De Wever gooit ‘Brusselkeuze’ opnieuw op tafel

N-VA-voorzitter Bart De Wever heeft een essay geschreven waarin hij, net als in de aanloop naar de verkiezingen van 2014, een pleidooi voor confederalisme houdt. Zijn oplossing voor Brussel is dezelfde: het Brussels Gewest behoudt geen persoonsgebonden bevoegdheden meer, en Brusselaars moeten daarvoor kiezen tussen Vlaanderen of Wallonië.

Het essay van De Wever is het slot van ‘Onvoltooid Vlaanderen’, een boek van Frank Seberechts dat de geschiedenis van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd schetst. De Wever gooit in zijn tekst een communautaire agenda op tafel die bekend in de oren klinkt. Ook voor de verkiezingen van 2014 liet De Wever blijken dat hij geen zin meer had in een staatshervorming, en dat confederalisme de logische volgende stap is. Onderhandelen zonder resultaat kan niet meer, aldus de N-VA-voorzitter: “ik ga nooit nog een kasteel in om maanden later met lege handen terug te komen”, klinkt het.

Apart statuut voor Brussel
In het confederale België zijn er geen drie, maar twee deelstaten: Vlaanderen en Wallonië, die over alle persoons- en grondgebonden bevoegdheden beschikken. Het Brussels Gewest krijgt van De Wever een apart statuut: Brussel heeft wel alle grondgebonden bevoegdheden, maar geen enkele persoonsgebonden bevoegdheden.

Ofwel: Brussel behoudt de bevoegdheden die het Brussels Gewest nu heeft, maar de Vlaamse Gemeenschapscommissie, de Franstalige Gemeenschapscommissie en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie verdwijnen, want die bevoegdheden heeft Brussel niet meer.

Kiezen
Voor persoonsgebonden materies, zoals personenbelasting, sociale zekerheid en inburgering, moeten Brusselaars een keuze maken: ze kiezen voor ofwel het Vlaamse, ofwel het Waalse pakket. Na een wachtperiode kan men van keuze veranderen, al wordt niet verduidelijkt hoelang die periode duurt. In 2013 sprak N-VA nog over drie jaar.

Ook de gemeenten en politiezones verdwijnen: de bevoegdheden van de huidige 19 gemeenten en OCMW’s en van de zes politiezones gaan allemaal naar het Brussels Gewest. Vrij vertaald wil De Wever de job van de burgemeester van Brussel-Stad Yvan Mayeur (PS) afnemen, en die aan minister-president Rudi Vervoort (PS) geven.

Het discours van De Wever is nagenoeg een kopie van de plannen die de Brusselse N-VA in oktober 2013 naar voren schoof. Toen regende het negatieve reacties van andere partijen, zoals je hier kan lezen.

'De tijd is rijp'
De kans lijkt klein dat Brusselse partijen nu wel meer oren zullen hebben naar een plan dat de gemeenschapscommissies, de gemeenten en de politiezones op de schop wil. Toch gelooft Brussels parlementslid voor de N-VA Johan Van den Driessche nog altijd in de plannen. “Het is het goede moment om dit opnieuw te lanceren: ik denk dat de tijd ervoor rijp is.”

“Toen we dit plan lanceerden, schoten analisten het al een uur na de persconferentie af, zonder dat ze de precieze teksten grondig gelezen hadden”, vervolgt Van den Driessche. “Men moet minder in slogans discussiëren, en meer naar de filosofie achter de plannen durven kijken.”

Volgens critici plaatsten de plannen Brussel onder voogdij van Vlaanderen en Wallonië, maar dat betwist Van den Driessche: “Dit plan kan Brussel net beter doen functioneren. Brussel gaat gebukt onder enorme institutionele problemen. Er zijn nu ongeveer 50 politieke instellingen in Brussel, dat zouden we reduceren tot minder dan de helft. Het aantal politieke mandaten gaat van ongeveer 1.100 naar 600. Betere politiek en efficiënter bestuur zijn het resultaat.” Ook de keuze om de 19 gemeenten te laten opgaan in het Gewest, is voor Van den Driessche vanzelfsprekend: “Wat in Parijs en Londen kan, kan toch ook in Brussel?”

Het parlementslid voegt er nog aan toe dat de Brusselkeuze geen nationaliteitskeuze is: “Men kiest ongeacht van afkomst of taal voor één bepaald model: het Vlaamse of het Franstalige. Iedereen heeft daar een vrije keuze in. Het is een beetje zoals iedereen vandaag een eigen keuze kan maken voor een welbepaald ziekenfonds.”