Ouders radeloos omdat kind niet in Nederlandstalige school terechtkan

De resultaten van de aanmeldingen voor het Nederlandstalig kleuter- en basisonderwijs zijn sinds vrijdag bekend. Voor bijna 4.000 van de 6.900 aangemelde kinderen en hun ouders is het de komende maanden bang afwachten of er nog plek vrijkomt. “We kregen in geen enkele van de vijf opgegeven scholen een plaats voor ons zoontje.”

Ouders die hun dochter of zoon aangemeld hadden voor een felbegeerde plaats in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel, kregen vrijdag te horen of hun kind volgend schooljaar kan starten in één van de scholen die ze kozen. Jan Saver en Shui Beam Lam, Nederlandstalige ouders van een tweejarig zoontje uit Sint-Lambrechts-Woluwe, solliciteerden wanhopig op vijf verschillende scholen voor een plek. Zonder resultaat.

“We hebben nochtans alles gedaan om onze kansen te maximaliseren,” vertelt Saver. “Op aandringen van het Lokaal Overlegplatform (LOP) hebben we vijf scholen opgegeven (het maximale aantal scholen dat ouders kunnen opgeven, nvdr.), hoewel de vierde keuze ons sterk werd afgeraden door een voormalig personeelslid. De vijfde keuze ligt zo ver dat we met de auto in plaats van de fiets zouden moeten pendelen.”

“Ook de derde keuze was een blinde beslissing, want we hebben de school nooit kunnen bezoeken en het secretariaat antwoordde ook niet op onze contactverzoeken,” vervolgt Saver. “Geen keuzes van harte dus. Bij onze eerste twee keuzes staan we respectievelijk op de elfde en de zestiende plaats op de wachtlijst. Wat zijn we daarmee?”

Saver is radeloos: “Voor ons is dit plaatsgebrek geen luxeprobleem. Het is geen kwestie van voorkeur of keuze. Als ééntalig gezin zijn wij volledig afhankelijk van het Nederlandstalige onderwijs voor ons kind zijn recht op onderwijs.”

Toch hoopt Saber alsnog op een plaats in een school van zijn voorkeur. “Als ouder kijk ik dan ook uit naar het opbouwen van een netwerk van Nederlandstalige vrienden en ouders met hetzelfde probleem. Het is alvast hartverwarmend dat ze zo talrijk zijn.”

Ook Antonia, een meisje van achttien maanden oud, zit niet in de onderwijsselectie. Ouders Judith Litjens en Ben Crampton uit Elsene vinden het onacceptabel: “We hebben de hele procedure gevolgd zoals voorgeschreven,” vertelt Litjens. “We zijn bij vijf scholen gaan aankloppen. In Elsene is dit sowieso al een probleem want het aantal Nederlandstalige scholen is er beperkt.”

“De situatie is schrijnend en onbegrijpelijk,” vervolgt Litjens. “Het probleem sleept al jaren aan en wordt niet aangepakt. Engelstalig onderwijs is te duur voor ons en we gaan ons dochtertje niet in een Franstalige school inschrijven, want we spreken geen Frans. Het is toch logisch dat ik mijn dochter wil inschrijven in een school die haar moedertaal spreekt?”

"Ondenkbaar"

Litjens weet niet hoe het nu verder moet. “Hier is geen oplossing voor. We kunnen alleen maar afwachten en op het beste hopen. Mijn partner en ik hebben beiden een full-time baan en geen auto. Er is dus gewoon een kans dat ons dochtertje geen school kan lopen volgend jaar.”

“Ondenkbaar is het,” besluit Litjens verslagen. “En het lijkt er ook nog op alsof er met de vinger naar de ouders gewezen wordt, alsof het onze schuld is. Nu moeten we hopen dat er over een paar weken op een school nog ergens plekjes overschieten. We wachten nog steeds op informatie over hoe het nu verder moet.”