De langverwachte renovatie van de Leopold II-tunnel gaat deze week van start. De tunnelrenovatie is niet meteen een droomdossier voor wie minister is van Mobiliteit.
Edito: Leopold II-tunnel is gemiste kans voor globaal mobiliteitsplan
Loopt het mis, staat iedereen in de file te toeteren, dan is de minister de klos, de kop van Jut, het zwarte schaap. Zo gaat dat in Brussel. Wellicht daarom heeft de minister in de vorige regering dit handig over de verkiezingen getild.
Maar uitstellen kon niet langer. Betonrot, een brokkelende tunnel. Gelukkig waren er geen slachtoffers, maar het had gekund.
En nu gaat de tunnel dicht. Alleen in de zomer en ’s nachts. Drie jaar lang. Vooral in juli en augustus is er risico op fileleed, ondanks de begeleidende maatregelen. Minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) zal zich dus schrap mogen zetten. En hij heeft het al niet onder de markt bij de autorijdende pendelaar.
De Leopold II-tunnel kan makkelijk als symbool fungeren van hoe de (nationale) overheid de mobiliteit in de hoofdstad vakkundig heeft mismeesterd. Hij werd gebouwd voor een vlot woon-werkverkeer, maar heeft zoveel jaren later vooral de stelling bewezen dat hoe meer autocapaciteit er is, hoe groter de toename van het autoverkeer. Auto’s die zich dan collectief vastrijden.
Voor de leefbaarheid van de stad is dat geen zegen gebleken. De Keizer Karellaan, ooit nog de Avenue Louise van het noorden, is vandaag een dampende riool van diesel en benzine.
De cynicus zal zeggen: files in een stad betekenen een bloeiende economie. Maar of de werkgevers zo in hun nopjes zijn met de verkeerscongestie is nog maar de vraag.
De grootste paradox is dat een ‘normale’ tunnelrenovatie niet mogelijk is gebleken. De tunnel - 65.000 auto’s per dag, een derde van het pendelverkeer - is zo essentieel voor de Brusselse mobiliteit dat hij blijkbaar niet dicht kán. Het verklaart trouwens waarom hij er zo slecht aan toe is. Renovatie was schier onmogelijk.
Nu gebeurt het toch, maar het gevolg is een ingewikkelde werf, een factuur die twee, drie keer zo hoog ligt en een tijdsspanne die drie keer zo lang is. De tunnel had in één jaar gerenoveerd kunnen worden, maar zal nu pas over drie jaar klaar zijn. En er zal ’s nachts gewerkt moeten worden. Elke avond moet de werf worden opgebouwd, om die om vier uur ’s ochtends weer af te breken, zodat de automobilist er om zes uur ’s ochtends weer door kan.
Het is ontegensprekelijk zo dat de Brusselse regering haar verantwoordelijkheid heeft genomen. Ze heeft het geld gevonden voor de renovatie, heeft begeleidende maatregelen genomen om de files te beperken en is begonnen met een heikele operatie op een moment dat iedereen in verkiezingsmodus raakt.
Maar er is wél een kans gemist om na te denken over de globale mobiliteit in de hoofdstad. In 2021 rijden er opnieuw 65.000 auto’s per dag door een mooie en veilige tunnel, zonder dat het alternatief mobiliteitsaanbod substantieel gewijzigd zal zijn.
Renovatie Leopold II-tunnel
Lees meer over: Brussel , Mobiliteit , Opinie , Renovatie Leopold II-tunnel , Leopold II-tunnel , renovatie , tunnel
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.