De feministische actiegroep Noms Peut-Être wil dertien stripmuren in het Brusselse zien verdwijnen wegens "seksistisch en racistisch". Een QR-code die meer context geeft over de afbeeldingen, vindt de organisatie onvoldoende. Hun oproep vindt nu ook internationaal weerklank.
© Visit.brussels
| De stripmuur van 'De Kleine Robbe' aan de Eeuwfeestlaan.
Van Jommeke tot Kiekeboe en De Kleine Robbe, het zijn maar drie voorbeelden van stripmuren die actiegroep Non-Peut-Être problematisch vindt. Specifiek over 'De Kleine Robbe' in het Bruparck in Laken zegt het collectief: “Het enige vrouwelijke personage op de tekening draagt een erg kort rokje. Ze wordt onnodig geseksualiseerd.”
En ook ‘Oh! Lieve Hemel’ van vier verdiepingen hoog op een gevel in de buurt van het Justitiepaleis valt niet in goede aarde. Daarop luren twee agenten naar de enige gekleurde man en de enige vrouw op het fresco, die bovendien nog eens naakt het straatbeeld versiert.
© Visit.brussels
| Stripmuur 'De Kleine Robbe': Eeuwfeestlaan (Bruparckplein), 1020 Laken.
QR-codes
De strijd van de actiegroep, al langer actief in het gewest, haalde nu ook de internationale pers. De Britse krant The Guardian wijdde een paar dagen geleden een heel artikel over het fenomeen, met de veelzeggende titel: "Brussel probeert gemoederen bij locals over ‘racistische’ muurschilderingen te bedaren met QR-codes".
Wie die QR-codes scant, die bij de tekeningen staan, komt terecht bij een tekst die meer context geeft over de muurschildering, legt Arnaud Pinxteren (Ecolo) uit. Hij is als schepen van Stad Brussel onder meer bevoegd voor stadsvernieuwing, en blijft achter het gebruik en de investering van 30.000 euro staan.
Maar of het niet om een een halve maatregel gaat? Niet elke voorbijganger zal namelijk de moeite doen om zo’n code te scannen met de smartphone. Pinxteren is het niet eens met die zienswijze. “Als mensen een stripmuur aanstootgevend vinden, dan veronderstel ik toch dat ze meer tekst en uitleg zoeken?”
Vandaag kunnen voorbijgangers reeds vijftig QR-codes van de 68 muurschilderingen scannen, iets waar het Brussels Studies Institute al een jaar mee bezig is, volgens Pinxteren. “Na verloop van tijd moet iedere stripmuur over een code beschikken."
"Als er zich later nog problemen voordoen, dan kunnen we zien of er bepaalde stripmuren weggehaald kunnen worden"
Vervrouwelijken openbare ruimte
Toch benadrukt Pinxteren dat ze de QR-codes na verloop van tijd zullen evalueren. “Indien zich daarna nog problemen voordoen, dan kunnen we zien of er bepaalde stripmuren weggehaald moeten worden.”
Maar Noms Peut-Être zien de dertien "problematische" stripmuren liever vandaag dan morgen verdwijnen. "Wegens seksistisch en racistisch", aldus de activisten in een verklaring. Voor alle duidelijkheid: de actiegroep viseert niet alleen muurtekeningen die onder de bevoegdheid van het stadsbestuur vallen, maar ook schilderingen op privégebouwen.
Het collectief deed in 2020 een eigen onderzoek naar de stripmuren, en daaruit bleek dat 85 procent van de helden op de muren mannen zijn, wat ook geldt voor 93 procent van de tekenaars.
Dat de openbare ruimte moet vervrouwelijken, beseft de Brusselse schepen maar al te goed. “Wij zijn bezig aan een inhaalbeweging, want sinds 2018 zijn elf van de twaalf nieuwe stripmuren gemaakt door vrouwen of door een vrouw en een man. Bovendien is sindsdien ook het aantal vrouwelijke personages die als held wordt afgebeeld, ook gestegen.”
(Bekijk via de interactieve kaart hieronder alle "problematische muurschilderingen". Klik op het rode puntje om de tekening te kunnen zien.)
Lees meer over: Brussel-Stad , Samenleving , Stedenbouw , Noms Peut-Être , Arnaud Pinxteren , stripmuur
