Nieuwe hervormingen Franstalig onderwijs goedgekeurd

De Franstalige studenten voor leerkracht zullen vanaf 2020 een langere masteropleiding volgen en het officieel Franstalig onderwijs is losgekoppeld van het ministerie. Dat is woensdagavond beslist in het parlement van de Franse Gemeenschap.

De Franse Gemeenschap is al een hele tijd bezig met grote onderwijshervormingen, het zogeheten Pacte d’excellence. In dat kader zijn woensdagavond twee onderdelen goedgekeurd in het Franse parlement: de hervorming van de lerarenopleiding en de afsplitsing van het officiële onderwijs, dat nog steeds versmolten is met de Franstalige onderwijsadministratie.

Master lager onderwijs

De nieuwe Franstalige lerarenopleiding zal ingaan vanaf schooljaar 2020-2021. Wie leraar lager onderwijs of regent wil worden, zal vier jaar moeten studeren in plaats van drie, maar krijgt aan het einde van de rit wel een masterdiploma. Ze zullen daardoor ook meer verdienen. De studenten krijgen daarnaast ook meer les over verschillende didactische methoden, psychologie en sociologie.

Het extra opleidingsjaar zou per jaar zo’n 40 miljoen euro extra kosten vanaf 2024. Daarnaast zal het verhoogde salaris een extra kost van 340 miljoen euro tegen 2060 met zich meebrengen, ‘doenbaar’, volgens minister van Hoger Onderwijs Jean-Claude Marcourt (PS). Oppositiepartijen MR en Ecolo vrezen echter dat die kost nog hoger zal oplopen. MR stemde daarom tegen.

Autonoom gemeenschapsonderwijs

Ook de afsplitsing van het officieel onderwijs is woensdagavond, na jaren debatteren, goedgekeurd. In tegenstelling tot het onafhankelijke gemeenschapsonderwijs in Vlaanderen, is het Franstalig officieel onderwijs nog steeds afhankelijk van het ministerie van Onderwijs. Het is dus het ministerie dat de werking bepaalt, en niet het net zelf.

In het Pacte d’excellence moeten scholen individueel hun uitdagingen in kaart brengen en zélf hun doelen stellen, waarop ze dan later door de overheid beoordeeld kunnen worden. Als het gemeenschapsonderwijs van de overheid afhankelijk bleef, zou het echter zowel beoordeelde als beoordelaar zijn, en dus was een splitsing noodzakelijk.

Druk van werkgevers

Oppositiepartij MR lag echter lange tijd dwars: ze waren het eens met een splitsing, maar niet op de manier waarop die zou uitgevoerd worden. Volgens hen ging de autonomisering van de scholen nog niet ver genoeg, een mening die Ecolo grotendeels deelt.

Een paar weken geleden kondigde MR nog aan tegen te zullen stemmen, maar politiek en werkgeversorganisaties, zoals BECI in Brussel, voerden de laatste dagen de druk op. Werkgeversorganisaties willen immers dat de hervormingen er zo snel mogelijk komen.

Uiteindelijk besliste MR zich te onthouden, net zoals Ecolo, waardoor het voorstel met de vereiste tweederdemeerderheid (PS, CDH en Défi) goedgekeurd kon worden.