‘Als er 1.000 man op een plein staat, is het te laat’

Een week na La Boum 2 moest de kraan van het waterkanon zaterdag alweer open op het Flageyplein, deze keer na uren van vruchteloos praten. Hoe doe je dat, een feestende massa zonder conflict naar huis sturen? "De afgeschafte avondklok maakt het ons aartsmoeilijk.”

Een 1.000-tal vooral jonge feestneuzen verzamelde zaterdagavond op het Flageyplein om er te feesten. De overtuigingskracht van burgemeester Christos Doulkeridis volstond niet om het feest af te breken en dus kwam er na lange uren van betijen een waterkanon aan te pas. Het spontane feest, gevolgd door een confrontatie, herinnert aan een reeks van eerdere gebeurtenissen, op dezelfde plek in juni, maar ook aan de verschillende edities van La Boum in het Ter Kamerenbos, waar de politie sneller ingreep.

Bestaat er eigenlijk wel een juiste manier om te reageren op dergelijke geïmproviseerde feesten, waarop deelnemers de coronaregels bewust met de voeten treden? “Met het verdwijnen van de avondklok is het zeker moeilijker geworden,” legt Sarah Frederickx van de zone Zuid uit. “Er is plots veel meer ruimte voor discussie. Tegelijk komt er nu natuurlijk de realiteit van de terrassen bij, waar het vloeibare goud soms rijkelijk vloeit.”

Vakbondsman Mario Thys van NSPV formuleert het minder diplomatisch. “De afgeschafte avondklok maakt het ons ongelofelijk moeilijk. Ik zeg niet dat ze meteen terug moet, maar wie maatregelen neemt, moet ze wél kunnen laten respecteren. Dat is nu niet het geval. Omdat de maatregelen de hele tijd veranderen, omdat ze soms pas een dag op voorhand gecommuniceerd worden zoals die rond plexiglas of omdat de richtlijnen niet duidelijk zijn. De richtlijnen moeten helder zijn én zinnig. Nu zijn zij idioot en onuitvoerbaar, zoals het verbod om met meer dan vier aan een tafel te zitten.”

Zowel Thys als docente veiligheid Evelien De Pauw (Vives) hekelen in dat verband de recente uitspraak van premier De Croo over de zomerfestivals, die volgens hem wellicht mogelijk worden in de tweede zomerhelft. “De regels zijn al niet eenduidig en dan komt nu zo’n vreemde uitspraak over iets wat ook weer helemaal kan omslaan,” zegt De Pauw.

Op de achtergrond speelt dat de politie nu al een tijdje de boksbal is voor de onvrede over de coronamaatregelen. “Wij zijn het menselijke schild voor de minister van Binnenlandse Zaken, wij krijgen de stenen naar ons hoofd, dat begint erg zwaar te wegen,” zegt vakbondsman Thys. “Ik nodig de minister van Binnenlandse Zaken en de premier graag uit om de regels te komen uitleggen aan de agenten en ook hoe ze die precies moeten laten respecteren.”

'Sorry, het park is volzet'

Maar hoe kan het nog beter? “In Nederland proberen we vooral om zoveel mogelijk vooruit te denken,” legt Daniël Schipper van het Event Safety Institute uit. “We gaan heel nadrukkelijk op voorhand communiceren over wat mag en wat niet, tijdens dat soort bijeenkomsten lopen vaak ook coronacoaches rond om mensen te sensibiliseren. In de loop van de dag gaan de autoriteiten dan steeds strenger worden en bijvoorbeeld de toegang tot een plek beperken tot een bepaald aantal personen. Een park kan zo bijvoorbeeld volzet zijn. Dat werkt vaak, maar niet altijd, soms moeten we uiteindelijk ook repressief zijn.”

Schipper heeft zo zijn bedenkingen bij de openingsuren van de Belgische terrassen. “In Nederland is dat al 18 uur, een moment waarop je de zaken nog redelijk in de hand hebt. Dat is ook een natuurlijk sluitingsuur voor Nederlanders, die dan gaan avondeten. Een ding is zeker: als je ’s avonds laat 1.000 man op een plein hebt, is het te laat om mensen te overtuigen en heb je vaak zure maatregelen nodig.”

Parken afsluiten, Mario Thys gelooft er niet echt in. “Ik ken het Ter Kamerenbos en was er zelf bij La Boum 2 met de cavalerie. Je hebt 1.500 agenten nodig voor een perimeter en dan heb je nog niemand voor de ordehandhaving.”

Elsens burgemeester Christos Doulkeridis zoekt ondertussen oplossingen op een ander en fundamenteler niveau. Hij hoopt om de feestdruk te verlichten door het openen van meer ventielen. “We hebben echt nood aan beter aangepaste plaatsen buiten de woonwijken, waar creatief en gecontroleerd kan gefeest worden, want die nood leeft echt bij een deel van de bevolking. We kunnen daarmee niet meer wachten tot augustus.”