De twee toppolitici van het moment? Bart De Wever en Paul Magnette. Het zijn de woorden van Hervé Hasquin, de immer cassante nestor van de Mouvement Réformateur (MR). Namen van Franstalige liberalen noemde hij niet. “De briljante liberalen? Die zitten misschien ergens in de coulissen,” zo draaide hij het mes nog wat in de wonde.
Edito: bij de MR is het al ‘blanc bleu belge’ wat de klok slaat
De Franstalige liberalen hebben het niet onder de markt. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in Brussel verloren ze meer dan vijftien procent van de stemmen. Dat leidt tot intern gerommel. Didier Reynders en Olivier Chastel worden met de vinger gewezen. Alleen Charles Michel lijkt te worden gespaard.
De barsten in de partij zijn sinds kort concreet. Alain Destexhe stapt uit de MR en komt met een eigen lijst. Hij heeft al de unionisten van BUB aan zich kunnen binden, terreurexpert Claude Moniquet en hier en daar nog een backbencher. Ongetwijfeld volgen er nog.
"Het valt op hoe moeilijk de MR het heeft om aansluiting te vinden bij het diverse Brussel van vandaag"
De Waalse regering is door twee overstappen intussen haar nipte meerderheid kwijt. Dat is een snel succes voor een lijst die nog maar net in de steigers staat.
Alain Destexhe is voorstander van de harde lijn als het over migratie en veiligheid gaat. Altijd geweest. Hij neemt geen blad voor de mond en laat het daarbij niet na om moslims of Marokkanen (‘onze Noorse vrienden’) te schofferen. Dat werd hem binnen de partij nooit in dank afgenomen.
Vraag is of er met een populistisch programma stemmen te halen vallen bij Franstalige Brusselaars. Daar zijn in het verleden al tal van pogingen toe ondernomen. Het Front National deed dat met wisselend succes, maar ging roemloos ten onder aan interne twisten. Vlaams Belang probeerde eind jaren 1990 met law and order de Franstalige kiezer voor zich te winnen. Dat lukte aardig, maar niet voor lang: de partij haalde bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen geen enkele zetel meer.
Destexhe is er desalniettemin van overtuigd dat hij kan scoren bij een zwijgend deel van de bevolking dat het heeft gehad met de islam en vluchtelingen.
Wat intussen wel opvalt is hoe moeilijk de MR het heeft om aansluiting te vinden bij het diverse Brussel van vandaag. Het is al ‘blanc bleu belge’ wat de klok slaat. Het beste bewijs is Assita Kanko (ex-MR, nu N-VA). Dat de MR de talentvolle politica liet gaan, zegt veel over hoe de partij vandaag naar de samenleving kijkt.
Zo bekeken zijn PS, Défi en Ecolo alvast beter gewapend om de komende kiesstrijd aan te gaan.
Lees meer over: Brussel , Opinie , MR , Alain Destexhe , Assita Kanko , Charles Michel , Didier Reynders
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.