'Brussel blijft te vaak een blinde vlek in de coronaberichtgeving'

Het regent de laatste tijd televisieprogramma’s over Brussel. Dat hoeft in se niet te verbazen, met onder meer de herdenking van vijf jaar aanslagen die hele weken lang het nieuws domineerde. Ook de Brusselse politie ligt, naar aanleiding van een reeks hardhandige arrestaties en de groeiende kloof met de Brusselse jeugd, onder een vergrootglas.

Reden genoeg voor VTM om zich in Flikken BXL op de achterbank van een politiewagen te nestelen. Geen revolutionair recept, maar het levert wel confronterende verhalen op. Onder meer over de gigantische drugsproblematiek in onze stad, waarbij onder meer in Elsene en rond Matonge veertienjarigen als muilezel worden ingezet door drugstrafikanten. En over hoe een arrestatie niet zozeer een probleem, dan wel een trofee is geworden voor heel wat van die kleine straatcriminelen.

Back to basics

De trage werking van justitie en het bijbehorende gevoel van straffeloosheid: het is een moeilijk te overschatten probleem in de hoofdstad en het is goed dat dat nog eens op scherp gesteld wordt. Alleen blijf ik op veel andere vlakken wel op mijn (nieuws)honger zitten in de Vlaamse pers. Zeker wanneer het gaat over de dagelijkse actualiteit in onze stad, en zéker aangezien we al meer dan een jaar in een ongeziene gezondheidscrisis zitten die de media dwingt om back to basics te gaan met toegankelijke basisinformatie. Een rol die veel media ter harte nemen met duidelijke en fraai gepresenteerde informatie – maar dan vaak enkel voor en over de Vlamingen in Vlaanderen.

Neem nu de cijfers over de vaccinatiegraad van de bevolking en het verschil tussen de gewesten onderling. Telkens wanneer het nationale instituut Sciensano daarover communiceert en de kloof tussen Brussel en Vlaanderen in een krant of op een nieuwswebsite belandt, is er een tegenoffensief nodig van de Brusselse Gezondheidsinspectie. Want terwijl Sciensano de woonplaats als maatstaf hanteert en vorige week zo uitkwam bij 88.400 Brusselaars die een vaccin kregen, zijn dat er volgens de Brusselse Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) al 120.000.

De uitleg achter die toch wel grote kloof is dat Brussel veel zorgpersoneel, maar ook politieagenten, heeft gevaccineerd die niet in Brussel wonen. Alleen komt die uitleg zelden of nooit door in de Vlaamse pers, waardoor de indruk ontstaat dat er in Brussel veel trager gevaccineerd wordt dan elders. Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) blijft overigens achter dat verwijt staan en zat al meerdere malen op ramkoers met zijn Brusselse collega Alain Maron (Ecolo).

Ook een reportage in het VRT-journaal over Walen die zelf een afspraak kunnen maken voor een vaccinatie, maar waarin over het gelijkaardige systeem in Brussel met geen woord gerept werd, zette kwaad bloed. De Vlaamse minister van Media Benjamin Dalle (CD&V) spreekt over een “terecht aandachtspunt voor alle media: onze hoofdstad verdient de nodige aandacht”. Het voelt als een wat wrang déjà vu naar de verkiezingstijden van 2018, waar Brussel als witte vlek werd ingevuld op de landkaarten van zowat alle Vlaamse kranten en journaals.

Al mag de Vlaamse regering ook in eigen boezem kijken: ook in de communicatie van de Vlaamse ministers is het vaak vruchteloos zoeken naar de Brusselse impact van belangrijke beslissingen die nochtans tot de gemeenschapsbevoegdheden behoren, zoals het onderwijs en de kinderopvang.

Roepen in de woestijn

Wanneer de MR, met de uitgesproken belgicistische voorzitter Georges-Louis Bouchez, na het laatste Overlegcomité dan nog eens een flyer verspreidt via sociale media waarop te lezen is dat de “avondklok in heel het land op middernacht blijft”, is het geen wonder dat de Brusselaar zich soms vergeten voelt in deze hele pandemiebestrijding. Begrijp ons niet verkeerd: met BRUZZ proberen we elke dag de impact voor de Brusselaar te duiden; daarvoor zijn we in het leven geroepen en daarvoor krijgen we ook de nodige middelen van de Vlaamse overheid. Maar het alleen roepen in de woestijn: daar hebben onze Franstalige collega’s alvast veel minder last van.