Clothilde Buvat: De ontwerpster van het nieuwe trouwboekje van Schaarbeek

Het trouwboekje van Schaarbeek zit in een nieuw jasje. Française Clothilde Buvat heeft de wedstrijd gewonnen met haar ontwerp en kreeg als extra beloning een geldprijs van 1500 euro. 'De kunstsector werd te lang gedomineerd door mannen.'

Je bent geboren in Frankrijk, waarom heb je gekozen om in Brussel te komen wonen?
Clothilde Buvat: Omdat ik illustratie wilde studeren. Ik was 24 toen ik Frankrijk verliet en ben nu 28. Na een bezoek aan Brussel besefte ik dat scholen hier heel goed zijn en minder elitair. Kunstscholen in Frankrijk hebben bovendien heel weinig plaatsen. Je moet vaak deelnemen aan een wedstrijd om binnen te raken, wat het heel competitief maakt.

Ik voelde me ook meteen welkom. Brusselaars zijn aangenamer, echter en eerlijker. En ze feesten graag. Ik bezoek Frankrijk nog wel, om familie te zien, maar daar terug gaan wonen? Ik weet het niet.

Wat voor kunst maak je vooral en waaruit put je inspiratie?
Buvat: Ik maak alles. Van digitale kunst op mijn iPad en computer tot de klassieke manier van werken met papier en acrylverf of kleurpotloden. Ik teken graag silhouetten van lichamen, of een mooi landschap. Naar mijn mening kan dat evenveel emotie teweegbrengen als een mens.

Mijn grote idolen zijn David Hockney en Niki de Saint Phalle, want zij gebruiken heel veel kleur. Alles wat kleurrijk is, inspireert me en vind ik interessant.

Kan je meer vertellen over het ontwerp voor het trouwboekje dat je hebt gemaakt voor de gemeente Schaarbeek?
Buvat: Voor de ingang van het gemeentehuis in Schaarbeek staat een enorm bronzen standbeeld dat de daad van het huwelijk voorstelt, namelijk een vrouw die een man en een vrouw in de echt verbindt. Dat was aanvankelijk een obstakel voor mij, omdat ik alle vormen van liefde wilde vertegenwoordigen. Ik wilde dat een lesbisch of homokoppel zich ook vertegenwoordigd kon voelen, maar dat is nu minder het geval.

De kleuren die ik gebruik, komen dan weer van het logo van de gemeente Schaarbeek. In het midden van het trouwboekje vind je een dubbele pagina waar het woord liefde verschijnt in alle talen die gesproken worden in Schaarbeek. En hoe groter de aanwezigheid van een taalrol, hoe groter en dikker het lettertype.

Quentin van den Hove, Schepen van Burgerlijke Stand Schaarbeek, was heel enthousiast dat alle inzendingen van vrouwen kwamen. Vind jij dat vrouwen meer aandacht verdienen in het kunstmilieu?
Buvat: Ja, want de sector werd te lang gedomineerd door mannen. Ik heb de indruk dat er nu een omslag aan de gang is en veel meer vrouwelijke kunstenaars van zich laten horen. In mijn richting zie ik bijvoorbeeld alleen meisjes.

Er is wel nog een lange weg te gaan, omdat vrouwen bijvoorbeeld nog te veel geseksualiseerd worden in strips. Het zou tof zijn als het werk van vrouwen meer aandacht krijgt, omdat het goed is en niet omdat ze simpelweg vrouw zijn.

Wat wil je later nog bereiken?
Buvat: Op lange termijn wil ik goed kunnen leven van mijn kunst en op een kortere termijn wil ik graag artistieke residenties doen over heel de wereld. Je wordt betaald om onderzoek te doen en je krijgt onderdak. Je krijgt tijd om te experimenteren op artistiek vlak en je doet eigenlijk wat je wil. Ik heb me al kandidaat gesteld voor het Villa Medici in Italië. Dat is echt een prachtige en historische site. Ik wil nog veel reizen, maar zal altijd terugkomen naar Brussel.