Enige Vlaming bij Défi: 'Franstaligen en Vlamingen zullen het niet gauw eens worden'

Wie Défi zegt, denkt vaak aan een partij die de belangen van Franstaligen verdedigt. West-Vlaming Nicolas Brauwer werd voorzitter van Défi Jette. Hij analyseert waarom Vlamingen en Franstaligen het nog steeds moeilijk hebben om elkaar te vinden op politiek vlak.

Naar eigen zeggen is Brauwer de enige Vlaming bij Défi. Alhoewel, Vlaming? Als West-Vlaming, geboren in een buitenwijk van Brugge, bekeek De Brauwer België inmiddels door de bril van de drie Gewesten. Hij groeide op in Vlaanderen, zijn tienerjaren bracht hij op internaat in Wallonië. Na zijn filosofiestudie vestigde hij zich in Brussel, in de gemeente Jette. Drie jaar geleden werd hij lid bij Défi, in februari is hij verkozen als voorzitter.

Die keuze is opvallend, want de spanningen tussen de Franstalige partij Défi en de Vlaming zijn nog niet voorbij. Dat werd een jaar geleden nog zichtbaar, na een voorstel van Défi om het grondgebied van het Brussels Gewest uit te breiden met gemeenten uit de Vlaamse Rand. De partij wilde hierover een referendum organiseren, tot ongenoegen van de N-VA, die een protestactie organiseerde voor het kantoor van Défi.

"Dit is Vlaamse grond. Verrijkt met Vlaams belastinggeld. Na het planten regelmatig begieten met Nederlandse taal voor weelderige bloemen," stond op de geel-zwarte zakken met potgrond te lezen.

Waarom koos je voor Défi?

"Défi is een logische keuze omdat het een partij is met een langetermijnvisie die verder kijkt dan de volgende verkiezingen. Ze gaan niet mee in populistische retoriek die zich vooral op de media richt. Daar waar Défi bestuurt, wordt keihard gewerkt. Als West-Vlaming hou ik van hard werken, dingen in handen nemen en niet anderen afbreken, maar samen verder gaan en waar nodig aanpassingen doen. Op die manier gaan we vooruit. Misschien niet op korte termijn, maar wel op de lange termijn. Dat mis ik bij andere partijen.

Défi is traditioneel de partij die opkomt voor de rechten van Franstaligen in de Rand. De partij zet zich ook elders in voor minderheden en pleit voor de ratificatie van het Handvest voor Regionale Talen of Talen van Minderheden. België heeft dat nog niet gedaan, maar we blijven ons daarvoor inzetten."

Wanneer kwam je voor het eerst naar Brussel?

"Ik kwam voor het eerst naar Brussel op een schoolreis, wat geen aangename ervaring was. Eén van de eerste dingen die ik zag toen ik het Centraal Station uit kwam, was een groep mensen die op het rooster in het Warandepark lag te slapen. Het raakte me diep. We mogen nooit wennen aan zulke situaties.

Op latere leeftijd keerde ik terug naar Brussel en zag ik een andere kant van de stad. Ik werd ik verliefd op de dynamiek ervan. Mijn vriend zal het niet leuk vinden, maar Brussel is mijn tweede liefde. In Jette voelde ik me heel snel welkom, het is misschien niet de meest opwindende gemeente, maar wel een gemeente met veel verborgen schatten, prachtige parken en een heel gastvrije sfeer."

Wat kan beter in Jette?

"De uitvoering van Good Move in mijn eigen wijk, de Charlierwijk. Die werd op een bijzonder slechte manier aangepakt, ondanks de goede bedoelingen. Ambitieuze plannen maken is belangrijk, en mobiliteit is meer dan van punt A naar B gaan. Maar op vlak van participatie kan nog veel verbeterd worden.

Het hele proces verliep erg omslachtig, dan doel ik vooral op de videoconferenties tijdens de coronapandemie. Ik had het gevoel dat niemand op de hoogte was van de plannen. We kregen pas de avond voordat de straat werd afgezet een pamflet in de brievenbus, veel mensen vielen uit de lucht. Er kwam veel weerstand, maar uiteindelijk heeft de gemeente geluisterd. Maar ook de terugtrekking van de betonblokken werd niet aangekondigd door de Lijst van de Burgemeester in Jette.

Ik geloof dat politici niet moeten zeggen wat mensen nodig hebben, maar in gesprek moeten gaan met de mensen op het terrein. Denk aan een nabijheidsloket van de gemeente om direct in contact te komen met de inwoners. De drempel moet verlaagd worden, niet alleen digitaal, maar ook analoog."

Welke rol kan Défi spelen om Vlamingen en Franstaligen meer bij elkaar brengen?

"Zowel Franstalige als Vlaamse partijen vinden het moeilijk om een bemiddelende rol te spelen. Franstaligen hechten veel meer belang aan de regio dan aan de gemeenschap. Franstaligen bouwen op het concept van natievorming uit 1830, met de leidende filosofie dat een natie meerdere volkeren kan omvatten. Dat is anders dan de Vlamingen, die zich na de Eerste Wereldoorlog afzetten, met de slogan 'eigen volk eerst'. Als de tekentafel waarop die natie is uitgedacht verschilt, is het heel moeilijk om toch gemeenschappelijkheid te creëren."