Cohousing in de lift

Cohousing of gemeenschappelijk wonen: hoe je deze vorm van samenwonen ook noemt, de formule wint aan populariteit. Dat blijkt uit een eerste onderzoek naar cohousing, uitgevoerd door de Artesis Hogeschool en de vzw Samenhuizen.

Momenteel zorgt de huisvestingscrisis voor hoge koop- en huurprijzen. Centraal wonen en bouwen bieden een antwoord hierop.
Cohousingdomeinen bestaan uit volledig uitgeruste privéwoningen met een eigen keuken en badkamer, met daarnaast uitgebreide gemeenschappelijke voorzieningen. De gemeenschappelijke delen omvatten een 'centraal huis', een voetgangersstraat, speelpleintjes,...

In Brussel loopt het over van zulke projecten. Een van de eerste gekende projecten is Côté Kanal. Minder gekend en kleinschaliger is het Molenbeekse vrouwenhuis Dar Al Amal of het La Placette-project in Wezembeek-Oppem. Abbeyfield in Etterbeek richt zich dan weer tot alleenstaande senioren die in goede gezondheid verkeren en niet overwegen om naar een rusthuis te gaan.

Tot slot is er Brutopia, het toekomstige cohousingproject aan de Van Volxemlaan in Vorst. 29 mensen bouwen samen aan een woonproject met individuele appartementen en gemeenschappelijke ruimten.

Er zijn ook nadelen verbonden aan cohousing. "Op juridisch vlak moet er nog immens veel gebeuren. Cohousing bestaat nog niet voor de wet, er is niets om op terug te vallen bij problemen. Op dit moment zijn enkel kangoeroewoningen neergeschreven in de wet. Ook bij de RVA kunnen er problemen opduiken, want een medebewoner kan een deel van zijn vervangingsinkomen verliezen omdat er vanuit gegaan wordt dat hij/zij kan rekenen op de inkomsten van de andere cohousers," zegt Luk Jonckheere van vzw Samenhuizen.