Bral: 'Kir gaf Walking Madou geen kans'

Begin januari is Walking Madou zonder meer afgevoerd. Volgens Joost Vandenbroele van Bral gaf burgemeester Kir het project nooit een eerlijke kans. Toch blijft hij bereid om een constructieve oplossing te zoeken voor het transitverkeer van Sint-Joost.

Aan de saga rond Walking Madou - het autoluw stukje Leuvensesteenweg tussen het Madou- en het Sint-Joostplein - kwam midden januari 2013 een weinig fraai einde. Na afloop van een druk bijgewoonde bewonersvergadering maakte de nieuwe burgemeester van Sint-Joost, Emir Kir (PS), zijn standpunt nog eens ondubbelzinnig duidelijk: "Ik luister naar de bewoners, maar zolang ik burgemeester ben rijdt er geen bus door een autoluwe winkel-wandelstraat." Waarop baseerde hij zich om deze beslissing te nemen? Was hij niet van plan een bewonersbevraging te organiseren? En waarom zwijgt de Brusselse regering?

De burgemeester wilde met de organisatie van de bewonersbijeenkomst gevolg geven aan het steeds groeiend aantal klachten van buurtbewoners rond het Sint-Joostplein. De overlast op en rond de Leuvensesteenweg was gestegen, de files werden langer, handelszaken verloren een groot deel van hun omzet, het aantal daklozen en criminele feiten steeg aanzienlijk, ... zo klonk het toch. Cijfers of tellingen zijn er niet, persoonlijke ervaringen des te meer.

De conclusie van de burgemeester leek in de ogen van de meesten dan ook helemaal gerechtvaardigd. De gemeente zou het dictaat van het Gewest niet zomaar aanvaarden. Maar heeft Emir Kir Walking Madou wel een eerlijke kans gegeven? Het antwoord is duidelijk: neen.

Waar iedereen het wel over eens is, is dat de verkeersdruk in Sint-Joost naar beneden moet. Door de kleine straatjes passeert er te veel verkeer dat daar niet thuishoort. Al in 2001 mobiliseerden Sint-Joostse bewonerscomités tegen het transitverkeer door hun gemeente. Het schepencollege nam nooit voldoende maatregelen.

Jammer genoeg zijn alle ogen nu gericht op Walking Madou, alsof de oorsprong van alle mobiliteitsproblemen alleen in die 200 meter autoluwe steenweg ligt.

Spierballengerol
De perceptie leeft dat het fileprobleem groter werd sinds Walking Madou. Dat is (voorlopig) waar voor de parallelle Scailquinstraat en voor de direct aangrenzende straten. Maar de cijfers spreken tegen dat de verkeersdruk in de wijk steeg. Globaal gezien nam het transitverkeer zelfs af met 35 tot 40 procent in de straten rond de Leuvensesteenweg.

Een groot deel van het verkeer zocht zijn weg naar de Wetstraat, die officieel ook een toegangsweg is tot de Kleine Ring. Een ander deel waagde zich aan de kleine Sint-Joostse straten, omdat er nooit tijdig extra maatregelen genomen zijn. Het was nooit de bedoeling om Walking Madou permanent en in zijn huidige vorm (en kleur) te installeren.

Het dossier raakte in het slop door politieke twisten en spierballengerol tussen gemeente en Gewest. Vorige zomer had de vergunningsaanvraag voor een grondige heraanleg al ingediend kunnen worden. Maar Walking Madou verloederde verder, en de goegemeente keerde zich tegen een project dat er eigenlijk geen was. Daardoor kreeg de autoluwe winkel-wandelstraat nooit een eerlijke kans. Het project is nochtans nodig omdat het zich inschrijft in de ambitie van het gewestelijk mobiliteitsplan Iris II van de Brusselse regering om de autodruk in Brussel tegen 2018 met 20 procent te doen dalen.

Sint-Joost is niet van iedereen
In zijn beleidsnota 2012-2018 zegt de burgemeester werk te zullen maken van een brede bewonersbevraging rond mobiliteit. In afwachting hiervan vraagt het college van Sint-Joost aan het Gewest om de Leuvensesteenweg opnieuw open te stellen voor het autoverkeer. De gemeente wachtte dus niet op de resultaten van de vier discussietafels die Mobiel Brussel in de weken na de brede volksvergadering organiseerde. Wilde de gemeente de mening van alle bewoners dan niet horen? Of die van de 2.500 voetgangers die per uur op de Leuvensesteenweg passeren? En is de gedaalde omzet van sommige handelaars echt enkel te wijten aan Walking Madou? Niemand die het weet. Alleen misschien de burgemeester: Walking Madou had to go.

Een en ander toont op een heel pijnlijke manier aan hoe diep het water is tussen het gewestelijk en gemeentebestuur als het op mobiliteit aankomt. Het grootste slachtoffer van die twist is de Brusselaar, wiens recht op zuivere lucht en leefbare straten wordt ontnomen. De burgemeester zal durf moeten tonen, en zal zijn beslissingen beter moeten onderbouwen wil hij het transitverkeer echt weren uit Sint-Joost. En het Gewest mag het project niet afzwakken ter wille van één burgemeester. Want hij dient vooral de kortetermijnbelangen. En waar blijft trouwens de harde reactie van de Brusselse regeringsleden?

De Brusselse Raad voor het Leefmilieu (Bral) is fundamenteel ontevreden met deze gang van zaken en de beslissing van het nieuwe college, maar is niettemin bereid constructief mee te werken aan een oplossing voor het transitverkeer. Bral steunt de alternatieven en suggesties die naar voren geschoven zijn door een groep progressieve Sint-Joostenaren, verenigd in de groep Avance St Josse Vooruit!.


Joost Vandenbroele
stafmedewerker stedenbouw BRAL
Meer info op www. avance-stjosse-vooruit.org en www.bralvzw.be