Brusselse woningmarkt bezwijkt stilaan onder de druk

De Brusselse huizenmarkt lag even volledig stil tijdens de coronacrisis. Maar waar het voordien al niet simpel was om een huis of appartement in het Brusselse te pakken te krijgen is de druk op de markt sinds het einde van de lockdown aanzienlijk toegenomen. Mensen op zoek naar een woning zien de prijzen steeds meer stijgen, en het aantal geïnteresseerden per woning hand over hand toenemen: “We vragen ons soms af of we niet gewoon terug moeten gaan huren.”

Dat het niet fijn vertoeven is op de Brusselse huizenmarkt was al geweten. “Het gaat er bikkelhard aan toe,” zegt Steven, die vlak voor de lockdown nog een woning heeft gekocht in Laken. “Ook toen heeft het me een jaar en een half gekost om iets te vinden en we hebben ook boven de vraagprijs moeten bieden”. Maar sinds het einde van de lockdown is het nog moeilijker geworden. “Ik kijk nog steeds op de immowebsites en ik zie de prijzen maar stijgen en stijgen.”

Ook voor Sarah*, die samen met haar partner en twee jonge kinderen op zoek is naar een huis met drie slaapkamers, is het moeilijk: “De vraagprijs is meer een richtprijs geworden. Dat was al zo voor de lockdown, waar we eens zelfs 40.000 euro boven de vraagprijs hebben geboden en het huis nog niet hadden, maar nu zie je soms tot 20 mensen concurreren voor een woning”.

Die toegenomen druk is niet enkel in Brussel voelbaar. De Standaard beschreef eerder deze week al hallucinante toestanden in Vlaanderen. Daar wordt ook consequent boven de vraagprijs geboden om toch maar dat huis te pakken te krijgen.

Koopwoede

Als makelaar merkt ook Soraya Soels van vastgoedkantoor So Estates dat de coronacrisis een impact heeft op de huizenmarkt. “In normale omstandigheden kan het tot anderhalve maand duren vooraleer de verkoop van een pand volledig is afgerond. Die termijn is nu fors ingekort tot soms zelfs maar een paar dagen. Op een paar maanden tijd is mijn omzet zo bijna verdubbeld.”

De koopwoede schrijft Soels toe aan verschillende factoren. “Verschillende mensen op zoek naar een appartement of huis zijn tijdens de lockdown veel meer belang gaan hechten aan een terras of buitenruimte. Dat geldt ook voor de Brusselaars die al een woning hadden. Een deel daarvan heeft om die reden zijn eigen woonst opnieuw verkocht en vervolgens weer de vastgoedmarkt opgetrokken. De enorme groep huizenjagers is daardoor alleen maar groter geworden. Daarnaast zijn ook tal van beleggers geïnteresseerd geraakt in vastgoed. De beurzen doen het slecht en dan klinkt een veilige investering in vastgoed aanlokkelijk. Ook al omdat lenen zo goedkoop is.”

Niet alleen het aantal kopers en verkopers is gestegen na de lockdown, ook de prijzen zijn enorm de hoogte ingeschoten. “Ik merk een stijging van 5 à 6 procent,” vertelt Soels. Vraag is of het dan beter is om een eventuele koop uit te stellen tot de markt weer gekalmeerd is. “Dat denk ik niet, want in heel mijn carrière zijn de vastgoedprijzen nog nooit gedaald. Dat zie ik de komende jaren ook niet gebeuren. Het zal ook alsmaar moeilijker worden, want mensen kopen nu soms al een appartement zonder het eerst te komen bezoeken. In volle lockdown waren een paar foto’s of een korte videorondleiding al voldoende om een bod uit te brengen,” aldus Soels nog.

Eigendom om cirkel van armoede te doorbreken

Sarah vraagt zich met haar partner soms af of het nog de moeite is: “Het soort woningen dat we zien voor onbetaalbare prijzen doet mij soms twijfelen of ik niet gewoon terug moet gaan huren. De manier waarop kopers tegen elkaar worden uitgespeeld is hallucinant. Is het wel nog ethisch om dit spelletje mee wil spelen? Vroeger kon je nog onderhandelen met de verkoper, oké het was soms 'om ter eerst', maar nu zit je in een biedoorlog met tientallen onbekenden”.

De eerste slachtoffers van de toegenomen druk op de markt zijn de minder kapitaalkrachtige Brusselaars, zoals onder andere jonge en alleenstaande mensen. Julie (28) heeft haar koopdroom sinds Corona even opgeborgen: “Ik had voor de lockdown al tussen de 15 à 20 woningen bezocht maar altijd was het iets: de staat van het huis was niet zoals de foto’s, de locatie niet goed maar vooral en vaak te duur. Een appartement van twee slaapkamers vind je haast niet onder de 300.000 euro, dat kan ik niet betalen”.

Voor de nog minder bedeelde Brusselaars is het bijna onmogelijk om nog te kopen op de privé-markt. “Brussel zit al tien jaar in een woningcrisis”, zegt Geert De Pauw van Community Land Trust. De organisatie is een initiatief dat betaalbare woonprojecten ontwikkelt. Dat kunnen ze doen omdat de koper slechts de woning koopt, en de ‘Trust’ eigenaar blijft van de grond. “Alle initiatieven zijn goed om mensen met een bescheiden inkomen aan een woning te helpen. Het is voor hen een manier om uit de armoedecirkel te breken”.

* Sarah is een pseudoniem om de identiteit van de persoon te beschermen.