Laurent Poisson (28) is geboren in Perpignan, maar bracht zijn kindertijd door op het eiland Mayotte en in Saint-Paul-de-Vence. Zes jaar geleden kwam hij in Brussel terecht om plastische kunsten testuderen aan La Cambre. Hij tekent en schildert, en werkt als freelance-illustrator. Sinds kort woont hij in Sint-Gillis.
© Saskia Vanderstichele
| Laurent Poisson, visueel kunstenaar.
Enfant terrible: Laurent Poisson, visueel kunstenaar
© Saskia Vanderstichele
| Laurent Poisson.
Ik herinner me levendig dat mijn ouders mij en mijn zusje vaak meenamen naar musea, in Firenze bijvoorbeeld. Ik was een tiener en deed alsof het me niet interesseerde, maar tegelijk was ik wel degelijk gefascineerd door de schilderijen. En ook door de verhalen die mijn vader erover vertelde. Dat heeft zeker indruk op me gemaakt.
Als kind heb ik altijd veel en graag getekend. De eerste vier jaar van mijn leven heb ik doorgebracht op Mayotte, een eiland in de Indische oceaan voor de kust van Mozambique. Ik zie de beelden, de kleuren nog voor mij … De plek is helemaal omgeven door een koraalrif, het heeft iets paradijselijks. In sommige van mijn schilderijen geef ik bepaalde plekken in Brussel de felle kleuren van Mayotte mee. Omdat ik me in Brussel soms net zo voel als op dat eiland, vrij en gelukkig. Maar ook omdat ik vind dat er hier soms een heel mooi licht hangt.
Eigenlijk was het liefde op het eerste gezicht toen ik hier kwam studeren, aan La Cambre. Ik had een paar jaar Parijs achter de rug, als assistent in filmmontage. Maar die stad lag me niet. Te groot, te stresserend en te afstandelijk qua contacten. Brussel is warmer. Ik voelde me hier in ieder geval meteen thuis. Ik hield van het kosmopolitische, het feit dat je makkelijk mensen met zoveel verschillende achtergronden kan ontmoeten. De mix verloopt hier ook vlotter en meer organisch dan in Parijs.
"Een ideale dag eindigt ongetwijfeld in Cabaret Mademoiselle, een bar waar je straffe travestieshows, artistiek hoogstaande striptease en andere performances kan meemaken"
Het is dus niet toevallig dat deze stad vaak terugkeert in mijn werk, het blijft een belangrijke bron van inspiratie. Voor de reeks ‘Microcosmopolite’ heb ik verschillende Brusselaars gevraagd om me mee te nemen naar hun favoriete plek om daar hun portret te maken. Soms is dat best verrassend. Zoals dat meisje dat me naar het Zuidstation meetroonde, niet bepaald de meest idyllische spot in Brussel, toch? (lacht). Maar ze woonde er vlakbij, moest steeds door het station om te gaan werken en ze had een groep vrienden die er regelmatig ging taggen.
Heel interessant om de verhalen van die mensen te horen, ik leerde de stad vanuit andere ogen bekijken. Voor die reeks heb ik ook geëxperimenteerd met de iPad, al was ik eerst bang van de digitale esthetiek die vaak iets grotesks en te glimmends heeft. Maar het bleek een ontdekking. Je kan via het digitale perfect aanvullend werken op de artisanale werkwijze, en in mijn schilderijen van ‘Microcosmopolite’ heb ik ze ook bewust samengebracht. Die mengeling van technieken refereert aan het vaak hybride karakter van deze stad en van de mensen die er wonen.
Waarom ik teken? Ohlalala, ça alors! (lacht). Het is mijn manier om te communiceren met de wereld. De beelden en gewaarwordingen in mijn hoofd moeten gewoon op papier komen en ik hoop mensen op een andere manier te doen kijken. Patti Smith zegt het in haar boek Just Kids als volgt: ‘Kunstenaars zien wat anderen doorgaans niet zien, en het is dat wat ze de wereld moeten laten zien’, of iets van dien aard (lacht). Als ik Brussel op een heel kleurrijke manier afbeeld, dan verbaast dat veel mensen, maar het is wel de manier waarop ik deze stad vaak beleef.
Het is niet altijd evident als jonge artiest, nee. Ik heb wel het geluk gehad om snel een atelier te vinden bij vrienden, en na mijn studies had ik een aantal maanden een beurs dankzij het programma ‘Carrefour des arts’. Ik schrijf heel vaak dossiers voor residenties of subsidies, en om de eindjes aan elkaar te knopen heb ik lang gewerkt als barista.
Maar ik wanhoop niet, het vraagt gewoon tijd.
Een ideale dag in Brussel? Dan ben ik vroeg opgestaan, heb lang en goed gewerkt in mijn atelier, en ga ‘s avonds een pintje pakken met vrienden. En de dag eindigt ongetwijfeld in Cabaret Mademoiselle. Dat is een bar waar je straffe travestieshows, artistiek hoogstaande striptease en andere performances kan meemaken. Une super ambiance!
Lees meer over: Brussel , Samenleving , Enfant Terrible , Laurent Poisson , La Cambre , plastische kunsten
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.