De Groene Wandeling (1): Oases en stadsautostrades
Lees ook: Groene Wandeling herwaardeert Zenneoever
Starten doen we op het Prinses Elisabethplein, voor Schaarbeek Station. Nu, het mooiste station van het Gewest is sowieso al een kijkje waard. In de loop van 2014 moet er bovendien het nieuwe treinmuseum van de NMBS de deuren openen, wat het nog interessanter zal maken.
Als u vlak daarna de drukte van de Van Praetbrug trotseert, kijk dan zeker eens even naar rechts: daar komt de Zenne heel even piepen. Een van de weinige stukjes van de rivier die boven de grond lopen in het gewest is hier te zien. Al geeft het niet echt een majestueuze indruk, zo geprangd tussen industriegebouwen.
Mensen die snel last hebben van dorst kunnen die na de brug al lessen op het terras van de Brussels Royal Yacht Club, een aanrader. Wie verder rijdt, komt voor een dilemma te staan.
De officiële route van de Groene Wandeling loopt via de Vuurkruisen- en Pagodenlaan naar boven, door de ietwat saaie woonwijken van Laken en Heembeek. Niet onaanzienlijk voordeel: u kan een blik werpen in het Koninklijk domein van Laken. Wel oppassen als u de tramsporen oversteekt.
Tunneltje naar het paleis van Laken
De alternatieve route leidt u via een grindweg door de beboste middenberm tussen de Vuurkruisenlaan en de Van Praetlaan. Minder toegankelijk, maar wel mooier. Dit bos(je), letterlijk tussen een stadsautostrade geprangd, herbergt bovendien de enige waterkerskwekerij van het gewest.
Na de passage van het Park van Laken volgt een, zeker voor de fietsers, minder aangenaam stuk. Al is het kruisen van de A12 minder ingewikkeld dan het lijkt. Liefhebbers van street art kunnen zich dan weer vergapen aan de graffiti van tramhalte De Wand.
De oase van het Boudewijnpark
Eens de Bockstaellaan over en het jeugdpark van Jette binnen is er heel wat beterschap. Ramptoeristen kunnen zich te goed doen aan de afgebrande sporthal van Jette, natuurliefhebbers maken zich klaar voor een groen lint dat helemaal tot in Ganshoren loopt. Het Boudewijnpark is in andere delen van Brussel misschien wat minder bekend, maar het is een pareltje. Langs de vijvers is het heerlijk ontspannen in deze oase van rust.
Een fiets- en voetgangersbrug helpt u dan over de Tentoonstellingslaan tot in het Moeras van Jette. En daar wordt het pas helemaal bucolisch, loeiende koeien en zoemende bijen incluis. Het is zonder twijfel het hoogtepunt van deze etappe voor mensen met een groen hart. Entertainment voor uw nageslacht is er op de Kinderboerderij van Jette, als u even rechtsaf slaat.
Een tip: wanneer u verderop in Ganshoren de spoorweg oversteekt en de Bosstraat op gaat, sla dan zeker even rechtsaf. Daar vindt u een groot braakliggend terrein. Als alles goed gaat, moet hier binnen een aantal jaar een gloednieuw park komen.
Grazende koeien in het moeras van Jette
Met de passage door de zielloze woonwijken van Ganshoren gaan we u niet vervelen. Al is het zicht op de Zavelenberg wel de moeite. Achter u het geraas van de Keizer Karellaan, voor u grazende koeien, het is een mooi beeld van de dualiteit die dit stuk van de Groene Wandeling kenmerkt. Om de groene oases te bereiken, moet er al eens een stadsautostrade overgestoken worden. Voor een volgende aanrader, vooral voor voetgangers, is het wachten op het Kattenbroek in Sint-Agatha-Berchem. Tenzij u over een goede mountainbike beschikt, volgt u als fietser echter beter de straat.
Onze eindhalte voor deze etappe is het Wilderbos in Berchem. Een park/bos dat zijn naam niet gestolen heeft. Poezenliefhebbers kunnen aan de ingang het kattendorp van Leefmilieu Brussel bekijken (Opgepast: Verboden te voederen). In het midden van het park is een vijvertje waarvoor enkele bankjes staan opgesteld. Het biedt een mooi rustpunt om dit deel van de wandeling te beëindigen.
De Zavelenberg in Sint-Agatha-Berchem
De Groene Wandeling
Lees meer over: Samenleving , Cultuurnieuws , De Groene Wandeling
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.