Jonge vrouwelijke politici getuigen over online intimidatie

Enkele jonge vrouwelijke politici luiden de alarmbel. Sinds ze zich als kandidates voor de verkiezingen op het voorplan begeven, worden ze voortdurend online lastiggevallen. Niet omwille van hun diverse politieke standpunten, maar wel omdat ze vrouw zijn. "Er heerst een soort van fatalisme. Ik hoor nog te vaak dat we er niets aan kunnen doen en dat het te verwachten viel."

Daarover schrijven de kranten La Dernière Heure en La Libre Belgique maandag.

Doodsbedreigingen, seksuele intimidatie, onkuise voorstellen, flirtgedrag en beledigingen. Deze vijf jonge vrouwen maken het op dagelijkse basis mee sinds ze hun politieke carrière gestart zijn. Mannen benaderen hen vooral via het internet en de sociale media. "Vanachter hun scherm of via anonieme accounts durven ze veel meer. Maar ze vergeten dat er aan de andere kant ook een persoon zit", getuigt Margaux De Ré (29), kandidate voor Ecolo.

Een Franse studie van het HCE, de Hoge Raad voor gendergelijkheid, toonde aan dat 73 procent van de vrouwen al slachtoffer zijn geweest van online intimidatie. Bij 18 procent daarvan ging het om ernstige feiten. "Maar het doel is altijd hetzelfde: de positie van de vrouw controleren en ze uitsluiten van de publieke ruimte, zowel offline als online", aldus het rapport.

Straffeloosheid

Vrouwen die een klacht neerleggen, komen ook vaak bedrogen uit aangezien de seksismewet enkel van toepassing is voor intimidatie in de openbare ruimte, en de beledigingen vaak in privéberichten staan. De voorbije tien jaar schommelt het aantal klachten in België tussen 5.000 en 10.000 per jaar (7.897 in 2016 en 7.651 in 2017). In 2018 ging het om 3.853 dossiers in het eerste trimester alleen. Daarvan werd in 1.100 gevallen een verdachte geïdentificeerd. 82,3 procent van de daders is mannelijk.

De straffeloosheid is enorm, en daardoor ontstaat er ook een stigma om erover te praten. "Ik wil niet dat mensen denken dat ik het slachtoffer uithang", zegt de Molenbeekse Leila Agic (PS) daarover. "Ik moet vaak horen dat ik overdrijf. Dat ik die opmerkingen of intieme foto's moet laten passeren en moet wachten tot het einde van de campagne om te reageren. Dus lach ik alles weg. Uiteindelijk is het de vrouw die het hoofd buigt", vult de Brusselse Laure Lita (MR) aan.