Standpunt BDW: de tunnels, een guilty pleasure

Het is godgeklaagd. Is er een probleem met de autotunnels van de Kleine Ring, dan staat het land in rep en roer. Zelfs eerste minister Charles Michel (MR) wil zich met de zaak gaan bezighouden. Maar gaat het over het ondermaatse openbaar vervoer naar de hoofdstad, dan wordt dat schouderophalend onthaald.

Wat betekent dit? Dat er nog veel met de auto gereden wordt in dit kleine land en dat de discussie al tien, twintig jaar lang fout wordt gevoerd. Met een performant voorstadsnetwerk, een tweede Noord-Zuid-verbinding voor het spoor en nieuwe metrolijnen verbonden met grote transferia in de Rand konden de tunnels al lang dicht.

De tunnels zijn guilty pleasures. Ze brengen je op een snelle manier met de auto door Brussel. Maar ze zijn, op enkele uitzonderingen na, niet meer te verantwoorden in een tijd dat elke cent moet worden omgedraaid. Een tunnel renoveren kost handenvol geld. Zelfs als tunnels jaarlijks goed onderhouden worden, moeten ze na een tijd toch dicht voor herstel.

Geen electoraal rendement
Het is geld dat het Brussels Gewest niet heeft. Het fiscaal draagvlak is onvoldoende groot. En vindt het gewest dat geld, na veel schrapen, wel, dan zal het het toch niet uitgeven. Tunnels renoveren is de stad doen stilstaan. De electorale return is nihil in vergelijking met de gigantische investering. Dat verklaart waarom de vorige regering de renovatie van de Leopold II-tunnel heeft uitgesteld en over de verkiezing heeft getild.

Het hele debat brengt één zaak aan de oppervlakte. De Brusselse administratie, die garant moet staan voor de continuïteit van het beleid, staat te zwak tegenover de regering. Een sterke niet-gepolitiseerde administratie laat het nooit zo ver komen. Die verplicht de regering om geld uit te trekken voor de broodnodige renovatie. En laat niet toe dat de regering het op zijn beloop laat.

Tunnelcommissie
Verhelderend hierbij zijn de berichten over het disfunctioneren van Mobiel Brussel. Die administratie wordt sinds twee jaar geleid door een PS-apparatsjik die er weinig van bakt en die zich in het tunneldossier volledig afwezig toont. Zijn ondergeschikte, rechtstreeks bevoegd voor de tunnels, blijkt dan weer tientallen klachten aan haar been te hebben omwille van het slecht functioneren. Misschien moet de regering beginnen met daar orde op zaken te stellen.

Vandaag begint de bijzondere parlementaire commissie over de tunnelrenovatie. Dat wordt ongetwijfeld een rondje zwartepieten. Hopelijk kunnen experts enige objectivering brengen in dit complexe dossier. De echte vraag zal daar niet beantwoord worden: wanneer en hoe kunnen over enkele jaren minstens enkele van de 25 autotunnels dicht? Daarmee zal flink bespaard worden. Geld dat geïnvesteerd kan worden in een andere mobiliteit. Een die ook de stadsbewoner ten goede komt en niet alleen de pendelaar.