Slachtoffers aanslagen 22 maart eisen maatregelen van MIVB en Brussels Airport

Voor de burgerlijke rechtbank van eerste aanleg in Brussel is het proces van start gegaan dat advocaat Nic Reynaert heeft aangespannen tegen onder meer de MIVB en de Belgische staat. Reynaert was een van de slachtoffers van de aanslag in Brussel op 22 maart 2016 en wil een aantal voorlopige maatregelen afdwingen. “Niet alleen voor mij, maar ook voor de andere slachtoffers en voor eventuele aanslagen in de toekomst.”

De Brusselse advocaat treedt ook op voor een twintigtal slachtoffers van de aanslagen op de luchthaven van Zaventem. Hij vertegenwoordigde maandag negen van hen voor de Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg, maar vroeg om hun zaak te splitsen. “Hun letselschade moet zo snel mogelijk afgehandeld worden. De nalatigheden van de Belgische staat, de verzekeringsmaatschappijen en Brussels Airport kunnen later worden afgehandeld.”

In zijn persoonlijk dossier, omtrent de aanslag in het metrostation Maalbeek waar hij zwaargewond raakte, vroeg hij de rechtbank om een aantal maatregelen in te willigen. “Het gaat bijvoorbeeld om de afgifte van een informatiebrochure over de medische gevolgen van een bomontploffing”, aldus Reynaert. “Maar ook over de publicatie van andere documenten en informatie over het niet-stilleggen van het metroverkeer na de aanslag in Zaventem.”

Blindengeleidehond

Tijdens zijn pleidooi probeerde de advocaat de rechtbank aan te tonen hoe ernstig de gevolgen kunnen zijn voor slachtoffers van een aanslag. “Mijn laatste doktersbezoek dateerde van 2001. Ik was nooit ziek, was fit en werkte hard. Ik ben alles kwijtgeraakt. Ik moest mijn dossiers afgeven en heb sindsdien mijn leven nooit meer compleet op de rails gekregen. Ik was een goed surfer en golfspeler, maar kan nu geen bal meer raken omdat mijn evenwichtsorgaan geraakt is bij de ontploffing. Er werd mij voorgehouden dat het allemaal psychologisch was, maar dat klopt niet. Ik heb mij moeten verdiepen in Engelse medische literatuur en heb het geluk gehad enkele specialisten te kunnen spreken. Maar had ik van in het begin op de hoogte geweest van dit alles, hadden mijn artsen de zaken anders kunnen aanpakken."

"Je kan dit het best vergelijken met een blindengeleidehond. Die worden jarenlang getraind, maar na een confrontatie met vuurwerk zijn die soms niets meer waard. Vele slachtoffers werden naar huis gestuurd met de mededeling dat ze psychologische problemen hadden ten gevolge van de aanslagen. Deels is dat waar, maar men vergeet dat er bij slachtoffers van een ontploffing in een gesloten omgeving een zeer grote kans is op neurologische problemen. Zowel de Belgische staat als de verzekeringsmaatschappijen zijn daarvan op de hoogt zijn. Helaas hebben ze niet loyaal en pro-actief meegewerkt om de bewijslast van de mensen te verzachten door hen enkele zaken al mee te geven zodat ze oplossingen konden zoeken."

'Zwakke persoonlijkheid'

"Ze verzwijgen alles en de slachtoffers kregen de boodschap dat ze een zwakke persoonlijkheid hadden en dat het trauma daar aan ligt. Dat is onaanvaardbaar. In andere landen is die informatie beschikbaar, de Europese en zelfs de Belgische wetgeving voorziet daarin. Het is zeer vreemd dat er nooit een pro-actieve rol is opgenomen. In de Verenigde Staten worden de slachtoffers van de aanslagen van 11 september 2001 jaren later nog opgevolgd. Hier worden de slachtoffers aan hun lot overgelaten."

De advocaten van de verwerende partijen vinden de vordering van Reynaert niet ontvankelijk en ongegrond. De rechtbank zal binnen enkele weken in alle dossiers een tussenvonnis uitspreken. “Afhankelijk van de uitspraak kunnen daarna de medische expertises doorgaan. Ik verwacht dat we dan zowat een jaar later opnieuw voor de rechtbank kunnen komen om andere maatregelen te vorderen.”

Intussen loopt er nog een gelijkaardige procedure voor de Franstalige rechtbank van eerste aanleg waarin Reynaert ook een aantal slachtoffers van de aanslag op Zaventem vertegenwoordigt.