Importbruid minder in trek

Mensen uit de Turkse en Marokkaanse gemeenschap huwen steeds minder met een partner uit hun land van herkomst. Die Brusselse trend zet zich nu ook naar andere steden door.

Het federale migratiecentrum Myria en de UGent analyseerden huwelijksgegevens van 71.000 mensen die tot de eerste of tweede generatie Turkse en Marokkaanse migranten in ons land behoren (en dus vaak Belg zijn).

De voorbije jaren blijkt vooral het aantal huwelijken met een partner uit Marokko en Turkije af te nemen. Dat schrijft De Standaard. Tegelijk stijgt het aantal verbindingen tussen mensen uit dezelfde gemeenschap hier in België bijna even snel.

Een trend die al een tijdje zichtbaar was in Brussel, breidt zich daarmee uit naar andere steden in België.

Hogere kans op echtscheiding

Het onderzoek toont ten slotte hoe ook het aantal gemengde huwelijken tussen een partner uit de eerste of tweede migrantengeneratie enerzijds en een iemand die niet tot die groep behoort wat stijgt. “Al is er daar mogelijk een vertekening door huwelijken met mensen uit de derde generatie”, zegt professor Bart Van de Putte aan BRUZZ.

De situatie in de twee gemeenschappen verschilt trouwens ook wat. Leden van de Marokkaanse gemeenschap huwen beduidend vaker met iemand die van buiten hun gemeenschap komt (20 procent van het totale aantal huwelijken). De - vaker landelijke - Turkse migranten doen dat minder (10 procent).

De evolutie kan deels verklaard worden door beleidsmaatregelen die huwelijksmigratie moeilijker maken. De Belgische partner moet bijvoorbeeld aantonen dat zijn of haar inkomen hoger ligt dan 120 procent van het bestaansminimum (dat bijna 900 euro per maand bedraagt voor een alleenstaande). Maar ook voor die maatregel was de trend al zichtbaar, eigenlijk al sinds het jaar 2.000.

“Het is een logische evolutie. Migranten zijn steeds meer Turkse Belg en Marokkaanse Belg, met de nadruk op Belg”, zegt Van de Putte. “Gemengde huwelijken met mensen uit het land van herkomst zijn een uitdaging, want de partner moet de taal leren en vindt niet meteen werk. Die huwelijken lopen ook vaker uit op een scheiding dan bij koppels uit België uit dezelfde gemeenschap.”