Groenen hekelen beloftes Brusselse regering

Bruno De Lille en Zoé Genot, fractieleiders voor Groen en Ecolo in het Brussels Parlement, hebben woensdag hun laatste rapport van de Brusselse regering opgemaakt. Daarin toetsen ze de beloftes uit het regeerakkoord aan wat de voorbije vier jaar gerealiseerd werd.

Die vergelijking maken de groenen voor de gelegenheid in de vorm van een trouwboek, inclusief foto’s. De ‘trouwgeloftes’ komen voornamelijk uit de regeringsverklaring, maar Groen en Ecolo illustreren hoe die volgens hen verbroken zijn.

Luchtkwaliteit

Zo beloofde de Brusselse regering de ongezonde lucht in het gewest te verbeteren. Maar de maatregelen blijven achter, stellen de groenen. De lage-emissiezone heeft weinig impact: slechts 0,3 procent van het wagenpark kan niet langer in Brussel rondrijden dit jaar.

De regering noemt die LEZ evenwel een eerste stap en heeft tegen 2030 een dieselban beloofd. Maar een groenere autofiscaliteit is dan toch niet voor deze legislatuur en de overheid koopt zelf nog steeds dieselwagens aan.

Verkeersdoden

De groenen hekelen ook het feit dat er tussen 2014 en 2016 zo'n 20.000 bomen zijn omgehakt door het Gewest. Maar volgens Brussel Leefmilieu moesten die bomen geveld worden om de biodiversiteit in het Zoniënwoud te verbeteren.

"De regering is er ook niet in geslaagd de Brusselse straten veiliger en properder te maken,” zegt Bruno De Lille. “Het aantal zwaargewonden en doden steeg vorig jaar opnieuw. Sluikstorten tiert welig en het doel om de helft van ons afval te recycleren, zal niet worden gehaald", vult hij aan. Er zouden daarnaast tien gewestelijke containerparken komen, maar voorlopig blijft Brussel steken op vier.

Te weinig sociale woningen

Ook het sociale beleid van de ploeg-Vervoort kan voor Groen en Ecolo beter. De regering voorzag 6.500 openbare woningen. Aan dat cijfer komen we lang niet. “Bovendien is de hervorming van de daklozenopvang een lege doos: men gaat weer voor noodopvang en zet te weinig in om mensen weg van de straat te krijgen.”

"De Brusselse partijen zitten in een huwelijk waarin ze elkaar tegenwerken. Ze gunnen elkaar niets meer, waardoor er ook niets meer gerealiseerd wordt. Het zijn de Brusselaars die daar het slachtoffer van zijn. Tijd om te scheiden?", vraagt Bruno De Lille zich tot slot af.