Wie een broertje dood heeft aan plat gestreamde pop, moet zijn oren spitsen voor Bombataz. Zijn glitchy eightiesneon bevindt zich aan de uiteinden van de jazz waar ook vrijpostige nieuwlichters als BeraadGeslagen resideren.
Een djoef op uw muil van Bombataz
Een vehikel dat wordt aangedreven door gitarist Vitja Pauwels, bassist Ruben De Maesschalck, toetsenist Hendrik Lasure en drummer Casper Van de Velde, welopgevoede jongelingen die toevallig in hetzelfde huis hokken in Schaarbeek.
Die laatste twee kan u kennen van elfendertig andere projecten, waaronder SCHNTZL. Maar ook Pauwels en De Maesschalck zijn veelzijdige doeallen, zoals dat tegenwoordig gaat met die jazzmuzikanten! “Haha, tja. Wanneer de ene band wat minder aandacht vraagt, borrelt de andere naar boven,” blijft Vitja Pauwels er rustig onder. Nu is dat dus Bombataz, dat na zijn fraaie single ‘Frankenstein’ deze week de ep ¡Kapao! de Botanique en uw wel getrainde gehoor in katapulteert. “¡Kapao!”, als in: een djoef op uw muil? “Zoals in de strips, hé. Het is vredelievend bedoeld. Eerder als: kijk, hier zijn we!”
Vraag aan hen trouwens niet waar hun groepsnaam vandaan komt. Want dan krijg je een vaag verhaal over taas, Aalsts dialect en synoniemen voor zizi’s. “Euhm. Laten we het erop houden dat het een inside joke is, het betekent niets,” probeert Pauwels zich eruit te lullen. “Eerst schreven we trouwens Bombathazz, met een h en twee z’en. Maar mensen gingen er dan al snel van uit dat we jazz maken, door die ‘azz’.”
En dat is dus niet zo? “Niet echt. We luisteren naar de meest uiteenlopende dingen, van hiphop en elektronica tot funk en klassieke muziek. Voor mij is Bombataz een popproject, maar misschien is de approach eerder jazzy: onze nummers klinken live nooit twee keer hetzelfde omdat veel afhangt van de interactie en de energie op het moment zelf. Nu, de discussie over jazz of geen jazz vinden we totaal onbelangrijk.”
Net zo opvallend als hun in tweedehandswinkels bij elkaar geshopte kloffie: de met een elektronische stemvervormer bewerkte zanglijnen, soms in het Engels, maar net zo goed in het Nederlands, Frans of Spaans. “Per song zoeken we naar de taal die het meest naturel voelt. In het Engels kan je kort door de bocht gaan, zelfs met ‘I love you’ kom je nog weg. In het Nederlands moet het wat spitsvondiger, anders klinkt het snel cliché. Frans is dan weer romantischer. En Spaans is voor ons superexotisch. De stem beschouwen we als een instrument als alle andere, ze is net zo buigbaar en vervormbaar.”
Frankenstein is er niets tegen, zeggen we u. En nu allen naar de Botanique of anders, kapao!
BOMBATAZ 9/2, 19.30, Botanique
Lees meer over: Schaarbeek , Sint-Joost-ten-Node , Muziek , Bombataz , Botanique , Casper Van de Velde
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.