in een Uber vragen ze je om sterren voor de chauffeur. Hoe absurd is dat? De moderne mens moet een soort van onberispelijke estheet zijn die zijn medemens altijd juist en rechtvaardig beoordeelt. Dat kan toch helemaal niet! Da's maar een model van multinationals om goede van slechte consumenten te onderscheiden. Nu ben ik altijd wel vatbaar voor kritiek, maar dat is een probleem dat ik met mijn ego moet regelen.
Je raadt je luisteraars in Chocolat aan om geen marihuana te roken. Een Belgisch mopje, toch?
ROMÉO ELVIS: Ik wou het in dit album over mijn zelfkritiek hebben. De bedoeling is zo open mogelijk te zijn met mijn luisteraars. Logischerwijs raak ik dan ook aan mijn cannabisgebruik. Ik ben niet per se geminderd, maar ik pak het wel anders aan ten opzichte van mijn fans. Ik rook niet meer op sociale media, spreek er zelfs niet meer over. Mijn discours is aan het veranderen omdat ik me bewust ben van de invloed die ik kan hebben. Joints roken is af te raden. Ik rook zelf nog, maar da's uit gewoonte en als therapie. En los daarvan heb ik wel een goede gezondheid. Ik eet goed, ik sport en ik drink nooit alcohol. Ik ben in topvorm.
Is muziek maken voor jou vergelijkbaar met topsport?
ROMÉO ELVIS: Ik ben altijd een competitiebeest geweest. Ik wil altijd de beste zijn. Het tempo van mijn tournees is ook omhoog geschoten de voorbije drie jaar. Om dat aan te kunnen heb ik mezelf een Olympische discipline opgelegd. Ik let op mijn voeding, ik loop, kweek spieren, doe veel workouts.
Je richt je vizier in La Belgique à fric op Theo Francken (N-VA). Is hij je favoriete politieke doelwit?
ROMÉO ELVIS: Dat kan je wel stellen. Ik vaar graag tegen hem uit op Instagram. In dit nummer symboliseert hij onze migratiepolitiek. Ik vat maar niet waarom hij zo populair is. In mijn ogen is hij een superschurk. Ik vind het schandalig dat zo'n Staatssecretaris voor Asiel en Migratie het uithangbord van ons land is. Ik ben Brusselaar en ben daar erg trots op. Ik pronk met onze driekleur in het buitenland maar ik ben me ook erg bewust van de gebreken van ons land. Ik kan geen oogje dichtknijpen voor ons verleden en ons huidig wangedrag. Alle Belgen zullen bevestigen dat we ons schamen voor bepaalde politieke beslissingen. Hoe vaak maakt België een beschamende beurt op het internationale toneel? Wat me daarin het meest stoort, is onze migratiepolitiek en ons koloniaal verleden.
Vind je dan dat we onze geschiedenislessen in de lagere school en het middelbaar moeten bijschaven?
ROMÉO ELVIS: Absoluut, dringend zelfs. Het is toch je taak als geschiedenisleerkracht om de historische feiten te brengen. De Verenigde Naties hebben net nog aan de Belgische staat gevraagd om onze positie over ons koloniaal verleden te herzien. Het onderwerp blijft brandend actueel. Maar terwijl de politiek erover palavert krijgen de ketjes op de schoolbanken wel nog steeds voorgeschoteld dat Leopold II de koning-bouwheer is.
Roméo Elvis
- Droge voeding kassa vier Voor hij een van de Brusselse rapguru's werd, werkte Roméo Elvis zes jaar aan de kassa van een supermarkt. Tussen de caddies en barcodes door neemt hij Bruxelles, c'est devenu la jungle en Famille Nombreuse op. Twee cult-EP's.
- Buitengewone golden boy Vanaf 2013 mag hij bij L'Or du Commun meerappen op Lotus Bleu en Mon Voisin.
- Ingecheckt Roméo Elvis kruist het pad van Le Motel. In 2016 brengen ze samen Morale uit. het begin van een succesverhaal.
- BruxellesVie Nog in 2016 werkt hij samen met Caballero aan de single Bruxelles Arrive. Het wordt de hymne voor de nieuwe Brusselse rapscene
- Bloedband Roméo Elvis mag dan solo de pannen van het dak spelen. Hij doet het even graag met zijn zusje Angèle. Maar vergeet ook zijn vele samenwerkingen met Stikstof, Lomepal of Le77 vooral niet.
Op Kuneditdoen rap je samen met Zwangere Guy in het Nederlands. Is dat ook een manier om je belgitude in de verf te zetten?
ROMÉO ELVIS: Toen ik met dat idee kwam aanzetten bij het platenlabel in Parijs staarden ze me aan en vroegen ze me of ik gek geworden was. Dat is ook zo. Dat ik in België ook zo bekend geworden ben heb ik vooral aan de Vlamingen te danken. Daar ben ik voor het eerst gedraaid op de radio, kreeg ik mijn eerste awards en stond ik eerst op de cover van magazines. Door met Stikstof samen te werken zijn er heel wat deuren van Vlaamse festivals voor me open gegaan. Dus wou ik me met dit album ook tot hen richten, omdat zij altijd de moeite gedaan hebben om naar mijn Franse teksten te luisteren.
Is T'es Bonne jouw reactie op de MeToo-beweging?
ROMÉO ELVIS: Klopt. Nochtans ligt het er niet vingerdik bovenop. Het is redelijk tendentieus. De rest van Chocolat mag dan matuurder zijn dan m'n vorige platen, in T'es Bonne ben ik weer dat vervelend klootzakje dat strooit met ironie. Mijn fans weten ondertussen wel waarvoor ik sta, ze hebben door dat ik misogynie niet goedkeur. Daarom durfde ik ook met zo'n ambiguë titel spelen. Het nummer is voor mij een satire op hoe het eraan toe gaat in een club. De kritiek is unisex, ik haal zowel mannen als vrouwen door het slijk. Ieder zijn kwaliteiten maar evengoed zijn gebreken.
In 194 rijm je "Gosse de bobo" met "enfant de Bibot." Halen mensen vaak aan dat je je succes aan je ouders te danken hebt?
ROMÉO ELVIS: Blank, bourgeois en zoon van Marka en Laurence Bibot, het is wat. Ik heb er eigenlijk helemaal niet van afgezien omdat ik het zo lang mogelijk geheim gehouden heb. Tot het niet meer anders kon. Maar ik hou te veel van m'n familie om ze echt te loochenen.
Je richt in dat nummer ook je pijlen op overmatig alcoholgebruik. Start je een sensibiliseringscampagne?
ROMÉO ELVIS: Ik ben van de ene dag op de andere gestopt. Ik heb de voorbije drie jaar één pint gedronken, op nieuwjaar. En dat was dan nog grotendeels met tegenzin. Ik vond het zelf zo makkelijk om die stap te zetten, dat ik ook anderen wil helpen om me daarin te volgen. Voorlopig zonder succes. Dat's omdat ik niet doordram, ik laat begaan. Waarom moet ik de moraalridder spelen terwijl ik rook als een schoorsteen. Dat zou hypocriet zijn. Iedereen is vrij om zelf te beslissen wat hij doet. Persoonlijk haal ik er gewoon geen enkel plezier meer uit.
Ik ben banger voor oud worden dan voor de dood
Nog steeds in 194 rap je over het feit dat je fans weten waar je woont. is dat de keerzijde van je Instagramstories?
ROMÉO ELVIS: Ik had nooit gedacht dat ik zo'n impact zou hebben op Instagram. het is tegelijkertijd mijn sterkste kracht en mijn grootste zwakte. Ik post zonder filter, erg intiem. Mensen vinden die spontaniteit leuk en voor mij is het niet moeilijk want ik ben écht zo. Mijn grootste misstap was dat ik niet door heb hoeveel mensen me volgen. Tegenwoordig sta ik met zo'n massa in contact, dat ik mezelf grenzen moet opleggen. Zo film ik niet meer in de buurt waar ik woon. Ik ben ermee gestopt toen er meerdere keren per maand mensen bij me kwamen aanbellen. Ik woon in Vorst, dat verstop ik niet. Maar die info mag mijn privéleven niet schaden.
We weten allemaal dat je een grote voetbalfan bent. Je woont op wandelafstand van het stadion van Union. Is dat dan ook je ploeg?
ROMÉO ELVIS: De familie van mijn vader komt van Molenbeek. Ik verdedig dus in de eerste plaats de kleuren van RWDM. De eerste keer dat ik een voet in het Dudenpark zette was voor een match tussen Union en RWDM. Ik draag USG een warm hart toe en ken veel van hun supporters. Maar mijn favoriete club blijft, by far, Liverpool. Met de Belgische competitie is mijn voetbalhonger niet gestild, dus kijk ik graag naar de Premier League. Ik ben al fan sinds Liverpool in 2005 AC Milan klopte in de finale van de Champions League. Ik ben sinds kort ook gesponsord door New Balance, de kledingsponsor van de club en zo mag ik af en toe eens naar een wedstrijd.
Je pleit tegenwoordig ook voor het gebruik van drinkbussen. Burgerlijk engagement of een goeie marketingstunt?
ROMÉO ELVIS: Puur voor het geld natuurlijk. Neen, all jokes aside: dat ligt me erg nauw aan het hart. Mijn vader heeft me voor Kerst een drinkbus gegeven en dat heeft me aan het denken gezet. Langs zijn kant van de familie moet elke aankoop zijn nut hebben. Verspilling is verboden, met dat soort regels zijn wij opgevoed. Een voorbeeld: We douchen thuis maximaal drie minuten. We hebben geleerd om te sorteren om zuinig om te springen met water en elektriciteit. Toen ik over mijn drinkbus begon te zeveren op sociale media, is dat uit z'n voegen getreden. Ik ben dan ook een petitie gestart om te pleiten dat schoolkinderen een drinkbus krijgen. In België betekent één drinkbus ongeveer 150 plastic flessen per jaar minder. Afstappen van wegwerpflessen en drinkbussen promoten zou dus een stap in de goede richting zijn.
Ik kan geen oogje dichtknijpen voor ons verleden en ons politiek wangedrag
Op je nieuwe plaat komen heel wat ronkende namen aan bod. Damon Albarn en Matthieu Chedid. Hoe zijn zij bij het project betrokken geraakt?
ROMÉO ELVIS: Het zijn twee namen die ik vaak liet vallen tijdens interviews. Toen ik m'n nieuwe platencontract tekende hebben we het daar meteen over gehad. Ze hebben me meteen het nummer van Matthieu Chedid gegeven. Ik heb hem een berichtje gestuurd en zo is de bal aan het rollen gegaan. Voor Parano hebben we uren heen en weer gebeld. Dan heeft het label Damon Albarn gecontacteerd, die nog nooit van me gehoord had. Hij heeft dan mijn Colors-sessie op Youtube gevonden en wou me wel ontmoeten. We hebben dan in een studio in Parijs Perdu opgenomen. Dat nummer zie ik als de apotheose van Chocolat. Als ik nog meer tijd had, was ik waarschijnlijk nog bij André3000 gaan aankloppen. Hij en Albarn zijn echt mijn goden.
In het fantastische En Silence heb je het over de verdwijning van Simon. Wie is hij?
ROMÉO ELVIS: Simon was een maat van mij. Hij is overleden na een nachtje stappen. We hadden die avond wat te veel gedronken. Ik denk dat dat onbewust ook meespeelt in het feit dat ik alcohol afzweer. Ik was zestien, we waren een groepje kameraden, wat nietsnutten bij elkaar. We hebben toen een misstap begaan. Vorig jaar na mijn concert op Brussels Summer Festival signeerde ik T-shirts. Voor Marine, voor Mohamed, voor Cléo, voor Jean-Pierre,... Plots vraagt een vrouw me haar shirt te signeren voor Simon Jaumaux, ik kijk op en staar recht in de ogen van zijn moeder. We stonden daar omringd door tieners, exact de leeftijd die we hadden toen ik Simon leerde kennen. Ze heeft me toen bij m'n kaak vastgepakt alsof ik haar zoon was. Dat heeft me diep geraakt. Ik heb het in dat nummer ook over de verdwijning van mijn vriend Constantin die in 2017 in Italië door een lawine is meegesleurd.
Ben je geobsedeerd door de dood?
ROMÉO ELVIS: Ik ben banger voor ouderdom dan voor de dood. Mijn haar verliezen, steeds minder kunnen, frustraties die groeien of spijt hebben dat ik dingen gemist hebben, daar flip ik echt van. Ik ben nogal fatalistisch tegenover Magere Hein. Ik ben eerst al geconfronteerd met de dood van m'n grootmoeder. Daar was ik kapot van, maar het was niets vergeleken met het ongeluk van Simon. Ik zie het vandaag als een stroom van energie, een bron van reflectie en liefde. Wanneer je iemand verliest kan dat de loop van de geschiedenis veranderen. De dood kan de levenden naar ongekende hoogten tillen.
ROMÉO ELVIS 20/4, 20.00 Vorst Nationaal
Chocolat komt uit op 12/4.
Lees meer over: Muziek
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.