Kinderen centraal bij heraanleg Moutstraat

Met ruim twee jaar vertraging is de Moutstraat in hartje Brussel omgevormd tot een autoluwe en kindvriendelijke straat. Opmerkelijk: de duizend schoolgaande kinderen kregen heel wat inspraak.

In de Moutstraat, een eenrichtingsstraat tussen de Nieuwe en Oude Graanmarkt, zitten, verspreid over vier onderwijsinstellingen, ruwweg duizend leerlingen. Om onder meer het sluipverkeer en de grauwe aanblik van de straat aan te pakken hebben de scholen (Atheneum Brussel, Imelda, De Kleurdoos, Maria-Boodschap), de Stad en 'Stadslabo' JES de handen in elkaar geslagen.

Zo zijn de voetpaden nu breder en hebben auto's minder parkeerplaatsen ter beschikking. Aan de kant van de Nieuwe Graanmarkt, waar bestuurders de versmalde Moutstraat inrijden, moeten auto's eerst over een voetpad. Aan het begin en einde van de straat zouden ook verkeersdrempels komen.

In het midden van de Moutstraat liggen voetpad en straat op dezelfde hoogte, waardoor er een plein-gevoel ontstaat. Zo kunnen jongeren overal lopen, spelen en rondhangen. Het is de bedoeling dat automobilisten op de rem gaan staan. In de autoluwe straat mag maar twintig kilometer per uur gereden worden.

In november planten de stadsdiensten acht bomen (Magnolia kobus) in de straat. Daarnaast komen er ook vuilnisbakken en nieuwe straatverlichting. Ten slotte ontwerpt het kunstencentrum Recyclart een drietal lage, kleurrijke banken.

Droomstraat
De straat zo kindvriendelijk mogelijk maken was een uitdaging voor Yota, de structuur binnen JES die zich inzet voor participatie van kinderen in de stad. Door middel van speelstraten, workshops, vragenlijsten, discussiegroepen, straatinterviews, maar ook met een maquette en een straatfeest konden leerkrachten en, vooral, leerlingen hun droomstraat mee vormgeven. Naast passage behoren nu ook ontmoeting en activiteiten tot de mogelijkheden.

Hannelore Martens van Yota is heel blij dat de Stad Brussel geluisterd heeft naar de leerlingen uit wat in de volksmond altijd 'de Schoolstraat' is geweest. Toch heeft ze ook kritiek. "Het project duurde vijf jaar in plaats van tweeënhalf. Daarnaast was de communicatie van de Stad naar bijvoorbeeld de scholen niet altijd duidelijk. Voorts werd aan het advies van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) te veel waarde gehecht. Die commissie wou de klassieke aanblik van de straat behouden. Anderzijds zorgde dit project wel voor meer contact tussen de scholen."

Willem Stevens, kabinetschef van schepen van Openbare Werken Ahmed El Ktibi (PS), erkent dat het project 'niet perfect' verlopen is. "De vertraging kwam onder meer door de discussie over de conservatieve keuze van de KCML. Wij wensten geen platte kasseien, maar asfalt. Daarnaast waren andere dossiers soms dringender en bleken nutsbedrijven en de aannemer vertraging op te lopen. Ten slotte vertraagde ook de participatie het project. Uit dit alles trekken we lessen."

Toch overheerst ook bij Stevens een positief gevoel. "De heraanleg is een grote vooruitgang. De ingenieurs en architecten van de Stad werden voor het eerst geconfronteerd met input van jongeren en kinderen. Deze ervaring zal effect hebben op latere beslissingen."