N-VA wil taaltesten voor buitenlandse artsen

De N-VA heeft een wetsvoorstel ingediend om taalkennis van medisch personeel van buiten de Europese Unie te regelen. Volgens het voorstel moeten artsen en verplegers kunnen bewijzen dat ze de taal spreken van het regio waar ze werken. Volgens CDH-fractieleidster Catherine Fonck een "sluwe" omweg om Brusselse artsen te laten bewijzen dat ze tweetalig zijn, maar dat klopt niet, zegt N-VA-Kamerlid Yoleen Van Camp.

Vijf N-VA-Kamerleden dienden het wetsvoorstel na het zomerreces in. Als het van hen afhangt, moeten alle buitenlandse zorgverleners in de toekomst een taaltest afleggen om te bewijzen dat ze de taal machtig zijn van de regio waarin ze zich vestigen. Het Nederlands voor Vlaanderen, het Frans voor Wallonië.

"Sluw"

CDH-fractieleidster Catherine Fonck noemt het N-VA-voorstel vrijdag in Le Soir en Sudpresse een "sluwe manier" om Brusselse artsen te verplichten tweetalig te zijn. Volgens de kranten zouden de artsen, tandartsen, kinesisten, apothekers, verplegers en vroedvrouwen in het Brussels Gewest of in de faciliteitengemeenten hun job enkel nog kunnen doen als ze slagen voor een taaltest.

Kamerlid Yoleen Van Camp (N-VA) spreekt dat tegen. "Brussel is tweetalig, en het is voldoende om één van de twee landstalen te kennen. Het zou goed zijn als ze beide kennen, maar de grondwet laat niet toe dat te verplichten," zegt ze.

Het N-VA-Kamerlid benadrukt ook dat het niet mogelijk is om artsen met de Belgische nationaliteit - bijvoorbeeld Franstaligen die zich in Brussel vestigen - te onderwerpen aan een taaltest om te bewijzen dat ze het Nederlands machtig zijn.

Mayeur

In 2011 legde toenmalig Kamerlid en huidig Vlaams minister Ben Weyts (N-VA) al een gelijkaardig voorstel op tafel. Hij diende toen een wetsvoorstel in dat artsen en andere beoefenaars van een gezondheidsberoep verplicht om de taal te kennen van het gebied waar ze werken.

De controverse was zeven jaar geleden niet ver te zoeken. Niemand minder dan Yvan Mayeur, oud-burgemeester van Brussel en oud-Kamerlid voor de PS, noemde het voorstel toen "een provocatie" en de toenmalige meerderheid van premier Di Rupo (PS) verwees het wetsvoorstel naar de prullenmand.