Daklozen gepest aan Anderlechtsepoort

Hugo Van Schuylenbergh is dakloos en ‘woont’ aan een van de tolhuisjes van de Anderlechtsepoort. Hij wil de draad van zijn leven weer opnemen, en de drank afzweren. “Maar de politie behandelt ons niet als mensen.”

Van Schuylenbergh (52) komt uit een bekende Brusselse juweliersfamilie in de Boterstraat en is edelsteenspecialist van opleiding. Door de liefde kwam hij in Marokko terecht, waar hij drie jaar geleden echter uit terugkeerde. Hij raakte aan de drank, en is sindsdien op de sukkel. Zijn familie, die in Vlaanderen woont, ziet hij niet meer. Toch probeert Hugo er elke dag het beste van te maken. Maar de Brusselse politie wil niet echt mee.

“Vaak komt er ‘s ochtends een patrouille onze dekens weghalen, met veel geduw en getrek,” zegt Van Schuylenbergh. “Ze gaan bijzonder agressief te werk. Waarom de politie dat doet is me een raadsel. Ze zeggen geen woord. Terwijl wij niemand kwaad doen.”
Hugo is vaak bang, vooral ‘s nachts. “Het wemelt hier van de drugsverslaafden, die hier hun roes komen beleven of dingen van ons proberen te stelen. Waarom doet de politie daar niets tegen?”

Van Schuylenbergh krijgt hulp van vzw Bravvo en van de vzw Diogenes. “Die mensen verrichten goed werk, maar ze zijn met veel te weinig. En naar een opvangplaats van Samusocial ga ik nog maar zelden, want daar is het agressie- en drugsprobleem te erg. Dan liever de straat.”

Vastberaden als hij is volgt Hugo nu een ontwenningskuur. “Binnenkort gaat alles beter gaan, dat beloof ik. Maar weet u wat ik graag zou doen? Eens praten met de burgemeester om hem te vragen waarom zijn politie zich zo slecht gedraagt. Meer vraag ik niet.”
Op het kabinet van burgemeester Yvan Mayeur (PS) zegt men alleszins open te staan voor een gesprek, maar geen weet te hebben van dekens die hardhandig worden gepikt.