NMBS

In het Brussels parlement wordt het ontslag geëist van Alain Flausch, de directeur-generaal van de MIVB. Hij ligt onder vuur door een controversiële (informele) toekomstnota van een MIVB-directeur.

Er drijven ook onweerswolken boven die andere vervoersmaatschappij, de NMBS. En die zijn veel donkerder en dreigender. De afgelopen weken kwamen om de haverklap al dan niet concrete plannen bovendrijven om in de dienstverlening te snoeien. Jong Groen! voerde zaterdagnacht nog actie tegen het (tijdelijk?) schrappen van de laatste trein tussen Brussel en de kust. In plaats van rond halfeen 's nachts vertrekt die laatste trein nu al een uur vroeger. En De Morgen kopte zaterdag dat een nog niet door de raad van bestuur besproken besparingsplan van de NMBS 941 treinen wil afschaffen, waaronder ritten tussen Brussel en de luchthaven van Zaventem. Kleinere stopplaatsen zouden worden geschrapt. In Brussel wordt Simonis genoemd, een station dat nog maar twee jaar geleden opnieuw open ging.

En dan was er een paar weken terug nog de mare dat de NMBS overweegt om de stations Kapellekerk en Congres te sluiten, omdat de maatschappij op die manier hoopt de noord-zuidverbinding te ontlasten, en zo de stiptheid te verbeteren.

Het is geen geheim dat er bij de NMBS heel veel fout loopt. Mobiliteitsjournalist Herman Welter schreef afgelopen week op deredactie.be een meer dan ontluisterend stuk over hoe het achter de schermen van de NMBS compleet verkeerd loopt: de splitsing tussen infrastructuur en dienstverlening (op vraag van Europa), die in België op een foute manier is doorgevoerd, met als gevolg diensten die volledig naast elkaar werken, een verlieslatende goederenpoot, royaal vergoede bazen met veel te veel macht, dure uitbestede onderzoeken waarvan de uitkomst alleen bevestigt wat iedereen al weet...

Besparen op de kerntaak, de openbare dienstverlening, noemt Welter 'rommelen in de marge'. "De staat heeft de verdomde plicht orde op zaken te stellen," stelt hij. Van de drie miljard euro overheidsgeld die de spoorwegen elk jaar krijgen, vloeit volgens hem veel te weinig terug naar de samenleving en de treingebruikers in het bijzonder.

En dan te bedenken dat er uitgerekend bij het spoor nog grote mogelijkheden zitten om het mobiliteitsprobleem beter aan te pakken - ook binnen Brussel. En om de CO2-uitstoot terug te dringen en de druk op het klimaat te verminderen. Want dát dreigen we helaas stilaan weer helemaal uit het oog te verliezen.