Acht op tien migranten Maximiliaanpark voelt zich onveilig

Maar liefst acht op tien migranten in en rond het Maximiliaanpark zegt zich niet veilig te voelen in Brussel. Driekwart zegt geregeld niet genoeg te eten te hebben, en slechts enkelingen willen in België blijven. "Er is echt nood aan een opvang- en oriëntatiecentrum die naam waardig", zegt Dokters van de Wereld.

Dat blijkt uit een bevraging van 118 migranten in en rond het Brusselse Maximiliaanpark eind juni door de Britse mensenrechtenorganisatie Refugee Rights Europe. De ngo maakt zich sterk daarbij ongeveer één op vijf personen in het park te hebben ondervraagd.

'Brussel is het ergst'

De resultaten van de enquête schetsen een pover beeld van de leefomstandigheden van de migranten. Maar liefst negen op de tien onder hen zegt geregeld op straat te slapen, en driekwart heeft naar eigen zeggen niet genoeg te eten, bijvoorbeeld omdat ze de voedselbedeling in het park missen.

De migranten voelen zich daarnaast ook onveilig in de Belgische hoofdstad. Acht op de tien zegt zich (zeer) onveilig te voelen. Ze verwijzen daarbij onder meer naar hun onzekere en onhygiënische leefomstandigheden, maar getuigen ook van verbale en soms zelfs fysieke agressie.

“Ik ben al in veel Europese steden geweest, maar in Brussel heb ik de slechtste ervaringen”, zegt een Soedanese man. “Mensen gooien afval naar me waar ik slaap. Ze zeggen racistische dingen."

'Schrijnende resultaten'

"We merken hieruit dat er in Brussel echt nood is aan een opvang- en oriëntatiecentrum die naam waardig", zegt Emmy Deschuttere van Dokters van de Wereld, een ngo die actief is in het Maximiliaanpark.

"De overheid moet garanderen dat de meest humanitaire noden van deze mensen voldaan worden, en zou hen ook een toekomstperspectief moeten bieden. Maar er wordt enkel ingezet op terugkeerbeleid, met als resultaat de schrijnende resultaten uit dit rapport."

Deschuttere benadrukt dat de leefomstandigheden nefast kunnen zijn voor de mentale toestand van de migranten. "Niet enkel hun dagelijks leven, maar ook de onzekerheid over de toekomst weegt bijzonder zwaar op hun schouders. Het mag dan ook niet verbazen dat veel migranten kampen met slapeloosheid, depressie, en zelfs suïcidale gedachten."

Gps-trackers

Tot slot zeggen de migranten ook het gevoel te hebben onvoldoende informatie te krijgen over hun rechten. Er leeft een groot wantrouwen naar officiële instanties toe, zoals de politie. De helft werd dan ook al eens gearresteerd. Sommige migranten uit Soedan of Eritrea durven zelfs geen kleren te aanvaarden van hulpverleners, uit vrees dat daarin gps-trackers verborgen zouden zitten.

Driekwart van de respondenten zegt trouwens geen plannen te hebben om in België te blijven. Slechts vijf procent verblijft hier langer dan een jaar. De overgrote meerderheid van de migranten vraagt hier geen asiel gaan, en wil liefst van al doorreizen naar het Verenigd Koninkrijk.

De reis naar het VK is evenwel niet zonder gevaren. Goed de helft van de migranten zegt al iemand te hebben zien sterven sinds ze in België toekwamen.