In Spin the Black Circle vertellen muzikanten over de sleutelplaten in hun leven en hoe die doorsijpelen in hun nieuwe album. Deze week legt Limburgse rocktrots The Sore Losers de naald in de groef.
Spin the Black Circle: The Sore Losers
Lees ook: Spin the Black Circle: Damien Jurado
Ik ben vinyl beginnen te kopen toen ik een jaar of veertien was,” zegt gitarist Cedric Maes. “Toen was er nog geen sprake van een vinylrevival, het kostte geen kloten en was allesbehalve hip.” Hip is niet meteen iets wat The Sore Losers op hun lederen Ramones-jekkers gespijkerd hebben. Ze zijn vooral heel erg oldskool, met een voorliefde voor seventiesrock en de essentie van zang, gitaar, bas en drum. Zonder poespas. Het soort rock-’n-roll waarvoor je met z’n vieren in één ruimte kruipt en gewoon begint te spelen. Op hun nieuwe album Skydogs, hun derde plaat, hebben de runners-up van de Rock Rally van 2010 hun sound fraai uitgepuurd. Catchy nummers met de soulvolle vocalen, strakke drums en smerige gitaren.
De Limburgers trokken ervoor naar Berlijn, waar ze de studio indoken met de Amerikaan Dave Cobb, die eerder al het geluid boetseerde van countryvernieuwer Sturgill Simpson en hoop van de americana Jason Isbell. “Het klikte meteen,” blinkt zanger Jan Straetemans. “Hij wilde live opnemen, zonder al te veel voorbereiding. Hij kwam er ook gewoon bij zitten om mee te musiceren. Heerlijke gast. We zijn met hem de eerste avond gaan eten. Onze favoriete albums bleken goeddeels dezelfde.” Wat ons meteen bij de vraag der vragen brengt: welke platen stroomden er zoal door hun muzikale aderen in de aanloop naar Skydogs? “Dus je wilt weten wat onze favoriete platen zijn?” lacht Maes. “Dude, wat een een smerige vraag!”
THE ROLLING STONES - Exile on Main St. (1972)
Cedric Maes: "Dave heeft die rauwheid goed kunnen vangen zonder de distortion-knop helemaal open te draaien. Je hoort alle instrumenten duidelijk in de mix."
DEREK AND THE DOMINOS - Layla and other assorted love songs (1970)
CHUCK BERRY - Chuck Berry is on top (1959)
Maes: "In de documentaire Hail! Hail! Rock 'n' roll hoor je Keith Richards zich afvragen waarom Chuck Berry zulke gekke toonaarden gebruikt, pianotoonaarden. Blijkt dat hij nogal nauw samenwerkte met zijn pianist, in een periode waarin hij zijn grootste hits had. Dus wie heeft die muziek eigenlijk allemaal geschreven...? (Lacht) Ach, uiteindelijk is Chuck de baas, hè."
MC5 - Kick out the jams (1969)
RAMONES - Ramones (1976)
Maes: "Wij haten elkaar niet, zoals Johnny en Joey. (Lacht) Maar we zien ons wel een beetje als vier misfits. Underdogs."
Straetemans: "Wat zo mooi is aan de Ramones: ze twijfelen niet, zo doen waar ze zin hebben. Fuck de rest, wij doen dít. Het lijkt alsof hun platen voortdurend in het rood gaan, maar dat is geen onkunde: in de studio wilden ze gewoon alles kapotspelen en dat vangen op tape."
ALICE COOPER - Love it to death (1971)
Straetemans: "Alice Cooper had iets dreigends, zoals The Stooges en Black Sabbath. Dat hebben we ook in Skydogs proberen te stoppen."
ZZ TOP - Tres Hombres (1973)
Straetemans: "Voor het artwork van Skydogs hebben we ons daarop geïnspireerd. De cover is een ontwerp van de Brusselse grafisch kunstenaar Elzo Durt, maar binnenin heeft (regisseur en fotograaf) Toon Aerts een soortgelijke compositie gemaakt met beelden van allerlei crazy shit die belangrijk is geweest voor ons. Van The Stones tot Star wars. Het vertelt iets over de groep én de muziek. De buitenkant oogt donker, maar binnenin wordt het heel kleurrijk."
The Sore Losers, 15/4, 20.00, Ancienne Belgique, Brussel-Stad
Spin the Black Circle
Lees meer over: Brussel-Stad , Muziek , Spin the Black Circle
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.