Aantal opvangplaatsen voor daklozen steeg met 1.000

Vanaf 1 december zullen er 3.224 opvangplaatsen voor daklozen zijn in het gewest. Dat is een record en ruim 1.000 plekken meer dan vorig jaar. Toch volstaat het aantal nog steeds niet. Het budget voor daklozenbeleid stijgt volgend jaar nog eens met ruim 5 miljoen euro.

Dokters van de Wereld liet vandaag weten dat er nog steeds 800 opvangplaatsen te weinig zijn voor daklozen in het gewest, ondanks de recente verhoging van de capaciteit.

Bevoegd minister Alain Maron (Ecolo) ontkent het cijfer niet, maar wijst erop dat het Gewest al meer inspanningen doet voor daklozen dan het ooit deed. “Vanaf volgende week zullen er 3.224 opvangplaatsen zijn, over alle organisaties en instellingen verdeeld", legt de minister uit. “Dat is meer dan we ooit deden en ruim 1.000 plaatsen meer dan vorig jaar.”

Onmogelijke omstandigheden

De minister wijst erop dat er niet alleen meer plaatsen zijn, maar dat die ook beter zijn. “Mensen worden nu niet meer om 9 uur aan de deur gezet, maar kunnen 24/24u blijven. Dat maakt het bijvoorbeeld makkelijker om ze te begeleiden, of het nu medisch, psychisch of sociaal is.”

Ondanks het stijgende aantal plaatsen kromp het aantal mensen per locatie trouwens. “Dat was nodig, want zowel de daklozen als de begeleiders werkten vaak in onmogelijke omstandigheden.”

Het totale budget voor daklozenbeleid blijft ook groeien. Zo komt er volgend jaar nog eens 5,7 miljoen euro bij, na een eerdere verhoging met bijna 15 miljoen in 2020. “Het Gewest heeft nog nooit zoveel geïnvesteerd in dakloosheidsbeleid,” weet Maron.

Het Gewest focust niet enkel op opvang, maar probeert daklozen via housing first ook aan een echte woonst en een reintegratie in de maatschappij te helpen. Dat concept houdt in dat mensen eerst een bescheiden woning krijgen en daarna verder begeleid worden. Het aantal bewoners in housing first steeg verdubbelde dit jaar al tot 200 en moet ook volgend jaar blijven stijgen. Het Gewest mikt op 400 housing firstbewoners tegen het einde van legislatuur.

Schilderende sociaal assistenten

400 woningen, is dat geen druppel op een hete plaat in een stad met duizenden dak- en thuislozen? “Ideaal zouden we natuurlijk nog veel meer mensen in housing firstprogramma’s opnemen,” zegt Maron. “Maar de grootste moeilijkheid zijn niet de budgetten, maar genoeg van die betaalbare kleine woningen vinden. Ex-daklozen moeten die zelf kunnen betalen, bijvoorbeeld van een uitkering. En dat soort woningen ligt in Brussel niet voor het rapen.”

Om housing first beter te kunnen ondersteunen ging op 15 november ook een logistiek platform van start, dat onder meer de inrichting van de woningen voor zijn rekening neemt. “Voordien moesten de begeleiders – sociaal assistenten bijvoorbeeld – dat zelf doen. Maar het is niet de bedoeling dat die mensen appartementen schilderen.”