‘Automatische metro is foute keuze’

Zonder sociale zekerheid zou 44 procent van de Belgen arm zijn. De sociale zekerheid moet federaal blijven: een communautarisering ziet het gemeenschappelijk vakbondsfront niet zitten, maar ook regionalisering is uit den boze. Het gemeenschappelijk vakbondsfront hield vorige week zijn ‘Brussel-dag’.

D e vakbondsleden trokken vorige dinsdag met een eisenbundel naar minister-president Charles Picqué (PS) en naar staatssecretaris voor Ambtenarenzaken Bruno De Lille (Groen!), maar ze keerden niet tevreden huiswaarts.

Daags nadien trokken ze met vele honderden van de Beurs naar het Plaza Hotel, waar ze hun eisen en verwachtingen herhaalden. Maar die manifestatie was vooral een vervolg op de pamflettenactie in de stations van 4 oktober 2010. Vóór het behoud van de federale sociale zekerheid.

Bevalling
In tegenstelling tot politici maken de vakbonden geen onderscheid tussen pendelaars en Brusselaars. "Geen navelstaren," zegt Philippe Van Muylder (ABVV-FGTB). Om de inzet van het behoud van de sociale zekerheid concreet te maken, haalde Van Muylder het voorbeeld van de medische kosten van een bevalling aan: "Zonder sociale zekerheid kost een bevalling 2.500 euro, mét 370."

Toch is de vakbond niet tegen een grote staatshervorming. Alleen mag niet aan de solidariteit geraakt worden. En: de Brusselaars moeten Brussel besturen. "Ook Vlaanderen en Wallonië zouden - terecht - niet dulden dat anderen hen besturen. Zo is het ook bij de Brusselaars," noteerden we.
De uitdagingen zijn immens. In de hoofdstad zijn er steeds meer atypische banen, de uitkeringen zijn er te laag, en dat geldt ook voor veel lonen. En de overheid krijgt ervan langs: de gewestelijke omdat ze volgens de bonden steeds meer taken uitbesteedt, de arbeidsvoorwaarden worden er niet beter op. Maar ook de federale krijgt een veeg uit de pan: er zijn te weinig sociale controles. In de horeca is er volgens de bonden te weinig sociale inspectie. Tot tien procent zouden valse stagiairs zijn.

Winkelcentra
"Brussel rijdt zich vast," stelt Myriam Gérard van ACV-CSC vast. Fietsen en Cambio-autodelen vindt de vakbondsvrouw sympathieke vervoersmiddelen, maar ze zullen volgens haar de verkeersknoop niet ontwarren. Gérard: "Er moet dringend een coherente visie op de stad ontwikkeld worden. Eerst moeten de Brusselaars onderling overleggen, nadien met Vlaanderen en Wallonië." Een serene samenwerking, want Brussel is geen eiland.

Gérard hield (nogmaals) een pleidooi voor goederenvervoer over het water en voor een industriële binnenhaven. De vakbond huivert ook voor de automatisering van de metro. Gérard begrijpt dat briljante ingenieurs hun inzichten in de praktijk willen brengen, maar ze gelooft niet dat 629 miljoen euro om de lijnen 1 en 5 te automatiseren, een goede investering is. Niet in het minst omdat automatisering gepaard gaat met banenverlies.

Gérard is evenmin gelukkig met de plannen van de Stad Brussel voor de bouw van een winkelcentrum op de Heizelvlakte. Gérard: "Grote winkelcentra zijn twintigste-eeuws. Bovendien zien we in de bouw van een centrum op de Heizel (op een boogscheut van het ook al toekomstige Uplace in Machelen, DV) met luxewinkels geen heil: de helft van de Brusselaars zou er niet eens kunnen shoppen omdat ze te arm zijn."

Toch blijft het vreemd dat de vakbond tegen een groot winkelcentrum ageert: de vakbonden hebben er veel meer invloed dan in kleine winkels, waar geen vakbondsvertegenwoordiging is. Gérard: "Toch moet het mogelijk zijn om ook bedienden van kleine winkels te verenigen. De Vlaamse zuster Jeanne Devos is er in India in geslaagd om tweeënhalf miljoen huisbedienden in een vakbond te verenigingen. Wat in India kan, moet hier ook kunnen: een sterke vakbond voor bedienden die in kleine winkels werken."