PS-dissidente lust EU-begrotingsverdrag niet

Net voor de jaarwende heeft het Brussels parlement het Europese begrotingsverdrag goedgekeurd. Dat verdrag verplicht lid- en deelstaten van de EU om hun begrotingstekort onder 0,5 procent van het BBP te houden. Zoniet volgen er automatisch correcties. In de hoofdstad van Europa stemden slechts enkelen tegen deze maatregel, onder wie PS-parlementslid Sfia Bouarfa. “Dit maakt ons armer.”

H et begrotingsverdrag dateert al van begin 2012 maar moest nog door elke afzonderlijke lidstaat en deelstaatparlement goedgekeurd worden. In België en Vlaanderen werd het zonder al te veel protest goedgekeurd, maar in Wallonië en Brussel gaf men licht tegengas. Zo hield regeringspartij Ecolo de stemming lang tegen (zie Opmerkelijk, p.2).

Maar op 20 december 2013 raakte het verdrag toch omgezet in een Brusselse ordonnantie. Tien parlementsleden onthielden zich, onder wie Sfia Bouarfa. Deze militante socialiste is de oudste Brusselse politica van Maghrebijnse origine. “Ik houd mijn mond niet, ook niet tegen de PS.”

Waarom bent u tegen de Europese begrotingsregels?
Sfia Bouarfa: “Laten we het om te beginnen over de naam hebben. Voluit heet het pact Verdrag inzake Stabiliteit, Coördinatie en Bestuur. Wat een onding, niet? Politici die willen dat de burger onwetend blijft gebruiken altijd zulke moeilijke woorden. Het was eenvoudiger geweest om het pact gewoon het bezuinigingpact te noemen. Dat zou iedereen begrijpen. Maar om terug te komen op uw vraag: ik geloof in een Europa van de mensen, in een sociaal Europa, en niet in de economische dictaten van de Europese Unie en van de Europese Centrale Bank, die toch alleen dienen om de burger armer te maken.”

Het argument dat gebruikt wordt om bezuinigingen te verdedigen, is dat de economische uitdagingen simpelweg te groot zijn om geld te blijven uitgeven.
Bouarfa: “Europa is dan ook veel te snel groot geworden. Er zijn op korte tijd te veel Oost-Europese landen bij gekomen, landen waar rechts beleid en racisme hand in hand gaan. Maar waarom moet Europa steeds groter worden? Louter om marktredenen.”

“Verstaat u me niet verkeerd: het idee achter een verenigd Europa, de vrede en de mensenrechten, is mooi. Maar daar moeten we juist naar terugkeren in plaats van ons exclusief bezig te houden met het economische. De economie mag niet ontsnappen aan de democratische controle. Maar dat doen de huidige begrotingsregels wel: zeker als ze op zulke slinkse wijze als in Brussel gestemd worden, zonder veel debat. De bevolking moet dat weten.”

Waarom protesteren weinigen binnen de PS daar dan tegen? Bezuiniging is een rechts-economisch recept, daar zou een linkse partij toch tegen moeten zijn?
Bouarfa: “Ik heb de indruk dat rechtse partijen tegenwoordig alles krijgen wat ze vragen. Sterker nog: rechts vraagt, en links voert uit. En het gaat niet alleen over begrotingsregels. Ik heb de jongste jaren het asielbeleid alleen maar harder zien worden, en dat terwijl de PS al die tijd in de regering zat. Ik merk nog op dat men meer en meer aan de indexkoppeling wil knabbelen. We moeten ons als socialistische partij toch eens afvragen of we onze sociale verworvenheden zo nodig moeten opofferen om aan de macht te blijven. En dat allemaal om de ministeriële mandaten van mensen als vicepremier Laurette Onkelinx te kunnen behouden. Hetzelfde geldt voor het Brusselse parlement, waar men de mandaten van al die schepenen en burgemeesters wil waarborgen…”

Maar denkt u niet dat dat zal veranderen eens de nieuwe generatie, de migranten, aan de macht zijn? Zij weten opnieuw wat sociale strijd is.
Bouarfa: (stellig) “Neen. Daarvoor manipuleert de PS de migranten te veel. Omdat de discriminatie op de arbeidsmarkt en op school sterk was, zijn heel wat migranten niet omhooggeklommen op de sociale ladder. Ze richten zich op de politiek als laatste hoop. Er zitten dus veel migranten bij de PS die hun mond houden. Want hen wordt verteld dat er vele anderen klaarstaan om hun plaats in te nemen.”
“In de jaren 1960 heeft het patronaat migranten laten overkomen naar België. Men aanvaardde als migrant slechte werkomstandigheden want men was blij dat men werk kreeg. Wel, vandaag gedragen politieke partijen zich net als het patronaat van toen: men zoekt migranten, want migranten houden toch hun mond. Dat is triest.”

“Kijk, alle migranten zijn belangrijk. Het socialisme moet zonder enig religieus, nationaal of etnisch onderscheid mannen en vrouwen vertegenwoordigen. Net dat maakt mogelijk dat we allemaal kunnen samenleven. Dankzij de neutraliteit van de staat kunnen we ons verschillend uiten en kunnen we racisme vermijden. Maar jammer genoeg plooien heel wat Brusselse moslimjongeren zich op hun godsdienst terug omdat ze slachtoffer zijn van racisme. Op wereldschaal is er algemeen een terugkeer naar de godsdienst, en dat verdeelt mensen. Sommige Brusselse PS-politici hebben niet graag dat ik onze vrijzinnige waarden verdedig. En dan spreek ik niet alleen over de migranten.”

Wie is Sfia Bouarfa?

Sfia Bouarfa (1950) kwam in 1970 naar België om te studeren. “Ik had 2.000 frank op zak, een bachelor Literatuur en veel dromen,” zegt ze daarover. Haar middelbare schoolperiode in Marokko werd gekenmerkt door hevige studentenstakingen, die met veel repressie werden onderdrukt.
Bouarfa studeerde aan de UCL. In haar carrière was zij onder meer sociaal werker. In 1993 maakt ze deel uit van een scheurlijst van de PS in haar thuisgemeente Schaarbeek. Sinds 1995 is ze Brussels parlementslid, en van 2001 tot 2009 was ze senator. Hoewel ze zichzelf als een klassieke socialiste ziet, kwam ze in het verleden meermaals in botsing met haar partij, waarvan ze de top ‘te burgerlijk’ vindt.