N-VA: 'Erg veel Brusselse kunstenaars met werkloosheidsuitkering'

3.391 werkloze Brusselse kunstenaars krijgen een vergoeding tegenover 2.182 in Wallonië en 2.328 in Vlaanderen, concludeert N-VA-kamerlid Wouter Raskin uit cijfers. "Je kan je de vraag stellen of dit allemaal echte kunstenaars zijn." Hij roept ministers De Block en Peeters net als staatssecretaris De Backer daarom om het "te soepele kunstenaarsstatuut" te herzien.

Wie in België op professionele wijze artistieke activiteiten wil uitoefenen, kan beroep doen op het zogenaamde 'kunstenaarsstatuut'. Dat voorziet fiscale en sociale voordelen voor de kunstenaar in kwestie zoals een werkloosheidsuitkering.

En daarin schuilt volgens N-VA-kamerlid Wouter Raskin een probleem. Hij concludeert uit cijfers dat het percentage aan werkloze kunstenaars met een uitkering in Brussel een pak hoger ligt dan in de rest van het land. Het gaat om 3.391 vergoede kunstenaars tegenover 2.182 in Wallonië en 2.328 in Vlaanderen. Opvallend, aangezien Vlaanderen verhoudingsgewijs veel meer inwoners telt dan Brussel. "Je kan je de vraag stellen of dit allemaal echte kunstenaars zijn", stelt Raskin.

“Door de bijzondere aard van het beroep is een aparte regeling voor kunstenaars zeker verdedigbaar, maar de regels zijn vandaag te soepel. Als we de misbruiken er niet uit halen, zullen de echte kunstenaars de dupe zijn”, zegt N-VA-kamerlid Wouter Raskin.

Slachtoffer
De voorwaarden voor een werkloosheidsuitkeringen zijn volgens Raskin dan ook te soepel. Als kunstenaar moet je slechts enkele artistieke prestaties per jaar kunnen bewijzen. Bovendien behoud je lange tijd hetzelfde uitkeringsniveau omdat het statuut kunstenaars vrijstelt van de degressiviteit van uitkeringen.

Hij roept de bevoegde ministers De Block en Peeters samen met staatssecretaris De Backer op om het statuut te evalueren en eventueel bij te sturen. "Het huidige systeem laat nog te veel ruimte voor misbruik. Een verdere verstrenging van de regels dringt zich dus op. Indien we dit niet doen, zal het systeem onder de financiële last in elkaar storten. De grootste slachtoffers zijn dan de echte kunstenaars die op een correcte manier van het statuut gebruik maken”, stelt Raskin.