Straks komt saxofonist Robin Verheyen met zijn NY Quartet A look beyond (Cap-Vert illuminations) voorstellen in België. Er volgen ook concerten met TaxiWars, zijn groep met Tom Barman. Welke platen uit zijn collectie inspireerden zijn recente werk?
Spin the Black Circle: Robin Verheyen
Lees ook: Spin the Black Circle: Damien Jurado
Toen Robin Verheyen saxofoon begon te spelen was hij een verwoede gebruiker van de muziekafdeling van de bibliotheek in Turnhout. Stapels albums ontleende hij er: jazz, maar ook veel andere genres, van over de hele wereld. Nu hij al ruim tien jaar in New York woont, doet hij nog altijd zijn voordeel met die openheid van geest, die is uitgemond in een verzamelobsessie en een uitgebreide platencollectie.
“Vinyl kocht ik vroeger vooral op rommelmarkten en ik ben nog altijd een fan van de klank, dus ik blijf het kopen,” zegt de saxofonist, componist en bandleider aan de vooravond van een tournee waarop hij zijn NY Quartet zal voorstellen in zijn geboorteland. Drummer Jeff Davis, contra-
bassist Drew Gress en trompettist Russ Johnson zijn stuk voor stuk raspaardjes uit de New Yorkse scene.
De fundamenten van hun recentste release zijn terug te voeren op Verheyens studie van componist Olivier Messiaen en een inspirerend verblijf in Senegal. “Ik logeerde aan het meest westelijke punt van Dakar, Cap-Vert. Daar ben ik elke dag naar de percussionisten gaan luisteren. Ik heb er meegespeeld, maar vooral veel notities genomen.
A look beyond (Cap-Vert illuminations) werd in 2014 opgenomen en kwam vorig jaar uit, maar omdat ik het te druk had, volgt er nu pas een tournee.” Met die drukte heeft Verheyen leren leven: in juni duikt hij alweer de studio in voor zowel een nieuw TaxiWars-album als een jazzplaat met pianist Marc Copland.
Olivier Messiaen - Éclairs sur l'eau-delà... (1994)
"Olivier Messiaen heeft me op harmonisch en melodisch vlak erg beïnvloed. Op mijn 15e leerde ik de Turangalîla-symphonie kennen, maar zijn allerlaatste werk, Éclairs sur l'au-delà… heeft me het meest geraakt. Deze versie van de Zuid-Koreaanse pianist Myung-whun Chung is fantastisch. Vooral de eerste vijf minuten zijn magistraal. Messiaen, die erg katholiek was, brengt je in een mystieke sfeer. De mix van blazers en percussie en de akkoorden zijn bombastisch, maar enorm rijk qua textuur en harmonie. De oorspronkelijke titel van mijn plaat, 'Beyond illuminations', was trouwens afgeleid van Éclairs sur l'au-delà..."
Youssou N'Dour - Fàtteliku (2014)
"Youssou N'Dour deed me als eerste verliefd worden op de Senegalese muziek, vooral met zijn oudere werk. Deze plaat verscheen alleen in Senegal, en ik heb ze daar ook gekocht. Op marktjes en op straat vind je veel muziek die in de westerse landen niet te verkrijgen is. Fàtteliku is gebaseerd op de ritmes van Zuid-Senegal. In het land zijn er drie grote percussiefamilies. Een daarvan, de Mbaye's, zijn de percussionisten bij Youssou N'Dour. Hun ritmes hebben me sterk beïnvloed en ik ben ook veel naar hen gaan luisteren. Een van de stukken op mijn cd is naar hen genoemd. Maar N'Dour heeft me ook geïnspireerd als zanger. Ik hou van zijn vertellende voordracht."
Archie Shepp & Horace Parlan - Goin' home (1997)
"Eigenlijk had ik alles van Archie Shepp kunnen kiezen, want ik ben een grote fan van de spiritualiteit in zijn muziek en zijn sound, die indirect een invloed heeft gehad op TaxiWars. Dit album met Horace Parlan staat vol spirituals en was een van de eerste platen die ik van hem heb leren kennen. Hij blies me omver, als een natuurkracht: prachtig hoe hij die melodieën speelt, die diepgang. Ik herinner me een masterclass in Parijs waar zijn klank zo groot en vol klonk in vergelijking met die van de aanwezige studenten… Zijn voordracht is apart, maar hoe onconventioneel hij zijn mond ook beweegt, hij heeft een manier gevonden die voor hem werkt."
Wayne Shorter - Native Dancer (1974)
"Deze samenwerking van Wayne Shorter met de mij zeer geliefde Braziliaanse zanger en gitarist Milton Nascimento is een voorbeeld van hoe je succesvol culturen kunt samenbrengen. En ja, Shorter is natuurlijk een van de saxofonisten naar wie ik de laatste vijftien jaar het meest geluisterd heb. De laatste tijd iets minder, omdat je op een bepaald moment je invloeden ook moet loslaten. Niet alleen de manier waarop hij zijn noten plaatst heeft mijn sound beïnvloed, maar ook hoe hij zijn band leidt: hij laat zijn muzikanten altijd hun ding doen. Dat heb ik op A look beyond ook gedaan. Vroeger wilde ik misschien nog net iets te veel instructies geven."
Marc Copland - Zenith (2015)
"Deze plaat verscheen na A look beyond, maar veel van de muziek had ik met Marc al in duo gespeeld. Omdat hij mijn oren vertrouwt, vroeg hij me of ik het album wilde producen. Een dankbare job, want met Ralph Alessi, Joey Baron en Drew Gress deden er topmuzikanten mee, met wie ik bovendien al had samengewerkt. Door veel met Marc te werken heb ik ook enkele van zijn harmonische ideeën opgepikt. De manier waarop hij achter mij speelt, geeft ideeën om te schrijven, zelfs voor TaxiWars. De plaat illustreert ook hoe nauw de New Yorkse scene vervlochten is en projecten in elkaar overlopen. Ik neem in juni al een nieuwe plaat op met Marc en Drew."
Prince - Sign O' The Times (1987)
"In het prille begin van TaxiWars hebben we even overwogen om een Prince-cover te doen. Maar omdat het originele materiaal er vrij snel stond, is dat er niet van gekomen. Wel heb ik toen veel naar Sign o' the times geluisterd. De grooves blijven fantastisch, en Prince bereikt met een stuk als 'The ballad of Dorothy Parker', waarin hij Joni Mitchell citeert zoals alleen hij dat kan, een creatief hoogtepunt. Zijn talent ging alle richtingen uit en hij bracht veel stijlen samen, ook omdat hij ze allemaal beheerste. Hoe invloedrijk hij was, werd nogmaals duidelijk na zijn overlijden. Hier in New York was dat best heftig. Ik ken ook muzikanten die bij hem gespeeld hebben."
Pierre Van Dormael - Vivaces (2001)
"Op mijn 16e heb ik Pierre leren kennen. Eerst als student, en later heeft hij me gevraagd om in zijn band Vivaces te spelen. De gelijknamige bigbandplaat, waarop hij met een aantal Afrikaanse percussionisten samenwerkt, was toen net uit. Omdat hij ook een aantal jaren in Senegal heeft gewoond, kon hij me enorm veel vertellen over de manier van leven en de ritmes. Zo bracht hij de muziek waarvan ik hield dichterbij. Op Vivaces combineert Pierre zijn eigen taal met die ritmes, en speelt hij fantastisch. Voor mij blijft hij een van de grootste muzikanten die België ooit heeft voortgebracht. Als componist leerde ik veel van zijn orkestraties."
Asgeir Trausti - Dýrð í dauðaþögn (2012)
Asgeir Trausti - Dýrð í dauðaþögn (2012)
"Asgeir is een IJslandse zanger die ik heb leren kennen tijdens mijn eerste reis naar IJsland. Toen was het nog een totaal onbekende naam. Op goed geluk had ik zijn debuut in de platenwinkel ontdekt en heb ik er vervolgens elke dag mee rondgetoerd. Zijn sound is mij de voorbije jaren op een of andere manier bijgebleven. Mijn vrouw is eveneens een grote fan van zijn werk, dus thuis wordt de plaat ook veel opgelegd. Het is niet alleen een zeer goede songwriter, hij heeft ook een prachtige stem en de plaat is zeer goed geproducet. Daar let ik altijd op. De subtiele manier waarop de blazers spelen, de manier waarop de bas en de drums klinken: het is gewoon mooi en het raakt mij."
Robin Verheyen NY Quartet
13/5, 20.00, Ancienne Belgique
TaxiWars
19/5, 20.00, Botanique
Spin the Black Circle
Lees meer over: Muziek , Spin the Black Circle
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.