De steenuil houdt stand

In de zijvallei van de Mijlemeers, vlak bij natuurgebied Vogelenzang in Anderlecht, leeft een van de laatste koppeltjes steenuilen van Brussel.

De steenuil is de kleinste onder onze uilen en ziet eruit alsof hij rechtstreeks uit een tekenfilm is gekropen. Met zijn donzige verenkleed en grote, gele ogen geniet hij overdag graag op een uitkijkpost in de zon, turend naar de kleine kruipers in de verte.

Ten westen van het kerkhof in Anderlecht ligt de zijvallei van de Mijlemeers. Daar, tussen de oude kerselaars en kriekelaars, woont al jaren een van de laatste koppeltjes steenuilen van het gewest. “Zo’n oude boomgaard is de perfecte habitat”, zegt Bernadette Stallaert, vrijwilliger bij natuurvereniging CCN Vogelzang CBN. “De oude, hoge bomen behoren tot de oudste van het gewest en zitten vol holtes, waarin de steenuil zich goed kan verstoppen.” Al broedt het koppeltje niet in een boom, maar wel in de nestkast die er ophangt.

Die habitat wordt steeds zeldzamer, want verstedelijking maakt het de steenuil niet gemakkelijk. Eerder dit jaar diende CBN een aanvraag in om de Mijlemeersvallei te beschermen als natuurgebied, want ook de boomgaard waarin de steenuiltjes leven, maakt deel uit van een bebouwbare zone. De gronden zijn eigendom van de ULB en Citydev, en er staan grote bouwprojecten op stapel. “De aanvraag is in behandeling. Voorlopig zijn alle bouwaanvragen - de boomgaard van de steenuiltjes inbegrepen - geblokkeerd.” Het koppeltje in de Mijlemeers is niet het allerlaatste broedpaar van het gewest. Ook in de omgeving van de Anderlechtse Koevijverstraat bevindt zich nog een duo.

Volwassen steenuilen blijven het hele jaar door in de omgeving van hun broedplaats. De aankomende winter is bovendien het ideale seizoen om uilen te spotten, want dan gaan ze op zoek naar hun partner. Bij de steenuil gaat die zoektocht gepaard met een geluid dat misschien wel even kenmerkend is als het vogeltje zelf. Wie de Mijlemeers passeert, spitst dus maar beter de oren.