Adviescheque voor cohousers

Cohousing -samenwonen en daarbij ook ruimtes delen - zit in de lift, ook in Brussel. Toch slaagt slechts 1 op de 10 projecten uiteindelijk. De vzw Samenhuizen lanceert daarom dit jaar een draaiboek én een adviescheque, zodat mensen weten waaraan ze beginnen. Want de vraag is er. “Dit is het wonen van de toekomst.”

L'Echappée, Abbeyfield, Biloba, Côté Kanal, L'Espoir, La Poudrière. De cohousingprojecten schieten als paddenstoelen uit de grond. Er zijn ondertussen een dertigtal grote projecten in Brussel, en van de woongemeenschap Brutopia in Vorst worden de fundamenten gelegd. Daarnaast is er nog een veelvoud van bescheidenere samenhuisprojecten in de hoofdstad.

Cohousing kan op vele manieren: van een groep gezinnen die een fietshok deelt, over appartementsbewoners met een gemeenschappelijk dakterras, tot een groepje senioren die samen een huis betrekken.

Steeds populairder
Hoewel er geen harde cijfers zijn, blijft het aantal Brusselse projecten stijgen, weten zowel de gespecialiseerde vzw Samenhuizen als cohousingexpert en ervaringsdeskundige Mark Van den Dries.

"Die stijging is logisch. Wonen in Brussel is onbetaalbaar aan het worden," zegt Van den Dries, die zelf in La Trefilerie in Laken woont, een project van 14.000 vierkante meter en ruim vijftig wooneenheden. "Cohousing maakt het doenbaar. Wij delen nu bijvoorbeeld een grote tuin. Waar in Brussel vind je dat nog aan een schappelijke prijs?"

Maar het sociale aspect primeert nog steeds. "Je kunt ervan op aan dat je goede buren hebt. Dat hoeven daarom niet je beste vrienden te worden, maar je kunt een beroep doen op elkaar voor bijvoorbeeld oppassen."

Adviescheque
Om aan de groeiende interesse tegemoet te komen, wil de vzw Samenhuizen dit jaar nog een adviescheque lanceren. "We krijgen daarvoor de steun van de Koning Boudewijnstichting," zegt Sabrine Vanslembrouck. "Mensen kunnen met de adviescheque raad vragen over hun specifieke project aan specialisten: architecten, juristen, of gespecialiseerde coaches. Ze betalen zelf een kwart van de prijs."

Daarnaast wordt ook de startgids van de vzw vernieuwd. "Er komt enerzijds een gids voor cohousers, bijvoorbeeld gezinnen die een tuin delen, een washok, een gemeenschappelijke ruimte. Daarnaast komt er een apart draaiboek voor gemeenschapshuizen, want die worden steeds populairder. Senioren bijvoorbeeld, die samen een huis kopen en het hele huis ook echt delen."

Onlangs nam ook het Brussels parlement het initiatief om cohousers te steunen: onder impuls van Elke Van den Brandt (Groen) keurde het een resolutie goed die tot een speciaal label voor samenhuizen moet leiden.

Valkuilen
De adviescheque en startgids zijn geen luxe. Negen op tien projecten blijft immers steken in de planningsfase. "Er zijn valkuilen, natuurlijk", zegt Van den Dries. "In de eerste plaats wettelijk: de wetgeving is niet afgestemd op dit soort projecten, de BTW-regeling is niet duidelijk."

Toch blijft het menselijke aspect de belangrijkste horde. "Mensen verwachten soms te veel, en dan botsen hun utopische plannen met de realiteit. Of ze willen te veel op papier. Het gaat ook over veel geld; en als je dan moet bespreken wie het zonnige appartement op het vierde krijgt en wie de studio op het gelijkvloers, kan het al eens botsen."

Maar die botsingen zijn volgens Van den Dries ook nodig. "Dat hoort bij het proces: elkaar leren kennen, akkoorden sluiten. Daarom vind ik het belangrijk dat de volledige groep van bij het begin betrokken is bij het project. Ik heb weet van één projectontwikkelaar die een kant-en-klaar gebouw voor cohousing had gezet. Maar hij vond geen geïnteresseerde groep en moest de appartementen apart verkopen."