Catherine Moureaux na haar comeback: 'Ik ben geen gewelddadig persoon'

Ondanks alle geruchten rond haar gezondheid en haar wekenlange verdwijning van het politieke toneel ziet Catherine Moureaux (PS) zichzelf als de perfecte kandidaat om zichzelf op te volgen als burgemeester van Molenbeek. 'Ik ben van geneeskunde naar de politiek gekomen om meer mensen te helpen.'

Na lange onduidelijkheid over haar afwezigheid is Catherine Moureaux sinds deze week terug op post als burgemeester van Molenbeek. Een opmerkelijk feit dat gepaard ging met een aantal grote interviews in zowel Franstalige als Vlaamse media - respectievelijk Le Soir en De Standaard - om haar versie van de feiten te geven. En met een paar duidelijke boodschappen voor haar partij, de PS.

“We moeten de interne democratie binnen de Brusselse PS weer op de rails zetten”, zegt ze bijvoorbeeld, onder meer verwijzend naar de exit van Brussels parlementsvoorzitter Rachid Madrane, die vorige maand uit onvrede met de lijstvorming voor de verkiezingen de PS-deur achter zich dicht sloeg.

Het is niet toevallig dat Moureaux net de naam van Madrane laat vallen, die destijds met een handvol stemmen de Brusselse PS-voorzittersverkiezingen verloor van Laaouej. Madrane staat immers lijnrecht tegenover Laaouej, die komend jaar als kopstuk de Brusselse lijst trekt, en leeft ook op gespannen voet met Moureaux.

Fysieke aanvaring

De afwezigheid van de Molenbeekse burgemeester hield drie maanden aan en kende – al naar gelang de bron – verschillende redenen: spanningen binnen de paarse coalitie met als summum een wisselmeerderheid om Vooruit-schepen Saliha Raiss in het zadel te hijsen; beschuldigingen van vooraanstaande ambtenaars in de gemeenteadministratie over de bestuursstijl van Moureaux; en allerlei klachten over vermeend wanbeheer van de gemeente vanuit oppositiehoek.

Past ook in dat lijstje: haar zogenaamde fysieke aanvaring met schepen én PS-partijgenoot Abdellah Achaoui, op het kantoor van Moureaux zelf, in oktober. De versies van de feiten daarover lopen uiteen. Moureaux zegt in De Standaard dat ze de kraag van Achaoui “heel kort heeft aangeraakt”.

Maar, voegt ze eraan toen: "voor mij stelde dat incident weinig voor. Er was zeker niets gewelddadigs aan."

Achaoui stapte zelf naar de Franstalige media met een ietwat andere versie. De schepen van Mobiliteit had het over slagen en verwondingen. In een poging de situatie niet verder te laten escaleren, verdwenen beide hoofdrolspelers van het politieke toneel – Achaoui is nog niet teruggekeerd – en de interne PS-waakhond boog zich ondertussen over het incident.

‘Heel opgelucht’

De beslissing van die commissie, die uit PS-verkozenen bestaat, zorgde in eerste instantie voor duidelijkheid.

"Hoewel Catherine Moureaux ongetwijfeld een gebaar heeft gemaakt dat ze nooit had mogen maken, blijft dit ver verwijderd van de extreem zware fysieke mishandeling die Abdellah Achaoui beschreef”, klonk het. Bovendien zou Achaoui "een groot aantal tegenstrijdige en verwarrende verklaringen hebben afgelegd”, terwijl de versie van Moureaux dan weer bevestigd werd door de getuigen.

De partijwaakhond oordeelde dan ook om Achaoui een jaar uit zijn schepenambt te zetten, en Moureaux kreeg de ‘oproep tot orde’, en las in dat verdict het signaal dat de partij haar nog steeds steunde.

“Ik was heel opgelucht toen ik over het rapport van de waakzaamheidscommissie las in de pers”, geeft Moureaux deze week toe. “Voor het eerst leek het me dat wat er werd gerapporteerd in overeenstemming was met de feiten. Het stelde me gerust en ik was erg blij, want het gaf me een flinke knauw om er in de pers herhaaldelijk van beschuldigd te worden een gewelddadig persoon te zijn. Ik ben geen gewelddadig persoon.”

‘Vertrouwen’

Maar opmerkelijk genoeg: die beslissing hield geen stand.

Want uiteindelijk komt er een tweede verdict, na een tussenkomst van – jawel - Ahmed Laaouej. De PS-Kamerfractieleider leek niet opgezet met de eerste beslissing van de waakhondcommissie en drong aan op een bemiddelingsoplossing. Een opvallende strategie, die op het bord kwam van niemand minder dan PS-tenoren Rudi Vervoort, Brussels minister-president, en Karine Lalieux, federaal minister. Het is onduidelijk hoever het daar vandaag mee staat.

"Als Laaouej inderdaad betrokken was bij de besluitvorming over het geschil, dan vind ik dat ernstig", zegt Moureaux bij haar comeback.

"Niet alleen voor mij, maar voor elke socialistische activist", vervolgt ze. "Want iedereen, van de militant zonder mandaat tot de hoogste vertegenwoordiger die in feite onze federatievoorzitter is, moet, zoals ik al zei, onpartijdigheid en een vorm van transparantie verwachten van deze commissie. Ik heb er vertrouwen in dat mijn partij de zaken zal oplossen.” Of er nog veel vertrouwen bestaat tussen Moureaux en Laaouej, is een ander paar mouwen.

‘Rotte appels’

Maar ook binnen de Molenbeekse PS zijn er diepe wonden geslagen, laat Moureaux blijken.

“Ik denk dat er een paar rotte appels zijn die helaas het werk van een groot aantal oprechte militanten overschaduwen en belemmeren”, zegt ze over haar eigen lokale PS-fractie.

In dezelfde adem zegt Moureaux dat ze serener is geworden. “Ik heb veel gas teruggenomen en dat is goed. Het betekent teruggaan naar de basis en je herinneren waarom je in de politiek zit na een aantal opmerkelijk gemene en fundamenteel oneerlijke aanvallen.”

Kandidaat-burgemeester

Moureaux keert terug naar de Molenbeekse gemeentepolitiek na een bijzonder woelig jaar en met veel werk op de plank, eerst en vooral de gemeentebegroting. Daar buigt de gemeenteraad zich in de komende weken over. Op 24 januari staat de eerste zitting van de gemeenteraad op het programma. En in een uiterst druk verkiezingsjaar is Moureaux alvast ondubbelzinnig over haar plannen.

“Of ik kandidaat-burgemeester ben? Absoluut. Ik ben van geneeskunde naar de politiek gekomen om meer mensen te helpen. Mijn DNA bestaat uit de humanistische, universalistische waarden van sociale rechtvaardigheid, gelijkheid en solidariteit van de PS. Daar sta ik voor. Ik vertegenwoordig ook de verdediging van de meest achtergestelden op een zeer sterke manier.”

Want, zo geeft ze zelf ook toe: Molenbeek staat voor heel wat sociale uitdagingen. "Die moeilijke socio-economische realiteit kan enkel in goede zin veranderen als de rust in het gemeentebestuur terugkeert."