Spin the Black Circle: The Sore Losers

Tom Zonderman
© Agenda Magazine
12/04/2016

In Spin the Black Circle vertellen muzikanten over de sleutelplaten in hun leven en hoe die doorsijpelen in hun nieuwe album. Deze week legt Limburgse rocktrots The Sore Losers de naald in de groef.

Ik ben vinyl beginnen te kopen toen ik een jaar of veertien was,” zegt gitarist Cedric Maes. “Toen was er nog geen sprake van een vinylrevival, het kostte geen kloten en was allesbehalve hip.” Hip is niet meteen iets wat The Sore Losers op hun lederen Ramones-jekkers gespijkerd hebben. Ze zijn vooral heel erg oldskool, met een voorliefde voor seventiesrock en de essentie van zang, gitaar, bas en drum. Zonder poespas. Het soort rock-’n-roll waarvoor je met z’n vieren in één ruimte kruipt en gewoon begint te spelen. Op hun nieuwe album Skydogs, hun derde plaat, hebben de runners-up van de Rock Rally van 2010 hun sound fraai uitgepuurd. Catchy nummers met de soulvolle vocalen, strakke drums en smerige gitaren.

De Limburgers trokken ervoor naar Berlijn, waar ze de studio indoken met de Amerikaan Dave Cobb, die eerder al het geluid boetseerde van countryvernieuwer Sturgill Simpson en hoop van de americana Jason Isbell. “Het klikte meteen,” blinkt zanger Jan Straetemans. “Hij wilde live opnemen, zonder al te veel voorbereiding. Hij kwam er ook gewoon bij zitten om mee te musiceren. Heerlijke gast. We zijn met hem de eerste avond gaan eten. Onze favoriete albums bleken goeddeels dezelfde.” Wat ons meteen bij de vraag der vragen brengt: welke platen stroomden er zoal door hun muzikale aderen in de aanloop naar Skydogs? “Dus je wilt weten wat onze favoriete platen zijn?” lacht Maes. “Dude, wat een een smerige vraag!”

THE ROLLING STONES - Exile on Main St. (1972)

1518 VINYL ExileMainSt
Jan Straetemans: "The Stones op hun best. Superplaat, supersongs, goeie groove, goeie flow. Hun producer, Jimmy Miller, is erin geslaagd om de swagger erin te krijgen, de groove die er in hun samenspel zat in dat huis in de Provence waar ze samenhokten. Dave Cobb zat meteen op dezelfde golflengte als wij. Die vibe van The Stones werd zowat onze leidraad. Toonaard en beats per minute hoefden in de studio niet in beton gebeiteld te zijn voor Cobb, hij wilde het gewoon voelen."
Cedric Maes: "Dave heeft die rauwheid goed kunnen vangen zonder de distortion-knop helemaal open te draaien. Je hoort alle instrumenten duidelijk in de mix."

DEREK AND THE DOMINOS - Layla and other assorted love songs (1970)

1518 VINYL derekandthedominos-layla
Maes: "De titel Skydogs verwijst natuurlijk naar de bijnaam van Duane Allman, de gitarist van (de Amerikaanse southern rock-iconen) The Allman Brothers Band. Er hangt een foto van Skydog in ons repetitiekot. Wij voelen ons ook vaak een skydog, een begaaier zeggen we in Limburg. Iemand die graag feest, maar superprofessioneel is wanneer het moet. Nu, The Allman Brothers Band was vooral een jamband. Ik hou meer van wat Duane met Eric Clapton gedaan heeft bij Derek and the Dominos. Voor Layla and assorted love songs stonden ze in de studio gewoon tegenover elkaar, zonder koptelefoons. Dat is heel belangrijk: je moet elkaar zien en ruiken."

CHUCK BERRY - Chuck Berry is on top (1959)

1518 VINYL chuck Berry
Straetemans: "Chuck Berry maakte van blues rock-'n-roll. Wat ik zo prachtig aan hem vindt, is dat hij alles uitpuurde, de melodie, de muziek, de teksten. Dat was voor ons op Skydogs essentieel: keep it simple. Het moest to the point zijn: dát willen we vertellen, meer niet."
Maes: "In de documentaire Hail! Hail! Rock 'n' roll hoor je Keith Richards zich afvragen waarom Chuck Berry zulke gekke toonaarden gebruikt, pianotoonaarden. Blijkt dat hij nogal nauw samenwerkte met zijn pianist, in een periode waarin hij zijn grootste hits had. Dus wie heeft die muziek eigenlijk allemaal geschreven...? (Lacht) Ach, uiteindelijk is Chuck de baas, hè."

MC5 - Kick out the jams (1969)

1518 VINYL Kick-Out-The-Jams-MC5
Maes: "MC5 is Chuck Berry on steroids. En dankzij MC5 hebben we The Stooges – toen MC5 bij Elektra tekende, eisten ze ook een contract voor Iggy Pop en co. Kick out the jams, hun debuut, was meteen ook kamikaze. Het eerste nummer is gezongen door de gitarist, en na een paar minuten hoor je Wayne Kramer "kick out the jams, motherfuckers!" krijsen. Weg commercieel appeal. (Lacht) MC5 heeft de brug geslagen tussen rock-'n-roll en de punk. Ze hadden een punkattitude, maar ze konden wél spelen. En dan die ingesteldheid op het podium: elke keer optreden alsof het de laatste show van je leven is. Daar halen wij heel veel inspiratie uit."

RAMONES - Ramones (1976)

1518 VINYL ramones
Straetemans: "Dat ganggevoel dat van die eerste Ramones-plaat spat, daar kunnen we ons erg in vinden. Wij met ons vieren tegen de rest van de wereld. (Lacht) Nu, Johnny Ramone ging bijna als een drilsergeant te werk: en zó gaat het zijn!"
Maes: "Wij haten elkaar niet, zoals Johnny en Joey. (Lacht) Maar we zien ons wel een beetje als vier misfits. Underdogs."
Straetemans: "Wat zo mooi is aan de Ramones: ze twijfelen niet, zo doen waar ze zin hebben. Fuck de rest, wij doen dít. Het lijkt alsof hun platen voortdurend in het rood gaan, maar dat is geen onkunde: in de studio wilden ze gewoon alles kapotspelen en dat vangen op tape."

ALICE COOPER - Love it to death (1971)

1518 VINYL Alice Cooper
Maes: "Alice Cooper is bekend als shockrocker, maar in het begin maakte hij heel erg inventieve rock-'n-roll. Technisch heel knap, maar met een hoek af. Luister naar zijn eerste platen, je hebt geen idee hoe ze dat allemaal in elkaar geflanst hebben. Love it to death, zijn derde album, is een blauwdruk van de punkrock. 'I'm eighteen', het tweede nummer, inspireerde Joey Ramone toen hij 'I don't care' schreef, en ook Johnny Rotten was fan. Zappa heeft hen zelfs getekend op zijn eigen label Straight Records."
Straetemans: "Alice Cooper had iets dreigends, zoals The Stooges en Black Sabbath. Dat hebben we ook in Skydogs proberen te stoppen."

ZZ TOP - Tres Hombres (1973)

1518 VINYL zz-top tres-hombres
Maes: "Geweldige sound, goeie nummers. En dan die mooie uitklapbare hoes, met dat Mexicaanse foodfestijn. Als je dat ziet, weet je gewoon hoe die plaat gaat klinken."
Straetemans: "Voor het artwork van Skydogs hebben we ons daarop geïnspireerd. De cover is een ontwerp van de Brusselse grafisch kunstenaar Elzo Durt, maar binnenin heeft (regisseur en fotograaf) Toon Aerts een soortgelijke compositie gemaakt met beelden van allerlei crazy shit die belangrijk is geweest voor ons. Van The Stones tot Star wars. Het vertelt iets over de groep én de muziek. De buitenkant oogt donker, maar binnenin wordt het heel kleurrijk."

The Sore Losers, 15/4, 20.00, Ancienne Belgique, Brussel-Stad

Spin the Black Circle

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel-Stad , Muziek , Spin the Black Circle

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni