Alain Nimegeers (ex-MR) veroordeeld tot 30 maanden cel met uitstel voor corruptie

Alain Nimegeers, voormalig MR-verkozene van de stad Brussel, is vorige donderdag door de correctionele rechtbank van Brussel veroordeeld tot 30 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en een boete van 1.600 euro wegens corruptie en oplichting. De slachtoffers waren mensen zonder papieren, aan wie hij beloofde dat hij hun verblijf in België zou regulariseren.

De feiten spelen zich af tussen 2011 en 2018 toen Alain Nimegeers gemeenteraadslid (eerst voor het FDF), lid van de politieraad en OCMW-raadslid was. In 2020 werd hij aangehouden en aangeklaagd samen met zijn vermeende handlangers.

Voor de rechtbank gaf de politiek verkozene toe dat hij, in ruil tegen betaling van bedragen tussen 200 en 5.000 euro, aan een zestigtal mensen had beloofd hen te steunen bij de regularisatie van hun verblijf, het verlenen van sociale bijstand of sociale huisvesting. Niet alleen gaat het om strafbare handelingen, maar ook zijn functies als Brussels verkozen functionaris lieten niet toe om in deze materie op te treden.

Alain Nimegeers zette de zwendel op met andere personen, waaronder een inmiddels overleden man. Die laatste had de leiding bij het zoeken naar potentiële slachtoffers. De onrechtmatig verkregen bedragen werden onderling verdeeld.

Tijdens een verhoor in februari 2020, legde de 65-jarige politicus hun modus operandi uit. "De persoon stopte het geld in het buitenste vak van mijn koffer, in een omslag of een map. Vervolgens nam (handlanger) A. de omslag met geld en ging naar de toiletten waar hij het deelde en me mijn deel gaf. We hadden de gewoonte gekregen om het zo te doen [...]. Ik had noch de capaciteit noch de contacten om zaken voor elkaar te krijgen. We deden allebei alsof we mensen kenden bij de Dienst Vreemdelingenzaken om regularisaties te bekomen."

De rechtbank benadrukte vooral "de ernst van elke handeling die erin bestaat geld te eisen van mensen in precaire situaties, zodat ze de hoop hebben een verblijfsrecht te verkrijgen". De strafrechter hield echter ook rekening met het getoonde berouw en zijn "relatief precaire" financiële situatie.