Einde dreigt voor Gay Pride

Als er niet dringend meer geld op tafel komt, is er volgend jaar geen Gay Pride. Franstalig België blijft in gebreke. En daarom doet ook de Inspectie voor Financiën moeilijk. Dat blijkt uit documenten die Brussel Deze Week inkeek.

Vijf jaar geleden zat de Belgian Pride - Gay Pride - in het slop, maar sinds er drie jaar geleden werd geprofessionaliseerd, is de jaarlijkse holebiparade exponentieel gegroeid. In twee jaar tijd is het aantal deelnemers verdubbeld. Op 14 mei 2011 telde de optocht 45.000 deelnemers, onder wie ook veel volk uit het buitenland, en trok hij een zeer divers publiek, niet excusief LGBTI trouwens (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender en Intersexual).

De Brusselse parade werd een groot internationaal statement voor openheid en verdraagzaamheid genoemd. De Belgian Pride is meer dan een feestelijke optocht, het is ook politiek. Zo begon de parade met een minuut stilte voor al diegenen die niet voor hun seksuele voorkeur kunnen uitkomen. En dan is er nog een economisch aspect: de Pride is een van de grote jaarlijkse evenementen die de horeca ten goede komen.

De Belgian Pride dreigt echter het slachtoffer van zijn eigen succes te worden. De organisatoren verwachten volgend jaar nog meer volk, maar ze beschikken niet over de middelen om met de voorbereiding te beginnen. Meer deelnemers betekent meer personeel, meer animatie, meer veiligheidsvoorzieningen ook. De voorbije jaren heeft de Belgian Pride al een zwaar beroep moeten doen op privésponsoring, maar de bijdrage uit die hoek kan niet eindeloos toenemen zonder dat het een commercieel evenement wordt.

Ongelijke bijdrage
De Belgian Pride is een organisatie van (het Vlaamse) Çavaria, Arc-en-Ciel Wallonie en het Brusselse Regenbooghuis. Maar de bijdrage van de verschillende overheden is zeer ongelijk. De Vlaamse regering (50.000) en de Vlaamse Gemeenschapscommissie (20.000) zorgen in 2011 samen voor tweederde van de bijdragen. Ook de Brusselse overheden deden hun duit in het zakje: de Brusselse regering met 26.500 euro, de stad Brussel met 13.000 euro en logistieke steun.

Het is Franstalig België dat gierig uit de hoek komt. Het Waalse gewest en de Franse Gemeenschapscommissie dragen samen maar 9.000 euro bij, de Franse Gemeenschap maar 4.000 en dan nog onder voorbehoud. Als de Franse Gemeenschap en de Franse Gemeenschapscommissie hun bijdrage niet substantieel verhogen, wordt gevreesd voor het voortbestaan van de Belgian Pride.

Die ongelijke bijdrage is ook de Inspectie van Financiën opgevallen. De Inspectie, die de Vlaamse regering adviseert, gaf twee jaar na elkaar een negatief advies. Ze stelt zich onder andere vragen bij de hoogte van de bijdrage van de Vlaamse en de Franse Gemeenschap. En vooral bij de ongelijkheid van die bijdrage.

Vlaams minister van Financiën Philippe Muyters (N-VA) heeft twee jaar na elkaar de bijdrage van de Vlaamse regering tegen het advies van de inspectie in goedgekeurd, maar dreigt ermee dat volgend jaar niet langer doen. Daarmee staat de Vlaamse bijdrage voor de Gay Pride op de helling. Tenzij natuurlijk de Franse gemeenschap een vergelijkbare inspanning levert. Dan pas zal de Brusselse Gay Pride gered zijn.