tg Stan oogst verscheidenheid

In Oogst, dat in het Kaaitheater in première gaat, zet tg STAN kleinere stukken naast elkaar die op zichzelf te kort zijn om een avond mee te vullen, maar te goed om te laten liggen.

In 2009 vierde het Antwerpse toneelgezelschap tg STAN zijn twintigste verjaardag met Toestand: marathons van 24 uur waarop de vier kernleden (Jolente De Keersmaeker, Frank Vercruyssen, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver) met bevriende artiesten van allerlei slag in verschillende bezettingen een aaneenschakeling van korte acts (scènes, lezingen, improvisaties, muzieksessies) presenteerden.

"Dat waren fantastische dagen waar een aantal ontmoetingen en projecten uit zijn voortgekomen die sommigen van ons nog verder wilden uitwerken. Anderzijds lagen er ook nog andere dingen op tafel die te kort zijn om een avond mee te vullen," verduidelijkt Frank Vercruyssen. "Oogst is de perfecte format om alles te combineren. Jolente doet een duet met Koen Augustijnen dat een rechtstreeks gevolg is van Toestand. Maar Jolente en Damiaan wilden ook al heel lang Het huwelijksaanzoek van Anton Tsjechov spelen. Sara De Roo en Thomas Janssens doen een stuk uit De meeuw. Damiaan speelt, voor een stuk uit nostalgie, nog eens Het theaterbezoek van Karl Valentin, dat hij indertijd met Matthias De Koning maakte. Sara en Sara De Bosschere spelen een scène uit Twelfth night van Shakespeare. Jolente en Sara (De Roo) spelen met Natali Broods en Tine Embrechts of met Wine Dierickx en Maartje Remmers (van Wunderbaum, mb) een scène uit A woman of no importance van Oscar Wilde.

En dat is maar een greep. Wat gaat u doen?
Frank Vercruyssen: One for the road van Harold Pinter. Dat is een fantastisch stuk maar duurt nog geen half uur. Het gaat om een koppel met een kind dat door een man ondervraagd wordt. Een typische Pinter: de luchtigheid verbergt een onwaarschijnlijke onderhuidse wreedheid. Ik ga dat stuk spelen zonder repetities vooraf. Ik ben de ondervrager en heb verschillende mensen gevraagd om mijn tegenspelers te zijn. Op de première zijn dat Kuno Bakker en Wine Dierickx. Zij moeten niet zoveel zeggen, maar we studeren de tekst apart in en zien elkaar voor het eerst op de voorstelling zelf.

Houden zulke experimenten de boel scherp?
Vercruyssen: We hebben het al eerder gedaan en we waren daarin ook niet de eersten, maar het is inderdaad een aangename manier om het wat spannender te maken. Ik vind het van het grootste belang om niet bij de pakken te blijven zitten en de metaalmoeheid te bestrijden door risico's te nemen en niet zomaar weer iets uit onze nek te draaien.

Vormt de avond ook op één of andere manier een geheel?
Vercruyssen: Het verschil met Toestand is dat de toeschouwers op voorhand weten wat ze gaan krijgen en dat het geheel serener is van opzet. We hebben op voorhand een planning gemaakt, maar alles is nog in ontwikkeling. Op dit moment worden alle stukken autonoom ontwikkeld, maar dat sluit kruisbestuivingen niet uit. Er is ook een muzikaal luik (met altviolist Paul De Clerck en saxofonist Erik Bogaerts, mb) dat voor binding zal zorgen. De enscenering zal sober zijn: één basisruimte die kan aangepast worden. Maar de energie van de aparte stukken is wel van belang. De mensen kunnen eerst iets hilarisch te zienkrijgen en meteen daarna iets tragisch.

TG Stan & gasten: Oogst
6 tot en met 9 april
20.30 uur (7/4: 19.30 uur)
12/16 euro