Daklozen hebben eigen vakbond: 'Willen politiek beïnvloeden'

Een gedenksteen voor de 67 personen die vorig jaar op straat zijn gestorven in Brussel. Die hangt de ‘Vakbond van de GIGANT-en’ straks op in Ukkel. Deze vakbond komt niet op voor de rechten op de werkvloer, maar voor de rechten van wie op straat woont. “De politiek zou de daklozen op zijn minst moeten consulteren als ze beslissingen maakt over hun leven.”

Met twaalf zijn ze intussen, de vakbondsleden van GIGANT. Elke donderdag vergaderen ze tussen 11 uur en half 1 in de zalen van Doucheflux in Anderlecht. Want daar hebben ze elkaar leren kennen, en vonden ze in uitbater Laurent d’Ursel meteen een vakbondssecretaris van dienst.

De Graaf die de adel vaarwel zei om de daklozen in Brussel te helpen heeft met GIGANT alweer een nieuw project op poten. D’Ursel stampte Doucheflux uit de grond, startte de beweging Recht op een Dak en was als kunstenaar betrokken bij allerhande acties en betogingen van het collectief Manifestement. En nu coördineert hij sinds een halfjaar de vakbond voor de GIGANT-en, wat staat voor Geweldig Individu in Gigantische Armoede maar Niet zonder Trots. In het Frans luidt de naam le Syndicat des IMMENSES, een acroniem voor Individu dans une Merde Matérielle Énorme mais Non Sans Exigences.

Welk verschil probeert GIGANT nu nog te maken in vergelijking met uw eerdere bewegingen?

d’Ursel: “Het idee is om elke maand een publieke actie te organiseren, maar we zorgen ook voor praktische steun aan wie het nodig heeft. Vorige maand hebben we bijvoorbeeld Frank Laeremans gesteund tijdens zijn actie in Elsene. Ik geloof echt dat we daar een verschil hebben gemaakt, door hem samen te tonen welke opties hij had.”

Is zo’n taak niet al weggelegd voor de OCMW’s?

“Wij proberen zeker niet de rol van advocaten of maatschappelijk assistenten over te nemen, maar onderling kunnen daklozen elkaar vaak goed doorverwijzen naar de juiste hulp.

“Het grote verschil met klassieke organisaties zoals Samusocial is dat zij wel bijstand kunnen verlenen, maar geen politieke claims uitsturen. Zij hebben daar ook gewoon geen tijd voor. Terwijl wij wel degelijk het statuut van een vakbond hebben. De GIGANT-en betalen lidgeld (5 euro per jaar, EC) en krijgen een lidkaart. Wij willen ons in het openbaar laten gelden, tonen dat we er zijn. De politiek zou op z’n minst de GIGANT-en moeten consulteren als ze een beslissing maken die hun leven betreft.”

Staan jullie al in contact met de Brusselse politici om zulk overleg te organiseren?

“Dat is zeker onze hoop voor de toekomst, maar voorlopig zijn we nog met te weinig leden. We tellen nu twaalf leden, die allemaal via Doucheflux bij ons zijn gekomen. Nu willen we een flyer maken met foto’s van onze voorbije acties, die we dan kunnen verspreiden bij andere organisaties zoals Samusocial. Met concrete foto’s kunnen de leden dan meteen zien wat we doen en of het iets voor hen is.”

“Ik ben vooral tevreden dat we de afgelopen maanden wat naamsbekendheid hebben gekregen binnen de sector. Zo kunnen we stilaan opklimmen als drukkingsgroep.”