Burgemeester Kir: ‘Zal verandering naar code oranje niet blindelings volgen'

De Brusselse burgemeesters kunnen zich vinden in de uniforme aanpak met kleurencodes om de coronabesmettingen bij de start van het nieuwe schooljaar op te volgen. Toch stelt burgemeester van Sint-Joost Emir Kir zich de vraag of hij bij een eventuele verandering van code voor heel het Gewest zomaar moet volgen als er zich in zijn gemeente geen probleem zou stellen. “Waarom zou ik dan moet schakelen naar een hogere risicozone?"

Om het nieuwe schooljaar veilig en vlot te laten verlopen hebben de verschillende ministers van Onderwijs in samenspraak met de Risk Assessment Group een kleurencodesysteem ontwikkeld. Dat laat toe om bij een significante stijging van het aantal coronabesmettingen in een regio snel en kordaat in te grijpen.

‘Discriminatie door code absoluut vermijden'

Er werd beslist om op 1 september te starten met code geel, waarbij alle leerlingen van alle leerjaren welkom zijn en afstandsonderwijs opnieuw in de koelkast wordt gestoken. Bij een plotse stijging van het aantal besmettingen kan er dan geschakeld worden naar een hogere risicozone, met bijvoorbeeld afstandsonderwijs of lesvormen in kleinere groepen.

Waar de grens tussen geel en oranje ligt, is een week voor de start van het schooljaar wel nog niet uitgemaakt. Inge Neven, hoofd van de Brusselse gezondheidsinspectie, hoopt een overgang naar code oranje in ieder geval zo lang mogelijk te vermijden. Ze hamert bij een eventuele verandering ook op het belang van een uniforme aanpak die geldt voor heel het Gewest.

"Regio's en gemeenten beslissen op advies van het nationaal niveau welke code ze afkondigen. Daardoor kunnen er verschillen ontstaan tussen de gemeenten, waarbij in de ene gemeente code geel van kracht is, en in een andere gemeente code oranje. In dat geval zal er een aanzienlijk verschil ontstaan in de leerachterstand tussen de leerlingen van verschillende gemeenten. Dat moeten we absoluut vermijden, want op die manier werken we discriminatie in de hand."

Lokale crisiscel

Bij de Brusselse burgemeesters is er begrip voor die strategie. Al zegt de burgervader van Sint-Joost Emir Kir wel dat hij een overgang naar code oranje niet blindelings zal volgen wanneer er zich in zijn gemeente geen probleem stelt. “Waarom zou ik moeten schakelen naar een hogere risicozone omdat er in een andere gemeente een broeihaard van besmettingen is vastgesteld?,” vraagt hij zich af.

Kir benadrukt verder het belang van de doorstroom van informatie van de scholen naar de crisiscel om zijn gemeente zo lang mogelijk in het geel te houden. En daar heeft hij alle vertrouwen in. “De samenwerking is er de laatste weken enorm op vooruitgegaan. Via de schoolartsen en het CLB zullen we een duidelijk beeld krijgen van de ernst van de situatie in elke school,” legt Kir uit.

Burgemeester van Anderlecht Fabrice Cumps (PS) wil vooral niet op de zaken vooruitlopen. “Als in een school het aantal besmettingen toeneemt, dan zal de lokale crisiscel, met daarin vertegenwoordigers van alle niveaus, op dat moment gepast oordelen welke stappen er genomen moeten worden.”

De Stad Brussel rekent daarvoor ook op de ouders van de leerlingen zelf. “We gaan ervan uit dat ouders ook aan de directie van een school zullen melden wanneer hun kind besmet is geraakt met het virus,” zegt het kabinet van schepen van Onderwijs Faouzia Hariche (PS).

‘Scholen moeten niet op eigen houtje beslissen’

Rest nog het probleem van scholen die op eigen initiatief hun werking aanpassen. Zo zal het Atheneum Brussel in de Moutstraat, dat tot de Scholengroep Brussel behoort, het schooljaar starten met afstandsonderwijs en kleinere klassen.

De Scholengroep Brussel zegt dat van code oranje geen sprake is, maar de school lijkt op die manier toch af te wijken van code geel waarover een algemene consensus bestaat. Het kabinet van Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) laat weten dat dit ‘zeker niet de bedoeling is’.

“Als iedere school op eigen houtje beslist om zich anders te organiseren, dan wordt het een moeilijk verhaal. Het is aan ouders niet uit te leggen waarom de ene school afstandsonderwijs invoert, terwijl dat in een andere school een straat verder niet het geval is.” Of het mogelijk is om scholen via juridische weg van bovenaf te verplichten om een bepaalde werking te volgen, laat het kabinet (voorlopig) in het midden.