Duizend plaatsen in Brusselse crèches deze legislatuur

De Vlaamse Gemeenschapscommissie en Vlaamse gemeenschap zullen tijdens deze legislatuur zo’n duizend extra plaatsen in crèches gecreëerd hebben. Al deze plaatsen houden rekening met het inkomen van de ouder(s). “We zitten op schema om de 'Brusselse norm tegen 2020 te realiseren,” zegt collegelid Bianca Debaets (CD&V).

Brussel is het jongste gewest in België, met de meeste geboortes en dat betekent dat er ook heel wat kinderopvangplaatsen nodig zijn. De VGC verbond zich om 8.000 Nederlandstalige plaatsen te voorzien tegen 2020. Ze is dat aan zichzelf verplicht als ze rekening houdt met de zogenaamde Brusselnorm.

De laatste vijf jaar zijn er zo’n 1.000 zogenaamde ‘inkomensgerelateerde plaatsen’ bijgekomen. Op het einde van de legislatuur wil het college afkloppen op in totaal 4.700 van dit soort plaatsen. Dat antwoordde Debaets op een vraag van VGC-raadslid Khadija Zamouri (Open VLD). Een ongeziene inspanning volgens haar. "Ter vergelijking, tijdens de vorige legislatuur werden er slechts zo'n 425 plaatsen gecreëerd," laat haar woordvoerder Eric Laureys weten.

Kind en Gezin

Als je daar de niet gesubsidieerde crècheplaatsen aan toevoegt kom je op zo’n 7.100. Een resultaat dat weliswaar hoger had kunnen liggen, ware het niet dat er ook 800 plaatsen verdwenen zijn uit het Nederlandstalig aanbod. Het gaat veelal om opvang in Franstalige kinderdagverblijven die onder de Kind en Gezin-vlag zaten. Die moeten sinds enkele jaren voldoen aan strengere taalvereisten.

“Op de evolutie van de 'gewone' kindplaatsen heeft de overheid weinig vat, maar als de opvolger van mevrouw Debaets hetzelfde parcours aanhoudt dan zitten we op schema om de 8.000 plaatsen tegen 2020-2021 te halen,” laat Laureys weten.

Duur, maar kwaliteitsvol

Debaets en Zamouri zijn er dan ook beiden van overtuigd dat we kunnen spreken van een gunstige ontwikkeling.

“Veel Brusselse ouders kunnen geen ‘gewone’ kindplaats betalen. Daarom heb ik ingezet op het uitbreiden van de inkomensgerelateerde plaatsen,” antwoordde Debaets.

Een operatie waarmee heel wat geld gemoeid gaat. Eén zo’n inkomensgerelateerde plaats kost namelijk acht tot elf duizend euro per jaar per kind. Een snellere berekening leert dat we spreken over een budget van acht tot elf miljoen per jaar extra.

“We hadden kunnen kiezen om vol in te zetten op capaciteit. Dan hadden we de 8.000 gehaald, maar dat heeft geen zin wanneer die niet ingevuld geraken. Daarbij moet je weten dat de 800 verloren plaatsen geen extra budget vrijmaakten, aangezien die zo goed als allemaal geen subsidies kregen,” verklaart Laureys.

“Ik ben normaal kritisch voor het beleid van mevrouw Debaets, maar hier heeft ze een sterk inhaalmanouvre gedaan om kwaliteitsvolle plaatsen te creëren die mensen op termijn uit de armoede kunnen helpen,” zegt Zamouri nog.