Maes over transparantie: ‘De bijlage zat er nooit bij’

Er is een heel klein stapje vooruit gezet, de Brusselse parlementsleden moeten niet langer wachten tot de postbode twee maanden na datum een brief in de bus gooit met de mededeling: ‘De regering heeft beslist dat... Zie bijlage.’ Maar de bijlage zat er nooit bij,” zegt Annemie Maes (Groen).

“De parlementsleden krijgen de mededeling over wat de regering beslist heeft ondertussen ook per mail, maar de bijlages blijven nog altijd uit.”

“Eind 2014, begin 2015 ben ik begonnen met brieven te schrijven aan parlementsvoorzitter Charles Picqué om te beschikken over alle documenten die een parlementslid nodig heeft om zijn werk te doen. In andere parlementen kreeg ik te horen dat de parlementsleden de agenda van de regering op voorhand krijgen - wij weten niet eens wat er op staat. De Vlaamse regering streeft ernaar om binnen de twee dagen de regeringsbeslissing met bijlagen ter beschikking te stellen van het parlement. Ik heb aan Picqué gezegd: als Vlaanderen dat kan, moet dat in Brussel ook kunnen.”

Picqué schreef dan een brief aan de regering, met een heel klein beetje resultaat volgens Maes. “Behalve de digitale mededelingen krijgen de parlementsleden ondertussen ook de beslissingen van het Verenigd College. Dat is nieuw. Meer dan twintig jaar heeft de instelling bestaan zonder haar beslissingen bekend te maken.” Maes belooft dat ze zal blijven brieven schrijven aan Picqué: “Ik blijf zeuren zodat wij ons werk, de regering controleren, zouden kunnen doen.”

Luisteren en noteren
In de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie zijn er geen problemen, zegt Maes. “Het college van de VGC werkt transparant, natuurlijk wegen de dossiers minder zwaar omdat de VGC in grote mate afhangt van beslissingen in Vlaanderen. Wat onderwijs en cultuur aangaat, zijn we beter af met de informatie uit Vlaanderen. Maar toch. De beleidsverklaring die de minister-president in het parlement en de collegevoorzitter in de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie presenteren bijvoorbeeld: het college maakt de beleidsverklaring over aan de raad een week voor de openingszitting, in het parlement moeten we luisteren en noteren en drie uur later reageren. Het zou de kwaliteit van de debatten ten goede komen mocht het parlement de werkwijze van de VGC overnemen. Eerlijkheidshalve moet ik eraan toevoegen dat dat ook zo was toen de groenen deel uitmaakten van de meerderheid. Picqué wou de beleidsverklaring niet vrijgeven als minister-president, en hij verdedigt datzelfde standpunt als parlementsvoorzitter. Hij vindt dat parlementsleden in staat moeten zijn om te noteren en onmiddellijk ad rem te reageren.”

De Brusselse regering werkt veel minder transparant dan de Vlaamse, maar ook de verschillen tussen de ministers onderling zijn groot. ”CDH-minister van Leefmilieu Céline Frémault werkt transparant: de toelichting bij de begroting voor Leefmilieu is vuistdik, we weten waar het geld naartoe gaat. PS-minister van Openbare Netheid Fadila Lanaan daarentegen, dat is huilen met de pet op. Mijn Ecolo-collega Arnaud Pinxteren is naar het Rekenhof moeten gaan om te weten waar het geld - 135 miljoen euro per jaar is toch niet niets - naartoe gaat. Het beleid van Lanaan, dat is echt achterkamertjespolitiek, Net Brussel werkt met dochter- en kleindochterondernemingen, die allicht wel wettelijk zijn, maar geenszins goed bestuur. Ze wekt op zijn minst de indruk van gefoefel. Lanaan zegt dat alles in orde is en ze heeft beloofd om in een speciale commissie te laten zien dat alles in orde is. Ik herinner haar binnenkort aan die speciale commissie: ze moet open kaart spelen. Maar waar het vooral over gaat: ieder jaar gaat er meer geld naar openbare netheid, maar echt proper is Brussel nog altijd niet. En wat sorteren betreft: Lanaan beweert dat ze op schema zit, maar weigert documenten voor te leggen. Dat is toch vragen om achterdocht?”