Fietsnietjes, decumul of lage-emissiezone: alles moet weg

Beleid terugdraaien, is niet ongewoon. Eigen beleid terugdraaien, of daarbij de wet overtreden, is dat wel.

Wat hebben de lage-emissiezone, de decumul, enkele fietsnietjes in Ukkel en verkeersluwe straten rond de vijvers van Elsene met elkaar gemeen? Het zijn alle vier maatregelen die de nieuwe bewindvoerders willen terugdraaien, of al teruggedraaid hebben.

Dat hoeft niet erg te zijn. Weer tweerichtingsverkeer aan de vijvers van Elsene of op de Fraiteurbrug aan de ULB: dat is het democratische recht van het nieuw verkozen bestuur daar.

Problematischer is het wanneer partijen eerst iets goedkeuren, om het vervolgens zelf weer af te serveren. Dat gebeurde met de lage-emissiezone, die in 2017 door de toenmalige regeringspartijen PS, Les Engagés, Open VLD en een hele rist oppositiepartijen werd goedgekeurd. In september voerde diezelfde PS, Les Engagés en Open VLD dat weer af.

Goed, dat gebeurde in volle campagne. Kiezers kunnen beloven dat ze geen dure nieuwe elektrische wagen moeten kopen, is electoraal lonend.

Maar nu zijn alle politieke campagnes voorbij en nóg willen partijen hun eigen maatregelen ongedaan maken.

Cumulverbod

Zo is het cumulverbod nog niet eens volledig in voege, of de PS wil het al terugschroeven. Enkele kersverse gekozenen in het Brusselse halfrond willen ook titelvoerend burgemeester kunnen blijven - om op terug te vallen, of om ook tijdens dat mandaat aan de gemeentelijke touwtjes te kunnen blijven trekken.

Daarvoor wilde PS zelfs een loopje nemen met de parlementaire procedure. De socialisten wilden de cumul vrijdag via een spoedstemming door het parlement jagen, waardoor het op dezelfde dag in zowel de commissie als het halfrond aan bod komt.

Dat daar normaal gezien een week of meer tussen zit, is net bedoeld om de debatten sereen te laten verlopen, amendementen te laten rijpen, andere parlementsleden in te kunnen lichten enzovoort. Dat de PS dat allemaal aan de kant wilde schuiven omdat men dan toch liever niet tussen twee mandaten wil kiezen, en alsnog een maximum aan macht bijeen wil harken, is bijzonder kwalijk. Temeer omdat men die regels zelf heeft goedgekeurd.

Fietsnietjes

Maar het kan nog erger. Zo liet burgemeester Boris Dilliès (MR) donderdag drie fietsnietjes verwijderen op de Waterloosesteenweg in Ukkel. Dat is een gewestweg, waar het Gewest en dus niet de gemeente bevoegd is. Dat deerde de burgemeester echter niet. De nietjes stonden er niet naar zijn zin, en niet naar die van de omliggende handelaars, die hun commerciële tegenslag weten aan één door fietsers afgesnoepte parkeerplaats. De gemeentewerkers zetten er hun cirkelzaag in en weg waren de nietjes.

Nochtans stonden die net daar omdat je er – op minder dan 5 meter van het zebrapad – volgens de wegcode toch niet met de wagen mag parkeren, zichtbaarheid weet je wel. Maar dat maakt de burgervader niks uit. “Ik heb het Gewest gezegd dat als zij die nietjes niet wegnemen, ik dat zelf zou doen. Op een bepaald moment moet je zelf stappen zetten”, aldus een zichtbaar trotse Dilliès. De Ecolo-schepenen in het bestuur? Die stonden erbij en keken ernaar.

Zo'n onnozel fietsnietje, hoor ik u denken, wat deert het? Maar in welke mate verschilt deze actie van het gewelddadige anti-GoodMove-protest in Schaarbeek in 2022, waarbij actievoerders paaltjes uit de grond trokken en verkeersborden voor het stadhuis op een hoop gooiden? Wat gaat Dilliès zeggen als een handelaar volgende week zelf parkeerplaats creëert? Een burgemeester hoort het voorbeeld te geven, en niet de wet naast zich neer te leggen omdat hij er anders over denkt.

Wie gehoopt had dat de rust wat ging weerkeren na de gemeenteraadsverkiezingen, is eraan voor de moeite. Zolang er geen Brusselse regering is, lijken we in een machtsvacuüm te zitten. En dat vacuüm dreigt te worden ingenomen door mensen met een cirkelzaag.