'Hou hoorzittingen over praktijktesten in Brussels Parlement'

Er is te veel discriminatie op de arbeidsmarkt, en momenteel beschikt de wetgever over te weinig instrumenten om die op te sporen. Dat zegt Praktijktesten Nu, een coalitie van een waaier aan Brusselse en Vlaamse organisaties die daarom hoorzittingen in het Brussels Parlement vraagt over praktijktesten. Zij haken in op de resolutie die Groen en Ecolo daarover morgen voorstellen in het Brussels Parlement.

“De gemiddelde werkgelegenheidsgraad voor alle Belgen tussen 18 en 64 is 66 procent. Bij mensen van Marokkaanse en Turkse origine in het Brussels Gewest ligt die slechts op 40 procent, en die kloof is de laatste vijf jaar alleen maar gegroeid”, zegt Hakim Benichou, woordvoerder van de coalitie Praktijktesten Nu.

Als een werkgever verschillend reageert op twee cv’s waarop enkel de naam anders is, kan discriminatie zwart op wit aangetoond worden. Dat vragen de partijen Groen, Ecolo, PvdA/PTB en dus ook Praktijktesten Nu. Die bestaat uit een hele waaier aan organisaties, zoals het Minderhedenforum, Hand in Hand, Kif Kif, De Vlaamse Jeugdraad en het Vlaams Huurdersplatform. Ook MRAX, de PVDA/PTB en het Progress Lawyers’ Network zijn woensdag op de persconferentie om het pleidooi voor praktijktesten te ondersteunen, en het Interfederaal Gelijkekansencentrum Unia laat weten volledig achter de actie te staan.

Resolutie in Brussels Parlement
De datum van de persconferentie blijkt niet toevallig gekozen. “Morgen donderdag stellen mijn collega Zoé Genot van Ecolo en ik in de commissie Economie in het Brussels Parlement een voorstel van resolutie voor rond praktijktesten op de arbeidsmarkt”, zegt Bruno De Lille, Brussels parlementslid voor Groen. Ze dienden hun voorstel van resolutie een klein jaar geleden in, op 8 juli 2015.

Hoewel de kans klein is dat de meerderheid in het Brussels parlement pro de resolutie zal stemmen, hoopt De Lille dat de druk uit het maatschappelijke middenveld bepaalde meerderheidsparlementariërs toch zal overhalen. “SP.A en PS ondersteunen het idee, hebben ze al laten weten. Daarnaast horen we hetzelfde geluid bij bepaalde politici van Défi, al is bevoegd minister van Werk Didier Gosuin (Défi) zelf gekant tegen praktijktests.”

'Mensen met Noord-Afrikaanse origine minst respons'
Maar de nood is hoog, zegt Praktijktesten Nu. Ze horen voortdurend verhalen over discriminatie, zoals onlangs nog over de oudere sollicitant die geweigerd werd bij Dovy Keukens, of de jonge IT’er die zijn naam veranderde van Mohamed naar Kyan. Woordvoerder Benichou: “Toen ik zelf vroeger in de horeca solliciteerde en niet gekozen werd hoewel ik al eerdere ervaring had, was er altijd dat vermoeden. Maar door verhalen als dat van Samira weten we zeker dat bepaalde werkgevers enkel op basis van naam of origine beslissen om iemand niet uit te nodigen.”

Het verhaal van Samira haalde in januari ook Bruzz. De jonge Brusselse leerkracht solliciteerde onder haar eigen naam bij een school in Jette, maar kreeg nul op het rekest. Toen ze een paar dagen later onder een andere, Belgisch klinkende naam een cv doorstuurde – van iemand met minder diploma’s en minder ervaring -, mocht ze naar eigen zeggen wel meteen op gesprek komen. “Wat Samira gedaan heeft, is een praktijktest, zij het op heel kleine schaal.”

Een organisatie die begin dit jaar een uitgebreider praktijktest deed, is de Franstalige antiracismeorganisatie MRAX. "We hebben bij een 30-tal bedrijven en organisaties telkens twee keer gereageerd op een vacature", vertelt juriste Nicha Mbuli van MRAX aan BRUZZ. "Eén keer onder een Belgisch klinkende naam en één keer met een naam van Maghrebijnse of SubSaharaanse origine. De Belgo-Belgen kregen de meeste respons, gevolgd door de mensen met een Subsaharaans klinkende naam. Noord-Afrikanen kregen het minste aantal reacties."

'Geen heksenjacht'
Praktijktesten Nu en de indieners van de resolutie van Groen/Ecolo benadrukken wel dat de bedoeling van de praktijktesten een mentaliteitsverandering is, niet een heksenjacht. “We hopen allereerst dat het bedrijven zou afschrikken om te discrimineren. Stellen we toch discriminatie vast, dan zouden bedrijven de kans krijgen om schoon schip te maken via een actieplan tegen discriminatie. Pas in laatste instantie zouden we gerechtelijke stappen ondernemen”, zeggen Genot en De Lille. “We willen geen boetes innen, maar de mentaliteit veranderen.”