Gevangenispersoneel van Sint-Gillis trekt opnieuw aan de alarmbel

Voor het personeel van de gevangenis van Sint-Gillis is de maat vol. Drie weken draait de gevangenis al op een minimumbezetting en daar lijkt niet snel verandering in te komen. De cipiers eisen versterking en plakken daar ook een getal op. Ze willen dat er minstens 30 collega’s bijkomen. Anders zal er niet snel een einde komen aan dit regime.

Het is niet de eerste keer dat de cipiers van de gevangenis van Sint-Gillis hun ongenoegen laten horen. In mei van dit jaar vond er al een 48-urenstaking plaats. Zes maanden later schreeuwt het personeel opnieuw haar ongenoegen uit door nu al drie weken lang over te schakelen op een minimumbezetting.

“Onze douches worden onderhouden, maar we kunnen al drie weken lang geen familie bellen. Daarnaast is het aantal bezoeken gelimiteerd en is er per dag maar een moment waarop we kunnen gaan wandelen”, zegt een gevangene aan La Dernière Heure.

De cipiers kozen bewust voor een vorm van beperkte dienstverlening. “Als we staken, verliezen we ons loon. Dit is de enige manier om de directie onze grieven ernstig te laten nemen”, legt een bewaker uit.

82 cipiers met ziekteverlof

Met 850 gevangenen in een gebouw waar maar plaats is voor 550 personen, is het onveiligheidsgevoel bij het personeel groot. Dat beseffen de gevangen zelf ook.

“De onderbezetting is echt een probleem. De bewakers vertellen ons dat ze het beu zijn. Het is niet voor niets dat 82 cipiers zich twee weken geleden ziek hebben gemeld. Wij hebben daar begrip voor. Het bestuur moet hen de middelen geven om zonder angst te kunnen werken.”

De eisen van het personeel zijn duidelijk. Ze willen dat de directie minstens 30 cipiers extra aanwerft, anders is het einde van de minimumbezetting nog niet meteen in zicht. De directie van de gevangenis is niet bereikbaar voor commentaar.