'Herstory' bundelt essays van Brusselse moslimfeministen: 'Feminisme is vanzelfsprekend'

Welk boek mag mee op reis? BRUZZ selecteert in 'Reisbagage' deze zomer recente boeken van schrijvers uit Brussel. In de laatste aflevering spreken we schrijfster Maja-Ajmia Yde Zellama. In het Jadotpark in Elsene deelt ze haar inspiratie voor haar essay in ‘Herstory’ een bundel die een inkijk biedt in de wereld van activistische Brusselse vrouwen met een Islamitische achtergrond. "Ik begrijp niet waarom je niet zou uitkomen voor feminisme."

Waarover gaat het boek?

De bundel HERstory. Feminisme, minorité et visualité belicht twee generaties vrouwen met een islamitische achtergrond in Brussel.

De vijf jonge vrouwen die een essay leveren zijn Salwa Boujour, Maja-Ajmia Yde Zellama, Manal Yousfi, Souhaïla Amri en Fatima-Zohra Ait El Maâti. Ze zijn journalist, publiek spreker, regisseur, DJ, projectoördinator of programmamaker. Wat hen bindt: ze zijn activitisch en actief op sociale media. Sociologe Maryam Kolly vroeg hen een tekst te schrijven op basis van een selectie van beelden van hun Instagram-accounts.

Dat resulteerde in de bundel Herstory, dat verschillende thema's behandelt, waaronder religie, identiteit en de rol van sociale in activistme. Ook de beweging Hijabis Fight Back komt verschillende keren aan bod. Die beweging ijverde voor de toelating van het dragen van een hoofddoek in – onder andere – het hoger onderwijs.

Het boek wordt verrijkt door de inzichten van vijf vrouwen van een eerdere generatie feministische denkers: Samira Hmouda, Malika Hamidi, Benedikte Zitouni, Nadia Fadil en Maryam Kolly zelf.

Wie is Maja-Ajmia Yde Zellama?

Maja-Ajmia Yde Zellama schrijft, regisseert en richtte het artistieke collectief Bledarte op, dat mensen samenbracht rond gesprekken, kunst, feestjes en lezingen en een tijd heel actief was op Instagram. Ze studeerde film aan het LUCA School of Arts en is mede-oprichtster van het drietalige castingbureau E19, gespecialiseerd in street castings. Daarnaast werkt ze aan haar eerste eigen langspeelfilm.

In haar essay in 'Herstory' beschrijft ze hoe ze dankzij sociologe, boeken en sociale media de taal aanleerde die nodig was om bepaalde machtsstructuren onder woorden te brengen. Ze vertelt ook hoe ze deze kennis vervolgens online deelt.

Een fragment uit Herstory

A un moment donné de ma trajectoire de vie, j'ai compris, j'ai revendiqué et je me suis défendue. J'ai réussi à mettre des mots sur ce que j'ai ressenti, vu et remarqué depuis petite. Toutes ces frustrations et zones d'ombres ont été remplacées par des mots, des concepts, des statistiques et des études. Je me suis fait mon auto-cours de sociologie version low-cost.

Et les mots, depuis ma tendre enfance, ont toujours été libérateurs pour moi. « Pour me défendre, j'ai mis des gants de boxe sur mes lèvres »: cette phrase de Soprano' dans son album 'Puisqu'il faut vivre', je l'ai rappée des milliers et des milliers de fois pendant mon adolescence. Après les mots, il y a eu les images. J'avais atteint une dimension de plus dans l'expression de soi: Google image, la caméra de papa et l'appareil numérique de mon cousin. Et pour finir, le sommet ultime les mots, l'image et le pouvoir du partage avec le monde entier en un clic.