Edito: na nieuwjaarsnacht draaien we opnieuw in rondjes

De fusie van de politiezones is een van de spookdiscussies die elk jaar opnieuw oplaaien. Zeker na een oudejaarsnacht die, ondanks de rellen van vorig jaar, in de sterren geschreven stond. Maar in dat verband zijn er wel wat andere vragen waar we wél dringend mee aan de slag moeten, schrijft BRUZZ-redactiechef Mathias Declercq.

Negentien wagens en twee scooters uitgebrand. 75 vuilnisbakken in lichterlaaie. 211 arrestaties. Politiewagens bekogeld, bushokjes vernield en de ruiten van een rijdende tram ingegooid. Ziedaar de balans van een oudejaarsnacht in Brussel. Een oudejaarsnacht die, ondanks de lessen getrokken na de rellen van vorig jaar, in de sterren geschreven stond.

Al weken knalde het in de straten van Schaarbeek, Molenbeek en Anderlecht. En met de nieuwsluwe periode die de kerstvakantie heet, richtten redacties over het hele land hun vizier opnieuw op de hoofdstad en hoe de ordediensten een nieuwe ‘oorlogsnacht’ zouden proberen te vermijden. Alsof het omgekeerde een teleurstelling zou zijn.

Neen, het kwam niet tot grote rellen en de brandweer kon dit jaar ongestoord – lees: zonder bekogeld te worden - haar werk doen. En de eenheid van commando over de zes politiezones zal bijgedragen hebben tot het in de kiem smoren van erger. Maar dat zowel de politie als minister van Binnenlandse Zaken Pieter De Crem deze balans als een overwinning framede, is niet één maar enkele bruggen te ver.

Voor De Crem is deze oudejaarsnacht het ultieme argument voor een eengemaakte politiezone in Brussel. Toch even recapituleren: vorig jaar - zonder eengemaakt commando - brandden er 11 wagens uit en viel er een dode bij een steekpartij. Dit jaar waren dat er 21 en een zwaargewonde bij een steekpartij. Ja, er werden veel arrestaties gedaan en plunderingen werden vermeden, maar de burger ziet in dergelijke cijfers niet bepaald een positieve curve. Vraag dat maar aan de eigenaars van de uitgebrande wagens.

Steriel en vermoeiend

De roep om de fusie van de politiezones is een van de spookdiscussies die zo elk jaar opnieuw oplaaien. Ook vorig jaar greep De Crem de rellen op nieuwjaarsnacht aan om de fusie op tafel te leggen. Maar het debat over die fusie heeft iets vermoeiends en steriels, schreven we toen al. De meningsverschillen lopen langs een onwrikbare communautaire lijn. Te onhouden: de Nederlandstaligen zijn voor, de Franstaligen tegen.

Het eindejaar van 2019 werd getekend door een nieuwe farce. Kort samengevat: de Vlaamse regering voerde zo’n verbod uit, maar dan wel eentje waar de lokale gemeenten zelf mogen van afwijken om vuurwerk op oudejaarsnacht toch toe te laten. Enkele dagen later raakte bekend dat de federale overheid een procedure heeft opgestart tégen dat Vlaams verbod.

Nu, België zou België niet zijn zonder inefficiënte beleidsvoering, maar daartegenover staan toch wat vragen waar we wél dringend mee aan de slag moeten. Zoals: wie zijn die gasten die het als hun opdracht zien om de stad elk jaar in brand te steken? Waar schieten zij, hun ouders en hun omgeving tekort? Wat is de rol van vluchtige sociale mediaplatformen zoals Snapchat in het ophitsen van de gemoederen? En wat moeten we doen om ervoor te zorgen dat we de volgende jaren niet opnieuw in rondjes draaien - en dat het eerste edito van 2021 kan gaan over iets anders dan een uit de hand gelopen nieuwjaarsnacht.